Οι αγανακτισμένοι και η αποφασισμένη που τριγύριζε εκεί, μονάχη, για χρόνια...

του Ρούσσου Βρανά

από ΤΑ ΝΕΑ

Στον αργεντίνικο Βορρά, στις φυτείες με το ζαχαροκάλαμο, στους δρόμους με τις πορτοκαλιές. Μια νύχτα, το 1976, δύο πόλεις βυθίστηκαν στα σκοτάδια. Δύο πόλεις που έβαλε στο χέρι η μεγαλύτερη βιομηχανία ζάχαρης της λατινοαμερικανικής ηπείρου. Η επιχείρηση έδινε στέγη και φως στους εργάτες της. Ωσπου αποφάσισε να τους κόψει το ηλεκτρικό, ενώ μια αιμοσταγής δικτατορία έπαιρνε την εξουσία. Εκείνη η νύχτα που έγινε διπλά σκοτεινή, αντηχούσε από το βουητό των καμιονιών της επιχείρησης. Σταματούσαν μπροστά στα σπίτια και ξεφόρτωναν στρατιώτες και αστυνομικούς. Το πηγαινέλα των στρατιωτών, ο βρυχηθμός των καμιονιών, ο πάταγος από τις πόρτες των σπιτιών, οι πνιχτές κραυγές, αντηχούσαν όλη τη νύχτα. Το πρωί, τετρακόσιοι κάτοικοι των δύο πόλεων είχαν εξαφανιστεί: συνδικαλιστές, αριστεροί, απλοί εργάτες της πανίσχυρης βιομηχανίας. Αυτή είχε δώσει στις Αρχές τα ονόματα των «ταραξιών» και τις διευθύνσεις τους. 

Το χρονικό της ανάκαμψης της Αργεντινής και η σημερινή πραγματικότητα της χώρας

Σήμερα στις 10 το βράδυ η ΝΕΤ προβάλει το δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου (Εξάντας) "Το πείραμα της Αργεντινής" 

Για όσους/ες το έχασαν το πρώτο μέρος υπάρχει εδώ

http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2011/03/blog-post_25.html

Το τρέιλερ του β' μέρους εδώ

Από την ιστοσελίδα του Εξάντα μεταφέρω την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παρουσίαση Α' και Β' μέρους: 

Το πείραμα της Αργεντινής και οι μαφιόζοι

από την ιστοσελίδα του Εξάντα

Το Δεκέμβριο του 2001 στο Μπουένος Άιρες, μεγάλες λαϊκές μάζες κατευθύνονται προς την ιστορική πλατεία «Πλάσα δε Μάγιο.» Η Αργεντινή μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί και ο Πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Δε Λα Ρούα διαφεύγει από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρουόταν με την αστυνομία, έσπαγε τράπεζες, λεηλατούσε σούπερ μάρκετ και φώναζε μαζικά «Να φύγουν όλοι!». 

Η κοινωνική έκρηξη του 2001, ήταν το τέλος ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών και άφησε πίσω της 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 παράπλευρες απώλειες (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, ή υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια), και περίπου 20.000.000 ανθρώπους (πάνω από το μισό του πληθυσμού) βουτηγμένους στην φτώχεια και τη μιζέρια.

Βήμα προς βήμα... "όπως Αργεντινή"

σκίτσο του Πέτρου Τσιολάκη (δημοσεύθηκε στο Ποντίκι)

Η κρίση οδηγεί σε «ντόμινο»
του Δημήτρη Καζάκη

από το Ποντίκι (30/12)

«Πάμε, λένε πολλοί, ούτως ή άλλως για χρεοκοπία. “Η πολιτική μας δεν έχει πετύχει, είναι αδιέξοδη, δεν οδηγεί πουθενά”. Δεν υπάρχει πιο διαβρωτική, πιο επικίνδυνη και πιο άδικη συζήτηση απ’ αυτήν που συντηρούν ορισμένοι για τη χρεοκοπία της χώρας. Ναι, βρεθήκαμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η χώρα σήμερα, όμως, είναι διασφαλισμένη με τη χρηματοδότηση και με ένα πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που μειώνει δραστικά τα ελλείμματα και ξαναβάζει τη χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης...¨

Σήμερα το ζήτημα του χρέους το αντιμετωπίζουμε με σύνεση, συστηματικά και οργανωμένα. Όχι μόνο με το πρόγραμμά μας, αλλά και με ευνοϊκές ρυθμίσεις, όπως με τις προσεκτικές διαπραγματεύσεις μας για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους. Αυτή η ευεργετική για την Ελλάδα και τον φορολογούμενο αντιμετώπιση θα έχει συνέχεια μόνο εάν παραμείνουμε συνεπείς στις προσπάθειές μας».

Αυτό ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός λίγο πριν από την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού του 2011 στις 22 του μηνός. Την αμέσως επόμενη ημέρα γίνεται γνωστό ότι η Ελλάδα ηγείται πάλι στις τρελές αυξήσεις στα κόστη ασφάλισης των ελληνικών ομολόγων, διότι οι αγορές θεωρούν αναπόφευκτη μια αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας (Bloomberg, 23.12). Την ίδια ημέρα, η εταιρεία πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch Ratings ανακοινώνει ότι θέτει υπό καθεστώς αυξημένης επιτήρησης με το ερώτημα της υποβάθμισης πέντε εγχώριες τράπεζες, την Εθνική, την Alpha, την Eurobank, την Πειραιώς και την Αγροτική.

“Aυτός είναι ο ήχος της πείνας”

(πηγή)

O Eduardo Rosenzvaig, αργεντινός συγγραφέας βραβευμένος με το κουβανέζικο βραβείο Casa de las Americas, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Tουκουμάν, είναι μια από τις πιο γνωστές φιγούρες της μαχόμενης, μαζί με τους “αποκάτω”, λατινοαμερικάνικης διανόησης. Στο μικρό αυτό κείμενο, που έγραψε για τα “αντιτετράδια”, περιγράφει, με εκείνη τη χαρακτηριστική για τη λογοτεχνική γραφή ελλειπτικότητα, πλευρές της διαδικασίας με την οποία, στη δεκαετία του 90, ο οδοστρωτήρας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής σάρωσε στην Aργεντινή τη δημόσια εκπαίδευση και τα ζωντανά υποκείμενά της.

B.A.

Parfumarias…

(πηγή)

του Κώστα Θεριανού 

από alfavita (13/12)

Πριν από 4 περίπου χρόνια, το περιοδικό Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης είχε καλέσει από την Αργεντινή τον Eduardo Rosenzvaig, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Τουκουμάν, για μια ομιλία στην Ελλάδα. Στο περιοδικό έχει δημοσιευθεί και ένα άρθρο που θυμίζει πολύ την Ελλάδα και πρέπει να ξαναδιαβασθεί (βλ. για το άρθρο http://www.antitetradia.gr/site/newmagaz.php?mid=1&tid=3 )

Το κείμενο δείχνει ανάγλυφα τι θα συμβεί και εδώ αν δεν αντισταθούμε. Όμως, στην ομιλία του ο Rosenzvaig ανέφερε κάτι που δεν αναλύεται στο κείμενο.

Μας πληροφόρησε ότι οι μισθοί των εκπαιδευτικών σταδιακά περικόπτονταν μέχρι που έφτασαν να μην μπορούν να τους συντηρήσουν. Στο διάστημα των σταδιακών περικοπών, οι εκπαιδευτικοί δεν ξεσηκώθηκαν. Άλλοι γιατί είχαν πεισθεί ότι τα μέτρα είναι αναγκαία, άλλοι γιατί πίστευαν ότι «μπόρα είναι και θα περάσει».

Αντισταθείτε! Διεφθαρμένες είναι οι τράπεζες, όχι οι λαοί!

 

συνέντευξη του Κλαούντιο Κατς

στον Μιχάλη Τρίκκα

από την Κυριακάτικη ΑΥΓΗ

Ο Κλαούντιο Κατς πολύ δύσκολα θα λάβει κάποτε το Νόμπελ Οικονομίας, καθώς οι απόψεις του και το αναλυτικό του μοντέλο δεν εκθειάζουν τον νεοφιλελευθερισμό, όπως τόσες άλλες οικονομικές θεωρίες που επιβραβεύονται στις μέρες μας. Ο αριστερός οικονομολόγος και ακτιβιστής από την Αργεντινή βρέθηκε στη χώρα μας για να συμμετάσχει στο διήμερο του Αριστερού Βήματος Διαλόγου. Η "Αυγή" της Κυριακής τον συνάντησε και συνομίλησε μαζί του για την οικονομική κρίση, το χρέος, αλλά και τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.

Φερνάντο Σολάνας: Δεν αρκεί μόνο η διαμαρτυρία!

Αργεντινή: Η μακρινή συγγενής μας!

Από Το Βήμα (23/5)

Την ξέρουμε σαν τη χώρα του τάνγκο, των απέραντων «Πάμπας» του Νότου και των «γκάουτσο», του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα, του Μπόρχες, του Χουάν και της Εβίτα Περόν. Τη χώρα όπου ο Αριστοτέλης Ωνάσης έβγαλε το πρώτο του εκατομμύριο δολάρια και πρωτοκλώτσησε την μπάλα ο Μαραντόνα.

Να όμως που ο καιρός τα έφερε έτσι ώστε η Αργεντινή να μοιάζει σήμερα μακρινή συγγενής μας: το 2001 βρέθηκε από τη μια ημέρα στην άλλη ισοπεδωμένη, άφραγκη, πεινασμένη.

Έφθασε στα έσχατα: να λεηλατεί σούπερ μάρκετ και να παλεύει για το ψωμί, αυτή, η χώρα - σιτοβολώνας του κόσμου («granero del mundo»). Πώς νιώθουν σήμερα οι Αργεντινοί; Πού βρίσκεται η χώρα τους ύστερα από 19 χρόνια λιγότερο ή περισσότερο καθοριστικής παρουσίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;

Εμείς ρωτήσαμε έναν ζωντανό μύθο: τον διασημότερο σκηνοθέτη της χώρας, αλλά και εν ενεργεία πολιτικό της Αριστεράς, τον Φερνάντο «Πίνο» Σολάνας. Τον κινηματογραφιστή ο οποίος κατέγραψε τη χρεοκοπία μιας ολόκληρης κοινωνίας στο πασίγνωστο ντοκιμαντέρ του «Ανάμνηση μιας ληστείας». Σίγουρα δεν αρκεί μόνο η διαμαρτυρία, μας είπε. Πρέπει η διαμαρτυρία να γίνει πολιτική δύναμη ικανή να αλλάξει την Ιστορία, τον ρου των γεγονότων.

Η συνταγή που οδηγεί στη διάλυση...

Ένα κείμενο που πρέπει να διαβαστεί. Γράφτηκε λίγο πριν την κορύφωση του δράματος του λαού της Αργεντινής και είναι απίστευτο το πόσο όμοιες με τις δικές μας καταστάσεις περιγράφει. Η συνταγή που ακολουθεί η κυβέρνηση ΓΑΠ είναι πανομοιότυπη με αυτήν της Αργεντινής, που οδήγησε στην απόλυτη φτώχεια και την διάλυση. Δυστυχώς, οι προειδοποιήσεις και προτάσεις του Claudio Katz δεν εισακούσθηκαν με την γνωστή τραγική κατάληξη. Τουλάχιστον εκεί είχαν και το "άλλοθι" πως ήταν οι πρώτοι που εφαρμόστηκε... Οι δικοί μας υποτακτικοί όμως ξέρουν κι επιμένουν! 
Κι εμείς πρέπει να μάθουμε για να μην πάθουμε..

(πηγή)

Η οικονομική κρίση στην Αργεντινή:  

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Γιατί η οικονομική κρίση στην Αργεντινή είναι τόσο σοβαρή; Πώς η παρούσα και συνεχιζόμενη ύφεση μπορεί να εξηγηθεί; Η ύφεση έχει διαρκέσει ήδη τρία χρόνια, δύο φορές περισσότερο από την τυπική διάρκεια κυκλικών διακυμάνσεων. Η πτώση στις επενδύσεις επηρεάζει όλους τους τομείς και το ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 4,3% από τις αρχές του 1998.

Του Claudio Katz (οικονομολόγος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες) 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην La Insignia (16/7/01). 

Αργεντίνικος εφιάλτης...

Αποκαλυπτική συνέντευξη με τον Δόκτωρα Mark Weisbrot, διακεκριμένο οικονομολόγο (Washington D. C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά. Γεγονότα που έχουν άμεση σχέση με αυτά που συμβαίνουν και θα συμβούν στο προσεχές μέλλον στη χώρα μας.

Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην διαδικτυακή εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας του Καναδά Greek Press (30/4/05).

Καλωσήλθατε στην εσκεμμένη και προμελετημένη κόλαση του ΔΝΤ 

από The Greek Press

Ερώτηση: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μ' έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία «αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή (!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.

Mark Weisbrot: «Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Ο Θεός να σας βοηθήσει, να μην πέσετε στα νύχια τους. Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, (μιλάω για τους ενήλικες), στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες.

Θα τελειώσουν άσχημα...

 

«Τα μέτρα λιτότητας μπορεί να πυροδοτήσουν κοινωνική αναταραχή, όπως αυτή που αντιμετώπισε η χώρα της την περασμένη δεκαετία» προειδοποίησε την Ελλάδα η πρόεδρος της Αργεντινής, Κριστίνια Φερνάντες ντε Κίρχνερ.
«Οι συνταγές που επιβάλλονται στην Ελλάδα είναι ταυτόσημε με αυτές που εφαρμόστηκαν εδώ το 2001» υπογράμμισε η Κίρχνερ, επισημαίνονας τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση που συγκλόνισε την Αργεντινή προτού η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών.
«Τα άγρια μέτρα λιτότητας θα συναντήσουν αντίσταση. Θα τελειώσουν άσχημα» τόνισε. (από tvxs)

Ακούστε την εκπομπή: infowar του Άρη Χατζηστεφάνου (21/02/2010)
Δείτε την ταινία: H ώρα της κρίσης του Φερνάντο Πίνο Σολάνας (2004)
Διαβάστε για τις επεμβάσεις του ΔΝΤ 1976-2010 και τις συνέπειές τους...
Που το πάνε;
Πρακτοράκος ήμουνα, προβοκάτσιες έστηνα...
Ξέσπασμα Ψαριανού... Επιτέλους λόγια καθαρά και ξάστερα!
Φωνές απ' τον υπόνομο...
Αποθράσυνση ανοήτων ή να ετοιμαζόμαστε για ταξιδάκια;

Εικόνες από το μέλλον μας;

Εικόνες από το μέλλον! Θυμάστε αυτή την φράση; Ήταν στο ημερολόγιο της ΑΥΓΗΣ για τα γεγονότα μετά την δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Τότε, θυμάμαι, ο τίτλος του ημερολογίου  είχε κάνει Κανέλλη, Πρετεντέρη, Κακλαμάνη να βγάζουν αφρούς στα τηλεπαράθυρα... Έκτοτε, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοκτονώντας... κατά συρροή, ηττήθηκε και περιθωριοποιήθηκε πολιτικά, το ΚΚΕ... έμεινε εκεί που ήταν, αυτοεγκλωβισμένο στο δικό του περιθώριο, η ΝΔ έδωσε την χαριστική βολή στην ετοιμοθάνατη οικονομία, το ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε εκλογικά ως σοσιαλδημοκρατικό και κυβερνά σαν νεοφιλελεύθερο, η ακροδεξιά έγινε η αγαπημένη των τηλεδιαύλων της αποχαύνωσης, αλλά η χώρα πτώχευσε και ετοιμάζεται να χτυπήσει την πόρτα του ΔΝΤ.