 |
| Η χθεσινή πρωτοσέλιδη αθλιότητα αφιερωμένη σε όσους βαυκαλίζονται πως αυτή η συμμορία διαφέρει απ' την παλιά... |
από το Ποντίκι
Θα υποθέσω τώρα δα, ότι βρίσκομαι σε μια περιοχή του Κέντρου της Αθήνας (περιβάλλον που ταιριάζει με το κάτωθι παράδειγμα) και με στριμώχνει σε μια γωνιά, μαζί με δυο τρεις άλλους, ένα κλεφτρόνι που κρατάει σουγιά και απειλεί να μας πάρει τις τσάντες με τα μισθά… Γυρίζω και κοιτάζω τους ομοιοπαθείς. Ο ένας μου φαίνεται λαμόγιο, αλλά βρίσκεται σε θέση άμυνας κι αυτός. Οι άλλοι έχουν αδιάφορες φάτσες. Δεν μπορώ να τους ψυχολογήσω. Συνεννοούμαστε όμως με το βλέμμα και καταστρώνουμε από μέσα μας ένα μίνι σχέδιο ρουμπώματος του οπλοφόρου που μας ζορίζει. Η επίθεση που δεχτήκαμε μας κάνει συνενόχους στην αυτοάμυνα χωρίς καμιά προσυνεννόηση...
