Γερμανοί, οι... λουφαδόροι της ΕΕ!

(πηγή)

του Γιώργου Δελαστίκ 

από το Έθνος 

Σοκ για την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ αλλά και για όλους τους Γερμανούς θα αποτελέσει σίγουρα η έκθεση της επίσημης υπηρεσίας της ΕΕ που αποκαλείται Ευρωπαϊκό Ιδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound), την οποία παρουσίασε χθες με θεαματικό τρόπο, στην πρώτη σελίδα του οικονομικού της τμήματος, η δεξιά γερμανική εφημερίδα "Ντι Βελτ".

"Πρωταθλήτρια του ελεύθερου χρόνου η Γερμανία" ήταν ο τίτλος. "Μελέτη της ΕΕ: πουθενά στην Ευρώπη δεν έχουν οι εργαζόμενοι περισσότερη άδεια" τόνιζε ο υπότιτλος. Τα συμπεράσματα της έκθεσης για το 2010 ήταν καταλυτικά. Με βάση τα πραγματικά επεξεργασμένα στοιχεία για πέρυσι, οι Γερμανοί και οι Δανοί είχαν κατά μέσο όρο 30 μέρες άδεια, σαφώς περισσότερες δηλαδή από τον μέσο όρο της ΕΕ που πέρυσι ήταν 25,4 ημέρες και πολύ περισσότερες από τους Ελληνες που είχαν μόνο 23 μέρες!

Στη διαρκή πρέσα των Μνημονίων ο ελληνικός λαός για να διασωθεί η ευρωζώνη

από skitso

του Μανόλη Γ. Δρεττάκη

από την Ελευθεροτυπία 

«Απαλλάχτηκε η Ελλάδα από το βραχνά της χρεοκοπίας» δήλωσε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο μόλις επέστρεψε από τη σύνοδο κορυφής. Ο βραχνάς της πλήρους χρεοκοπίας της χώρας μπορεί να πέρασε προς το παρόν, θα παραμείνει, όμως, για πολλά χρόνια ο βραχνάς του χρέους, καθώς και των συνεπειών της εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου Ι, του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, του εφαρμοστικού του νόμου και των Μνημονίων που θα ακολουθήσουν, χωρίς να αποκλείεται, όπως θα δούμε στη συνέχεια, η επάνοδος του βραχνά της χρεοκοπίας.

H πολιτική διακήρυξη του Δ' Ράιχ

σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου

του Γιώργου Δελαστίκ

από τα Επίκαιρα

Ρίγος προκαλεί η απλή ανάγνωση στο περιοδικό DerSpiegel του βαρυσήμαντου –με όλη τη σημασία της λέξης– άρθρου υπό τον εύγλωττο τίτλο «Όλη η εξουσία στο κέντρο» (σ.σ. εννοεί το Βερολίνο και αναφέρεται στην εξουσία της ΕΕ) και τον εξίσου αποκαλυπτικό υπότιτλο «Γιατί ένας εκδημοκρατισμός δεν μπορεί να σώσει την Ευρώπη». Συγγραφέας, ο Χέρφριντ Μίνκλερ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου. Χωρίς υπερβολή, μπορούμε να ομολογήσουμε ότι πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη, την πιο άριστα δομημένη πολιτική διακήρυξη υπέρ της προώθησης του Δ' Ράιχ της Γερμανίας σε όλη την έκταση της Ευρώπης!

Αποφασίζουν για την τύχη μας

The (Crumbling) Temple of Europe, Tjeerd Royaards, CartoonMovement

του Γιώργου Δελαστίκ

από το Έθνος 

Την Πέμπτη θα γίνει λοιπόν η έκτακτη σύνοδος κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, η οποία θα αποφασίσει τι ακριβώς λύση θα επιλέξει για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και επομένως δια του τρόπου αυτού θα καθορίσει το μέλλον της χώρας μας για πολλά χρόνια, πιθανότατα για δεκαετίες. Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ έδωσε το πράσινο φως για τη σύγκληση της έκτακτης συνόδου κορυφής, σε αντίθεση με το απαγορευτικό σήμα που είχε εκπέμψει στην αρχική πρόταση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπέι, ο οποίος είχε ανακοινώσει τη σύγκλησή της για την Παρασκευή που πέρασε διαπράττοντας ταυτόχρονα το μοιραίο λάθος να την εξαγγείλει χωρίς να έχει πάρει προηγουμένως την άδεια του Βερολίνου, οπότε φυσικά η σύνοδος δεν πραγματοποιήθηκε!

FT: “Γερμανία, ο μεγάλος κερδισμένος της ελληνικής κρίσης”!

σκίτσο του Carlos Latuff από το Δρόμο της Αριστεράς

από zoomnews

Κι όμως, ο μεγάλος κερδισμένος της ελληνικής κρίσης είναι η Γερμανία, σύμφωνα με ανάλυση του έγκυρου επικεφαλής οικονομικού αναλυτή των Financial Times Deutschland, Thomas Fricke, που δημοσιεύεται με τίτλο «Ο αμαρτωλός Έλληνας πληρώνει» και υπότιτλο «Περίεργο, αλλά αληθινό: Κανείς δεν επωφελείται οικονομικά τόσο πολύ από την κρίση όσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Είναι καιρός με αυτά τα περίπου 10 δις Ευρώ να καθησυχαστούν οι αμφισβητίες» αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Μπορεί οι Έλληνες να γνωρίζουν καλά το θέατρο, όμως και οι Γερμανοί δεν πάνε πίσω, ειδικά όταν πρέπει να γκρινιάξουν για το πόσα χρήματα χάνει ο Γερμανός φορολογούμενος. Και οι Γερμανοί βουλευτές διαμαρτύρονται για το ότι δεν μπορούν άλλο να συναινούν στην παροχή βοήθειας, καθώς έχουν φτάσει στο όριό τους. Ωστόσο, μέχρι τώρα μόνον οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν περισσότερους φόρους. Η Γερμανία δεν έχει πληρώσει ακόμα τίποτα. Αντίθετα, έχει ήδη αποκομίσει κέρδος από την κρίση. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποκαλύψει ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών στον λαό, και μάλιστα σε κάθε αναγνώστη της “Bild” χωριστά και στο κόμμα των Ελευθέρων Δημοκρατών».
 

Αναλύοντας το «γερμανικό κέρδος», ο αρθρογράφος υπενθυμίζει ότι για τα κεφάλαια που έλαβε η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει τόκο. Ήδη τα κέρδη από την πώληση ομολόγων προς την Ελλάδα κατ’ εντολήν της γερμανικής κυβέρνησης ανέρχονται σε 500εκ. Ευρώ περίπου – ή 157 Ευρώ για κάθε αναγνώστη της «Bild». Κέρδος προκύπτει και από το γεγονός ότι οι επενδυτές στρέφονται προς τα γερμανικά ομόλογα εξαιτίας της δυσπιστίας τους έναντι ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης. Το μακροπρόθεσμο επιτόκιο έχει πέσει στο 3,5% και το γερμανικό χρέος έχει μειωθεί. Χωρίς την ελληνική κρίση κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε. Κέρδη προκύπτουν και λόγω της συμμετοχής της Γερμανίας στην ΕΚΤ, η οποία πούλησε ομόλογα στην Ελλάδα. Η ελληνική κρίση συμπίεσε και το Ευρώ, προσφέροντας σημαντικά πλεονεκτήματα στη Γερμανία και μειώνοντας το εισαγωγικό επιτόκιο της ΕΚΤ τουλάχιστον κατά τα ¾ της μονάδας. Από όλα αυτά προκύπτει κέρδος 10 δις Ευρώ για την Γερμανία.

Ο στόχος του δημοσιεύματος του «Σπίγκελ»

Πέτυχε η γερμανική υπονόμευση  
του Γιώργου Δελαστίκ

από το Έθνος

Αναπάντητο παραμένει το κύριο ερώτημα: τι είδους αποφάσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους επρόκειτο να λάβει η μυστική συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών των ηγεμονικών χωρών της Ευρωζώνης και του Ελληνα ομολόγου τους την Παρασκευή το βράδυ στο Λουξεμβούργο και γιατί η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να την τορπιλίσει μέσω του πασίγνωστου πλέον δημοσιεύματος της ηλεκτρονικής έκδοσης του γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» περί δήθεν επικείμενης απόφασης της κυβέρνησης Παπανδρέου να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ;

Νοσηρή φαντασία στην εξουσία

του Lubomir Kotrha από north-vs-south

του Κώστα Βεργόπουλου

από την Ελευθεροτυπία

Εάν κάτι διακρίνει την Ευρώπη από άλλες περιοχές, αυτό είναι η αντιφατικότητα μηνυμάτων και η βραδύτητα αποφάσεων. Σύρεται από τα γεγονότα, παρά τα προλαβαίνει. Κάθε απόφαση κορυφής ανταποκρίνεται κατά σύστημα σε προηγούμενη ξεπερασμένη συγκυρία. Κάθε καθυστέρηση αποφάσεων περιπλέκει τα προβλήματα, αυξάνοντας το κόστος διαχείρισής τους.

Το ζήτημα του δημόσιου χρέους των χωρών-μελών θα έπρεπε να έχει επιλυθεί προ 13ετίας, με το Σύμφωνο Σταθερότητας (1998). Δεν νοείται νομισματική ομοσπονδία χωρίς αυτόματους μηχανισμούς στήριξης των ομόσπονδων μελών της. Έτσι διασφαλίζουν οι ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία την εσωτερική νομισματοπιστωτική σταθερότητά τους.

Πάλι τυφλοί; Πάλι στον όλεθρο;

Barbara Morgan, Protest 1940 (πηγή)

του Ρούσσου Βρανά 

από Τα Νέα

Αν η λιτότητα ήταν ένα φάρμακο για όλους, θα την κατάπιναν ευχαρίστως. Επειδή όμως χορηγείται μόνο στους φτωχούς και κάνει καλό μόνο στους πλούσιους, γι' αυτό επιβάλλεται πάντα με το μαστίγιο. Και μάλιστα προληπτικά, όπως αποφασίστηκε στην πρόσφατη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής. Η Ιστορία όμως έχει δείξει πως η λιτότητα δεν είναι φάρμακο αλλά φαρμάκι. Σχεδόν πάντα καταλήγει στα χειρότερα: οικονομική καταστροφή, βία και καταστολή.

Το παράδειγμα της Γερμανίας του καγκελάριου Μπρούνινγκ είναι χαρακτηριστικό. Το 1930, η ύφεση εξαπλωνόταν στον κόσμο. Εξωθούμενος από τους Γερμανούς μεγαλοβιομήχανους, ο Μπρούνινγκ πίστεψε πως η χώρα του θα σωζόταν μόνο με ένα σκληρό νόμισμα και με μηδενικά ελλείμματα μέσω περικοπών των μισθών και των συντάξεων.

Λιβύη και γαλλογερμανικές αντιθέσεις

(πηγή)

του Νίκου Κοτζιά
από την Ελευθεροτυπία

Ο πόλεμος στη Λιβύη δεν έχει μόνο να κάνει με παγκόσμια συμφέροντα και τη στήριξη ή μη των εξεγερμένων σε αυτήν.  Συνδέεται άμεσα με τις εσωτερικές συγκρούσεις στη Δύση συνολικά και στην Ε.Ε. ειδικότερα.

Η ιστορία της Γερμανίας είναι η ιστορία ενός εθνικού κράτους που εμφανίζεται με καθυστέρηση στη σκηνή της παγκόσμιας πολιτικής και για αυτό δείχνει περισσότερο επιθετική από ό,τι άλλες. Ενώ είναι δυτικό κράτος δεν ένιωθε επί δεκαετίες να ανήκει στη Δύση.

Στόχος, η εξαγορά περιουσιακών στοιχείων

σκίτσο Γιάννη Ιωάννου από το Έθνος

Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλίας Πατούλη - ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Σήμερα, δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστημίου του Παρισιού Κώστα Βεργόπουλου.
πηγή: tvxs

Δεν πιστεύω ότι στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι το πολύ ιδιαίτερο με το δημόσιο χρέος, δεδομένου ότι το ίδιο πρόβλημα που έχει η Ελλάδα το έχουν οι περισσότερες χώρες στην ευρωζώνη. Για να μην πω ότι το έχει και η ευρωζώνη ολόκληρη ή σχεδόν ολόκληρη. Γιατί ακόμη και στη Γερμανία υπάρχει. Η υπερχρέωση αποτελεί γενικότερο φαινόμενο. Μ’ αυτό τον τρόπο θέλω να αποκλείσω δύο σημεία στα οποία έχει ατυχώς επικεντρωθεί η κοινή γνώμη στη χώρα μας. Αλλά και λόγο χειραγώγησης, η οποία γίνεται για αντιπερισπασμό εκ των άνω, ώστε να μη βλέπουμε το πραγματικό πρόβλημα.

Πρώτα από όλα προβάλλεται ότι στη χώρα μας έχουμε διεφθαρμένο και σπάταλο κράτος. Διεφθαρμένο κράτος αλλά και διεφθαρμένη κοινωνία.

Ε, ναι! ΕΤΣΙ, θέλουμε τον Γερμανό μας (για να μας πει πως το κάνανε)!

Να και πέντε (σε μία) καλές ειδήσεις για καλημέρα: 

Στις περιφερειακές εκλογές στη Γερμανία (Saxony-Anhalt) είχαμε:

• έξω από τη βουλή η ακροδεξιά,

• πτώση της δεξιάς, 

• πτώση των σοσιαλιστών (τρίτο κόμμα πια),

• άνοδος από 3 σε 7% των Πράσινων

• και... 2ο κόμμα η αριστερά (Die Linke) με 23,5% !!!

 

Ε, τι έγινε, πως το κάνανε εκεί;

Ράιχ η ΕΕ, στο σφυρί η Ελλάδα

σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου από το Έθνος

του Γιώργου Δελαστίκ 
από το ΠΡΙΝ 
12/3

Εφιαλτικές είναι οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης που έληξε χθες τις πρώτες πρωινές ώρες και της οποίας οι αποφάσεις (που κωδικοποιήθηκαν ως «Σύμφωνο για το Eυρώ») θα εγκριθούν επίσημα στις 24 Μαρτίου από νέα σύνοδο κορυφής. Τρομάζει κανείς διαβάζοντας το κείμενο των Συμπερασμάτων, όπως έχουν καθιερώσει να αποκαλούν τις αποφάσεις, της συνόδου κορυφής. Οι Γερμανοί πέρασαν όλα όσα ήθελαν. Η ΕΕ αλλάζει ριζικά, αρχίζοντας από την ευρωζώνη.

Μετατρέπεται ολόκληρη σε γερμανικό Ράιχ με πραξικοπηματικό τρόπο, χωρίς να ακολουθηθεί καμιά διαδικασία από εκείνες που προβλέπονται από τις ίδιες τις συνθήκες της ΕΕ για τόσο σημαντικές αλλαγές του περιεχομένου της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. 

Ευρωπαϊκό ψυχόδραμα

σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου από το Έθνος

του Κώστα Βεργόπουλου
από την Ελευθεροτυπία

Νέος κύκλος υποβαθμίσεων ενεργοποιείται από τους διεθνείς αξιολογικούς οίκους: τα σπρεντ εκτινάσσονται και πάλι, το ευρώ ολισθαίνει, η φερεγγυότητα της ευρωζώνης αμφισβητείται.

Με την κοινή γαλλογερμανική δήλωση της 4ης Φεβρουαρίου, τα πράγματα όσον αφορά την ευρωπαϊκή κρίση δημόσιου χρέους έδειχναν να ηρεμούν, με την ιδέα ότι η φερεγγυότητα των κρατικών χρεών εξασφαλιζόταν με ευρωπαϊκό μηχανισμό.

Γερμανογαλλικό πραξικόπημα

(πηγή)

του Ρούσσου Βρανά

από Τα Νέα

Η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απέχει μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από την έδρα της Μπούντεσμπανκ. Τυχαίο; Καθόλου. Ένας ακόμη συμβολισμός για το ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο στην Ευρωπαϊκή Ένωση: η Γερμανία, με το γαλλικό δεκανίκι της.

Η καλλιέργεια προσδοκιών για μια χαλαρότερη στάση της Γερμανίας έναντι των χρεωμένων περιφερειακών χωρών μπορεί να αποδειχτεί εξωπραγματική, έγραφε στις αρχές του περασμένου μήνα ο Γκάρετ Φιτζέραλντ στους «Τάιμς της Ιρλανδίας» (αναφερόμενος στις προεκλογικές υποσχέσεις των δύο κομμάτων που σήμερα κυβερνούν την Ιρλανδία). Και εφιστούσε την προσοχή σε μία πλευρά της γαλλογερμανικής πρωτοβουλίας για τη μεταρρύθμιση του ευρώ, η οποία έλαβε ελάχιστη δημοσιότητα: η Γερμανία και η Γαλλία επέλεξαν μια διακυβερνητική διαδικασία που βρίσκεται έξω από τη φυσιολογική διαδικασία λήψης των ευρωπαϊκών αποφάσεων.

Η Αγγέλα (ξανα)συνάντησε τον Κάρολο

σκίτσο του Πάνου Μαραγκού από το Έθνος

του Σπύρου Σουρμελίδη

από το Διαδίχτυ

Στα θρανία της Ανατολικής Γερμανίας η Αγγέλα Μέρκελ διδάχτηκε την θεωρία της Υπεραξίας του Κάρολου Μάρξ. Γνωρίζει λοιπόν καλά ότι τελικώς το κέρδος βγαίνει πρωτίστως και κυρίως από την εργασία. Γι αυτό και επιδιώκει να κάνει όσο το δυνατόν φτηνότερη την εργασία των νότιων Ευρωπαίων προς όφελος των επιχειρήσεων της (ενωμένης) πλέον Γερμανίας. 

"Η ανταγωνιστικότητα και όχι το χρέος είναι το πρόβλημα της Ελλάδας (και των χωρών που χρωστούν)” δήλωναν πριν από λίγες μέρες οι οικονομικοί σύμβουλοι της κας Μέρκελ, ζητώντας μέτρα υπέρ της ανταγωνιστικότητας. Δυστυχώς ο Κάρολος Μάρξ επιβεβαιώνεται κάθε μέρα και περισσότερο. Το κέρδος βγαίνει από την υπεραξία της εργασίας, το κεφάλαιο ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός εκεί που τα μεροκάματα είναι φτηνότερα. Κίνα, Ινδία, Πακιστάν, Καζακστάν, Βραζιλία, Βιετνάμ, Νότιο Αφρική. Και στην καθ ημάς περιοχή Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία, Κροατία, ακόμα και Κόσσοβο.

Οι Αϊνστάιν της Γερμανίας και τα νήπια της Ευρώπης

του Ruben Oppenheimer (πηγή)

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή
 

Αποκαλυπτική και κάπως ανατριχιαστική η «γραμμή» του Βερολίνου για την κρίση στην Ευρωζώνη, όπως την εξήγησαν συνεργάτες της Μέρκελ σε Ευρωπαίους δημοσιογράφους το Σαββατοκύριακο. Και απλούστατη, έτσι που ο καθένας, ακόμα κι αν είναι Βαλκάνιος, να μπορεί να την καταλάβει: Εμείς έχουμε τα λεφτά, εμείς αποφασίζουμε -έτσι τη συνόψισε σύμφωνα με την Ειρήνη Καρανασοπούλου και τα ΝΕΑ ένας εκ των συμβούλων της καγκελαρίας.

Κι αυτός ο γερμανικού τύπου πραγματισμός -ή κυνισμός- συμπληρώνεται με την άποψη ότι δεν έχει και µεγάλο νόηµα η συζήτηση µε πολιτικούς ή οικονοµολόγους από την Ελλάδα ή άλλες χώρες «που εµφανώς έχουν αποτύχει και έρχονται σε µας για χρήµατα», διότι «δεν είµαστε στο ίδιο επίπεδο… και είναι σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν σε παιδιά που πηγαίνουν ακόµη στο νηπιαγωγείο»!

Σχεδίασαν τη χρεοκοπία...

σκίτσο του Πέτρου Τσιολάκη

του Δημήτρη Καζάκη
από το Ποντίκι
 

Με τον πρωθυπουργό στη γύρα για μια ακόμη φορά, προκειμένου να ξεπουλήσει όσο - όσο ό,τι έχει απομείνει από την κυριαρχία και την περιουσία της χώρας, συνεχίζονται σε επίπεδο Ε.Ε. οι παρασκηνιακές κινήσεις, τα ποικίλα πάρε - δώσε για την «τελική λύση» τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρωζώνη. Ωστόσο, όποια κι αν είναι αυτή η «τελική λύση», σίγουρα θα είναι η απαρχή ενός νέου γύρου βαθέματος της κρίσης της ευρωζώνης και της Ε.Ε. Το οικοδόμημα της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» και η «αρχιτεκτονική» του ευρώ πάσχουν εκ θεμελίων και επομένως δεν σώζονται με καμιά αλλαγή του εσωτερικού κανονισμού και της εσωτερικής διαρρύθμισης.

Γερμανικό σχέδιο στήριξης

από skitso

Οι άρρητες επιδιώξεις του γερμανικού σχεδίου

σκίτσο του Στάθη (πηγή)

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

από την Καθημερινή

Οι λεονταρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα παραπέμπουν στον ήρωα του Μπρεχτ, ο οποίος, αν και έχει βουτηχτεί μέχρι τον λαιμό στο βούρκο, πασχίζει να κρατήσει τη χωρίστρα του στη θέση της. Είναι πασιφανές ότι η διαφωνία δεν αφορούσε την ουσία του ζητήματος, αλλά αποκλειστικά το ποιος όφειλε να ανακοινώσει την προαποφασισμένη εκποίηση -κατ’ ευφημισμόν «αξιοποίηση» - της κτηματικής περιουσίας του Δημοσίου σήμερα, του ορυκτού πλούτου και των ενεργειακών πηγών της χώρας αύριο.

Η χώρα πωλείται, η λιτότητα επιμηκύνεται

σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη (Ελεύθερος Τύπος, πηγή)

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου   

από τον Δρόμο της Αριστεράς (12/2/10)

Η σκηνοθεσία που επέλεξαν οι τροϊκανοί στην τέταρτη «επιθεώρηση λόχου», χθες Παρασκευή, ήταν ενδεικτική της αλαζονείας με την οποία αντιμετωπίζουν τους υποτελείς τους.
 

Η αναβολή της προγραμματισμένης συνέντευξης, από τις 10 το πρωί για τις 3 το μεσημέρι, τροφοδότησε συνειρμούς για εμπλοκή στην υπόθεση της καταβολής της 4ης δόσης του δανείου, ύψους 15 δισ. ευρώ και για σκληρές διαπραγματεύσεις στο παρασκήνιο.
 

Στην πραγματικότητα, ούτε η δόση αυτή καθεαυτή ήταν σημαντική (η καταβολή της θεωρείται δεδομένη) ούτε όσα είχαν να πουν στη συνέντευξη οι τροϊκανοί υπερέβαιναν το πρωτόκολλο, το οποίο προβλέπει μια μερίδα επαίνων και δύο μερίδες επιπλήξεων και προειδοποιήσεων.
 

Το σημαντικό για τους εκπροσώπους της τρόικας ήταν άλλο. Να δεσμεύσουν την κυβέρνηση (και την παρούσα, αλλά και όποια άλλη προκύψει από πρόωρες ή κανονικές εκλογές) σ’ ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, εξουθενωτικής δημοσιονομικής προσαρμογής, νέων «μεταρρυθμίσεων» και γενικού ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου πέρα από την αρχική πρόβλεψη του Μνημονίου, μέχρι το 2015!