Βαβυλώνα, Ρώμη, Βρυξέλλες

"Ο (υπό κατάρρευση) Ναός της Ευρώπης", του Tjeerd Royaards (CartoonMovement)

του ΚΙΜΠΙ

Ο τρόπος που συμπεριφέρονται η Μέρκελ, ο Σαρκοζί κι όσοι τους ακολουθούν πιστά στην εγκαθίδρυση της σιδηράς αυτοκρατορίας της Πίστης (της τραπεζικής, φυσικά) στην Ευρώπη δεν είναι απλά καταστροφικός. Είναι και αυτοκαταστροφικός. Χαρακτηρίζεται από έλλειψη μιας στοιχειώδους αίσθησης της Ιστορίας. Παρ’ ότι ο αιώνας στον οποίο γεννήθηκαν και ξεκίνησαν την πολιτική τους καριέρα δίνει τα οδυνηρά παραδείγματα δύο παγκόσμιων πολέμων, με το διάλειμμα ενός ολέθριου κραχ και με παρονομαστή τον ίδιο: το χρέος.

Η Ιστορία προσφέρει, βέβαια, πολύ περισσότερα παραδείγματα ολέθριας ή σωτήριας διαχείρισης του δημόσιου ή ιδιωτικού χρέους. Από μια άποψη, ολόκληρη η Ιστορία της ανθρωπότητας μπορεί να διαβαστεί κι ακριβώς έτσι: σαν μια Ιστορία του χρέους, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τις μέρες μας.

Για να ξέρουμε τι πέτυχε το μόμολο

από va8ikokkino

Γερμανική διοίκηση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στις αποκρατικοποιήσεις. Βρετανική στους θεσμούς και στην οργάνωση της διοίκησης, αμερικανική στη δημοσιονομική πολιτική και την ασφάλεια. Η μοιρασιά έγινε μεταξύ των donors, χωρών που διαθέτουν την τεχνογνωσία για το χειρισμό "προβληματικών περιπτώσεων". Την ώρα που λαμβάνονται οι αποφάσεις ελέγχου του κράτους, οι κόντρες μεταξύ των donors είναι μεγάλες, και το παζάρι για τις σφαίρες επιρροής ισχυρότατο.

(Έθνος) 

"Η Ελλάδα δεν θα επιστρέψει στις αγορές μέχρι το 2021 με βάση τις νέες προβλέψεις και έτσι οι συνολικές ανάγκες επίσημης χρηματοδότησης (πέραν αυτών που παραμένουν στο παρόν πρόγραμμα και συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης μεταφοράς των υφιστάμενων επίσημων δανείων) θα μπορούσε να ανέλθει σε περίπου €252 δις από σήμερα μέχρι το 2020. (...) Όπως σημειώνεται, η ακριβής χρονική στιγμή κατά την οποία θα ανακτηθεί η πρόσβαση στις χρηματαγορές είναι εγγενώς αβέβαια και σύμφωνα με τις υποθέσεις που γίνονται στην παρούσα έκθεση για το χρόνο που απαιτείται είναι πιθανό να χρειαστεί πρόσθετη επίσημη χρηματοδότηση που κυμαίνεται μέχρι και τα €440 δις (...) Το ελληνικό χρέος (αφαιρουμένων των εγγυήσεων που απαιτούνται για το PSI) αναμένεται να κορυφωθεί στο 186 τοις εκατό του ΑΕΠ το 2013 και να μειωθεί μόνο έως το 152 τοις εκατό του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2020 και στο 130 τοις εκατό του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2030 (...) Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το χρέος μπορεί να μειωθεί μόλις στο 120 τοις εκατό του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2020, εφόσον εφαρμοστούν εκπτώσεις στα ομόλογα (κούρεμα) της τάξης του 50 τοις εκατό." (http://www.xrimanews.gr/oikonomia/17474-h-ekthesh-bomba-gia-th-biwsimothta-toy-ellhnikoy-xreoys-poy-dothhke-stoys-eyrwpaoys-ypoik-thn-paraskeyh)

 
- Δηλαδή επιστροφή στο ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ που μας έβγαλε εκτός αγορών (αυτή δεν ήταν η επίσημη αφήγηση;) που παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2009 το... κοντινό 2030 (2020 με κούρεμα 50% κι αν όλα πάνε καλά -το "καλά" όχι για τον κόσμο της εργασίας βέβαια). Και (αναθεωρημένη πρόβλεψη για) επιστροφή στις αγορές το 2021! Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου που πέρυσι έλεγε για επιστροφή στις αγορές στο δεύτερο μισό του 2011 είναι ακόμα υπουργός, ε; Και η κυβέρνηση (του 17% στις δημοσκοπήσεις) που μας... έσωσε 6άκις κατηγορώντας τις προηγούμενες (και τον Ελληνικό λαό) για υπερδανεισμό υπογράφει για επιπλέον δανεισμό €252-440 δις...

 

Αλλά είπαμε. Το θέμα είναι ποιος κατέχει την πάνω αριστερά γωνία της πλατείας... 

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Υπενθύμιση: 

Λεξικό της κοινής νεοελληνικής (Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη):

Εθνική μειοδοσία: παροχή ευεργετημάτων σε ξένους εις βάρος των εθνικών συμφερόντων.

Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Μπαμπινιώτη): 

Εθνική μειοδοσία: η προδοσία εις βάρος της πατρίδας, που εκδηλώνεται με αδικαιολόγητη υποχωρητικότητα προς ζημίαν των εθνικών συμφερόντων κατά την άσκηση της πολιτικής εξουσίας

Μείζον Ελληνικό Λεξικό (Τεγόπουλου, Φυτράκη):

Eθνική μειοδοσία: η προδοσία της πατρίδας, βλάβη ασυγχώρητη των εθνικών συμφερόντων κατά την άσκηση μιας πολιτικής

Γινόμαστε είλωτες, χάνουμε την ελευθερία μας

Dave Cutler (πηγή)

συνέντευξη του Κώστα Βεργόπουλου 

στον Μιχάλη Σιάχο

πηγή: Δρόμος της Αριστεράς 

Για επιστροφή στην πριν το Σόλωνα εποχή με την ανάπτυξη της νέας ειλωτείας κάνει λόγο -μιλώντας στο Δρόμο- ο Kώστας Βεργόπουλος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII, τονίζοντας ότι η τελευταία απόφαση της Συνόδου Κορυδής δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα του χρέους, το οποίο δεν μετριάζεται, αλλά οξύνεται ακόμη περισσότερο. Επίσης, χαρακτηρίζει την κρίση παγκόσμιο και συστημικό φαινόμενο, υπογραμμίζοντας ότι «το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σήμερα σε αποδόμηση». Αναφερόμενος στο Κίνημα των Πλατειών σημειώνει ότι «είναι το μόνο στοιχείο ελπίδας, υγείας, συνεπούς αντίδρασης της κοινωνίας», επισημαίνοντας ότι «η Ελλάδα, σήμερα, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου μετώπου ενάντια στη θλιβερή κατάσταση της χρηματοπιστωτικής κατοχής». 

- Πώς εκτιμάτε την τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής, που αφορά την Ελλάδα; Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση επέστρεψαν (πανηγυρίζοντας για άλλη μια φορά) ως «νικητές». Εσείς πώς «διαβάζετε» αυτή την απόφαση; 

- Με αυτή την απόφαση η Ελλάδα αφενός μεν απομονώθηκε από τις ομοιοπαθείς χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αφετέρου, δε, δεν θεσπίστηκε ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης των προβληματικών χωρών της Ευρωζώνης. Έπειτα, με την ίδια απόφαση προστίθενται νέα δάνεια για την αποπληρωμή των παλιών, ώστε το συνολικό Χρέος να συσσωρεύεται, ενώ ταυτόχρονα το εθνικό εισόδημα συρρικνώνεται. Συνεπώς, το πρόβλημα φερεγγυότητας του ελληνικού Χρέους δεν μετριάζεται, αλλά οξύνεται ακόμη περισσότερο, παρά τις θυσίες των μισθωτών.  

Ηρώδης!

Massacre of the Innocents,
Hugo van der Goes, 1440-1482
(πηγή)

Πολλά είπε ο γ.γ. του ΟΟΣΑ παρουσιάζοντας χθες την έκθεση του διεθνούς οργανισμού για την ελληνική οικονομία. Ήταν μέσα στον ρόλο του: ντίλερ νεοφιλελευθερισμού! Θέλησε να μας πείσει ότι θα σωθούμε, αφού πρώτα καταστραφούμε! Τι άλλο σημαίνει η επιμονή του να καταργηθούν όσα εργασιακά δικαιώματα διασώζονται από τη λαίλαπα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου;

Όχι μόνο ντίλερ νεοφιλελευθερισμού, αλλά και πωλητής ελπίδων: Ο Α. Γκουρία προέβλεψε ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μειωθεί στο 100% του ΑΕΠ το 2035, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι θα εφαρμοστούν απαρέγκλιτα τα νεοφιλελεύθερα δόγματα.

Είναι ανατριχιαστική η εκτίμηση του γ.γ. του ΟΟΣΑ. Παραδέχεται ότι, με την ακολουθούμενη πολιτική, το ευνοϊκό σενάριο για την οικονομία προϋποθέτει μια ολόκληρη χαμένη γενιά. Είκοσι πέντε χρόνια μας χωρίζουν από το "αίσιον και ευτυχές" 2035, όσο διαρκεί μια γενιά... Όχι μόνο για τα σημερινά πρωτάκια, αλλά και για τα παιδιά που ακόμη δεν έχουν γεννηθεί, οι κυρίαρχες ελίτ προδιαγράφουν ένα σκοτεινό μέλλον. Καταστρέφουν τη νέα γενιά. Τι πόνους και πόσες ματαιώσεις για τα παιδιά κρύβει η κυνική δήλωση του υψηλού επισκέπτη; Το άκουσε αυτό ο παριστάμενος υπουργός Οικονομικών, όταν έλεγε ότι είμαστε στη μέση του τούνελ και η διέξοδος είναι μπροστά μας;

Η αλήθεια είναι ακόμα πιο οδυνηρή. Τα ανελέητα νεοφιλελεύθερα προτάγματα όχι μόνο βυθίζουν την οικονομία στην ύφεση, αλλά διαλύουν τη δημοκρατία και μαζί τις στοιχειώδεις, γνωστές μέχρι σήμερα, προϋποθέσεις αναπαραγωγής της κοινωνίας. Από την τέφρα του παρόντος μόνο στον μύθο αναγεννάται ο φοίνικας του μέλλοντος. Γι' αυτό η συντριβή της ακολουθούμενης πολιτικής αποδεικνύεται όρος ύπαρξης και επιβίωσης.

πηγή: Η Αυγή

Επιλεκτική χρεοκρατία

σκίτσο του Χρήστου Τολιάδη από το Διαδίχτυ

του ΚΙΜΠΙ

Πόσο είπαμε ότι κρατάνε τα θαύματα στην Ελλάδα; Τρεις μέρες; Μπα, και πολύ λες. Ακόμα κι αυτός ο κανόνας έχει υποστεί αναδιάρθρωση, «κούρεμα». Οι πανηγυρισμοί των αγορών για την «ιστορική απόφαση» της Ευρωζώνης (σ.σ. αν η Ιστορία είχε βούληση θα τα είχε κάνει λαμπόγιαλο για την ευκολία με την οποία την επικαλούνται οι ανιστόρητοι) κράτησαν μόλις δύο 24ωρα. Από την προηγούμενη Δευτέρα έχουν επιστρέψει σ’ έναν σκεπτικισμό για τη βιωσιμότητα του νέου πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, σε ζοφερές για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη εκτιμήσεις και σ’ έναν μπακαλίστικο υπολογισμό πιθανών κερδών και ζημιών που θα καταγράψουν οι περίφημοι «ιδιώτες», όπως κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται οι τραπεζικοί Λεβιάθαν. Οι οίκοι αξιολόγησης τήρησαν με απόλυτη συνέπεια τις υποσχέσεις τους. Ανακοίνωσαν ήδη την υποβάθμιση της χώρας στο δυσοίωνο καθεστώς της «επιλεκτικής χρεοκοπίας», που ηχεί περίπου σαν τα οξύμωρα «ολίγον νεκρός» ή «ολίγον έγκυος».

Η δύναμη των χρηματαγορών, συρρίκνωση της δημοκρατίας

"Euro Titanic", Gianfranco Uber, Cartoon Movement

συνέντευξη του καθηγητή οικονομικών 
Ευκλείδη Τσακαλώτου
στον Παύλο Κλαυδιανό 
πηγή: Η Εποχή 

- Οι τράπεζες φαίνεται ότι τα πήγαν καλά από το πακέτο που συμφωνήθηκε μετά τη σύνοδο κορυφής, και θα πάρουν πιο ασφαλή ομόλογα και το κούρεμα δεν είναι και τόσο μεγάλο.

- Νομίζω ότι σε σχέση με τη λεγόμενη ιδιωτική συμμετοχή υπάρχουν αρκετές παρεξηγήσεις. Είναι αλήθεια ότι, από το 1980, οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις αντιμετωπίσθηκαν με διάφορα πακέτα που είχαν στόχο τη διάσωση των μεγάλων τραπεζών αλλά που πουλήθηκαν ως διάσωση των χωρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κρίση στις χώρες της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του 80. Και όπως υπονοεί η ερώτηση, πάλι το μεγάλο άγχος των συμμετεχόντων στη σύνοδο ήταν οι τράπεζες. Το κούρεμα όντως δεν ήταν μεγάλο και οι τράπεζες μπορεί να ανασαίνουν κάπως καλύτερα.

Στη διαρκή πρέσα των Μνημονίων ο ελληνικός λαός για να διασωθεί η ευρωζώνη

από skitso

του Μανόλη Γ. Δρεττάκη

από την Ελευθεροτυπία 

«Απαλλάχτηκε η Ελλάδα από το βραχνά της χρεοκοπίας» δήλωσε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο μόλις επέστρεψε από τη σύνοδο κορυφής. Ο βραχνάς της πλήρους χρεοκοπίας της χώρας μπορεί να πέρασε προς το παρόν, θα παραμείνει, όμως, για πολλά χρόνια ο βραχνάς του χρέους, καθώς και των συνεπειών της εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου Ι, του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, του εφαρμοστικού του νόμου και των Μνημονίων που θα ακολουθήσουν, χωρίς να αποκλείεται, όπως θα δούμε στη συνέχεια, η επάνοδος του βραχνά της χρεοκοπίας.

Γιατί το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ "παρακολουθούν με εξαιρετικό ενδιαφέρον" την πλατεία;

Το παρακάτω κείμενο του ΚΙΜΠΙ ήθελα να το βάλω εδώ και πολλές μέρες αλλά με τα γεγονότα το ξέχασα. Το θυμήθηκα πάλι διαβάζοντας το άρθρο της Wall Street Journal  αλλά και ακούγοντας τον ανταποκριτή του ΜΕGA Μιχάλη Ιγνατίου να λέει πως το ΔΝΤ και οι Αμερικάνοι παρακολουθούν με εξαιρετικό ενδιαφέρον, με εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον, όπως τόνισε με νόημα, τις συγκεντρώσεις των "αγανακτισμένων". Απάντηση στο γιατί η παγκόσμια υπερδύναμη δίνει τόση σημασία "στην πλατεία", δίνει το κείμενο: 

(πηγή)

Ελλάδα, η υπερδύναμη της κρίσης
του ΚΙΜΠΙ

Ο Άτλας, κατά την εκδοχή του Ησιόδου, ήταν γιος του Ιαπετού και της Κλυμένης, αδελφός του Προμηθέα, του Επιμηθέα και του Μενοίτιου. Στην Τιτανομαχία, ως γνωστόν, ο Άτλας έχασε και ο Δίας τον καταδίκασε να φέρει για πάντα στους ώμους του τον ουράνιο θόλο. Υποθέτουμε ότι για να έχει αυτή την ικανότητα θα ήταν τεράστιος, αλλά οπωσδήποτε ασήμαντος σε σχέση με το μέγεθος του ουράνιου θόλου. Άρα, ήταν κυρίως υπόθεση δύναμης -υπερδύναμης για την ακρίβεια- και όχι όγκου αυτό το επίτευγμα. Άλλωστε, ο πολύ μικρότερος το δέμας Ηρακλής, που τον φανταζόμαστε στις διαστάσεις κανονικού ανθρώπου, κατάφερε κι αυτός να σηκώσει για λίγο την ουράνια σφαίρα, μέχρι να πεταχτεί ο Άτλας να του φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων.

Αν οι Ελληνες δεν θέλουν να "σωθούν" η ΕΕ θα διαγράψει το χρέος!

από την Ημερησία

Το ενδεχόμενο μαζικής διαγραφής χρεών από την Ελλάδα θεωρεί πιθανό ο αρθρογράφος της Wall Street Journal, Άλεν Μάτιτς, σε άρθρο με τίτλο «Κι αν οι Έλληνες αποφασίσουν ότι δεν θέλουν να σωθούν;»  όπου περιγράφει τί θα γινόταν αν οι Ελληνες αποφασίσουν ότι η έξοδος από το ευρώ είναι όχι μόνο δυνατή αλλά και επιθυμητή.

Τότε ο πυρήνας της Ευρώπης οδηγούμενος από τη Γερμανία είναι σχεδόν βέβαιο, σύμφωνα με το άρθρο, ότι θα έκανε μεγάλες υποχωρήσεις συμπεριλαμβανόμενης και μαζικής διαγραφής ελληνικών χρεών. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι αν θα μπορέσει η Ευρωζώνη να κάνει κάτι τέτοιο χωρίς να βρεθεί στη θέση της Ιρλανδίας, να λυγίσει δηλαδή υπό το συνθλιπτικό βάρος των χρεών τρίτων.

Ο πυρήνας των χωρών της Ευρώζώνης θα πρέπει να «ζυγίσει» το κόστος του να αφήσει την Ελλάδα να πτωχεύσει σε σχέση με το κόστος διάσωσης του τραπεζικού τους τομέα. Η Ευρώπη δεν θέλει να είναι, όμως, υποχωρητική με την Ελλάδα όχι μόνο λόγω του μεγάλου κόστους αλλά και λόγω του ηθικού κινδύνου που δημιουργείται. 

Θα πρέπει υπολογίσει ότι όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία θα ζητήσουν ανάλογες ελαφρύνσεις αν αυτό συμβεί με την Ελλάδα, και κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την Ευρωζώνη. Όμως, όπως έχουν αποδείξει άλλες οικονομικές κρίσεις όταν κορυφώνεται το πρόβλημα η τυπικότητα και οι κανονές παρακάμπτονται.

Γι' αυτό, όσο περισσότεροι Ελληνες πείθονται ότι μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, τόσο καλύτερη διαπραγμάτευση θα πετύχουν με την Ευρώπη που θα πρέπει να τους αποτρέψει από το να το κάνουν.

Για το χρέος ή για τη ζωή;

(πηγή)

του Κώστα Βεργόπουλου

από την Ελευθεροτυπία

Οσο η Ελλάδα «διασώζεται» από τους Ευρωπαίους εταίρους της, η πιστοληπτική ικανότητά της καταποντίζεται. Ηδη έφτασε στην κατηγορία «πάτος» (CCC). Με την επικείμενη πρόσθετη «διάσωση», αναμένεται ακόμη πιο κάτω: στην κατηγορία «κάτω από τον πάτο» (D).

Ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι οι «διασώσεις», με τους όρους που επιβάλλονται, καθηλώνουν τον οφειλέτη σε οικονομική ασφυξία, ώστε η χρεοκοπία του να αποβαίνει απλό ζήτημα χρόνου; Χωρίς «διάσωση», η οφειλέτρια χώρα χρεοκοπεί, αλλά με «διάσωση» επίσης χρεοκοπεί. Στην πρώτη περίπτωση, το «πιστωτικό γεγονός» επέρχεται πάραυτα, στη δεύτερη προβάλλει απειλητικό και αναπόφευκτο σε βάθος χρόνου. Ακόμη και η απλή επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής κηρύσσεται από τους αξιολογικούς οίκους και τις αγορές ως «πιστωτικό γεγονός» ισοδύναμο χρεοκοπίας. Είτε με επιμήκυνση είτε χωρίς αυτήν, η χρεοκοπία προεξοφλείται ως δεδομένη, καθ' όσον η ίδια η επιμήκυνση κηρύσσεται χρεοκοπία. Από το καταθλιπτικό και φανερό για όλους αδιέξοδο, ο καθείς αντλεί τα συμπεράσματά του.

Στην κλίνη του Προκρούστη

σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία

του Ευτύχη Μπιτσάκη

από το Δρόμο της Αριστεράς (6/6)  

 

Η Ελλάδα οδηγείται στην καταστροφή. Δεν ξέρουμε ποια μορφή θα πάρει η αναπόφευκτη πλέον χρεοκοπία. Τι κάνουν, λοιπόν, οι ηγεσίες των δύο αστικών κομμάτων; Αντιμετωπίζουν την καταστροφή σαν φυσικό φαινόμενο για το οποίο κανείς δεν ευθύνεται και, όταν τύχει να μιλούν για ευθύνες, για όλα ένοχος είναι ο άλλος. Και πώς αντιδρούν στο «μονόδρομο» παρά τις φραστικές διαφορές τους; Εκποιώντας το συσσωρευμένο κοινωνικό πλούτο, δεχόμενοι τη μεμονωμένη εθνική ανεξαρτησία, δεχόμενοι, ως «κυβέρνηση», το ρόλο υπαλλήλων, των υπαλλήλων του ΔΝΤ.
 

Ήτανε όμως αναπόφευκτη η καταστροφή;
 

Είναι χαρακτηριστικό ότι κανείς «αρμόδιος» δεν τολμά να αναζητήσει τα αίτια της χρεοκοπίας. Κατά τον αξιότιμο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης των γραικύλων, «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Πρώτον, δεν «τα φάγαμε». Τα φάγατε. Και προπαντός: H χρεοκοπία είναι κυρίως προϊόν της ρεμούλας; 

Ημέρα λαϊκής διαβούλευσης & ενημέρωσης για την δανειακή σύμβαση & το χρέος

Στα πλαίσια της υλοποίησης της απόφασης της λαϊκής συνέλευσης της Τρίτης 31 Μαϊου, και μετά την επιτυχή διοργάνωση της ημέρας λαϊκής διαβούλευσης και ενημέρωσης σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και την αντιμετώπιση του χρέους, τη Δευτέρα 6 Ιουνίου, η σχετική Ομάδα Εργασίας διοργανώνει σήμερα Παρασκευή 10 Ιουνίου στις 19:00, στην Πλατεία Συντάγματος και δεύτερη εκδήλωση με το ίδιο θέμα.
 

Συμμετέχουν ο καθηγητής Νότης Μαριάς που θα αναλύσει τη δανειακή σύμβαση, οι οικονομολόγοι Λεωνίδας Βατικιώτης, Κώστας Λαπαβίτσας, Σπύρος Λαπατσιώρας και όλος ο παρευρισκόμενος κόσμος με ερωτήσεις (πηγή: Άμεση Δημοκρατία Τώρα!)

 .-.-.-.-.-.-.

Σχετικά: 

Ομάδα Νομικών και Οικονομολόγων Λαϊκής Συνέλευσης: Μνημόνιο, Δανειακή Σύμβαση

Ο πόλεμος της ολιγαρχίας του χρήµατος με όπλο το χρέος

(πηγή)

του Ρούσσου Βρανά 

από ΤΑ ΝΕΑ  

Αλλο PIGS και άλλο BELL. Συγκρίνοντας την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία (PIGS) µε τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία (BELL), που συµµορφώθηκαν πιο πειθαρχικά από τις άλλες χώρες στις υποδείξεις της λιτότητας, η ευρωπαϊκή ηγεσία χαιρετίζει το γεγονός ότι απέφυγαν τη χρεοκοπία. Και τις υποδεικνύει ως υπόδειγµα επιτυχίας. Οµως ο οικονοµολόγος Πολ Κρούγκµαν έχει άλλη άποψη για την επιτυχία: «Η πραγµατική οικονοµία τους δέχτηκε τεράστια πλήγµατα (συρρίκνωση 20% κατά µέσο όρο, µέσα σε τρία χρόνια). Η εσωτερική υποτίµηση (µείωση της τιµής της εργασίας) άφησε πίσω της µια έρηµο».

Η αλήθεια δύσκολα λέγεται από εκείνους που νιώθουν µια βαθιά περιφρόνηση για τον λαό και που ζουν µε τη βεβαιότητα πως, επειδή τάχα ο λαός έχει χαµηλή νοηµοσύνη και ασθενή µνήµη, θα µπορούν πάντα να τον ξεγελούν.

Η δημιουργία πλούτου αποδείχθηκε δημιουργία χρέους

(πηγή)

του Ρούσσου Βρανά

από ΤΑ ΝΕΑ  

Μπορεί να είναι και η αρχαία Θούλη που επισκέφθηκε ο εξερευνητής Πυθέας τον τέταρτο π.Χ. αιώνα κι έγραψε γι’ αυτήν στο «Περί Ωκεανού και Γης». Το πιστεύουν πολλοί ιστορικοί για την Ισλανδία. Το βέβαιον όµως είναι πως έχει το αρχαιότερο κοινοβούλιο του κόσµου, το Αλθίνγκι, από το 930 µ.Χ. Και ίσως και το πιο ηρωικό.

Στους Βρετανούς και Ολλανδούς τραπεζίτες, που απαίτησαν να πληρώσει ο ισλανδικός λαός τα δανεικά και αγύριστα που είχαν δώσει σε ισλανδούς τραπεζίτες, το Αλθίνγκι έθεσε όρους που διασφαλίζουν τη λαϊκή και την εθνική κυριαρχία: 

«1. Να ληφθούν υπόψη οι εξαιρετικές συνθήκες που αντιµετωπίζει η χώρα. Αυτό σηµαίνει πως τα αντισυµβαλλόµενα µέρη πρέπει να συµφωνήσουν στο λογικό αίτηµα της Ισλανδίας να αναθεωρηθούν οι συµφωνίες. 

2. Η θέση της Ισλανδίας ως κυρίαρχου κράτους αποκλείει οποιαδήποτε νοµική αξίωση επί των περιουσιακών της στοιχείων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της ως κυρίαρχου κράτους». 

Νόαμ Τσόμσκι: H Ελλάδα έχει τρεις μη ελκυστικές επιλογές

(πηγή)

της Μαρίας Ρηγούτσου
πηγή: Deutsche Welle 

Ο Νόαμ Τσόμσκι βρίσκεται στην Κολωνία, όπου δίνει μια σειρά διαλέξεων ως επίτιμος καθηγητής στην έδρα Albertus Magnus, διάκριση την οποία απονέμει το πανεπιστήμιο σε εξέχουσες προσωπικότητες του πνεύματος.  

Ακριβής στο ραντεβού του με τους δημοσιογράφους ο Νόαμ Τσόμσκι εμφανίστηκε χθες το μεσημέρι στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και απάντησε με σαφήνεια και γενναιοδωρία χρόνου σε κάθε ερώτηση που του ετέθη. Η πλειονότητα των ερωτήσεων δεν στράφηκε πάντως γύρω από το γλωσσολογικό του έργο, το οποίο τον έχει καθιερώσει ως θεμελιωτή της λεγόμενης «γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής», αλλά γύρω από τα μεγάλα σύγχρονα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα. Ο Νόαμ Τσόμσκι έχει συγγράψει περισσότερα από 70 βιβλία και 1.000 άρθρα. Για μια περίοδο υπήρξε ο συγγραφέας με τις περισσότερες αναφορές στο όνομά του παγκοσμίως ενώ είναι πολυμεταφρασμένος και στην Ελλάδα.

Με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα ξεκίνησε και η συνέντευξη τύπου, μετά την ερώτηση που του θέσαμε για το ποια λύση θα προσέφερε μια πιθανή διέξοδο της χώρας από την κρίση. Υπάρχει άμεσα το ενδεχόμενο η Ελλάδα να πάρει ένα νέο δάνειο από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ. Είναι όμως τα συνεχή δάνεια μια πραγματική λύση; Με χαμηλή φωνή, ο 83χρονος καθηγητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) απάντησε χωρίς περιστροφές:

TEOTWAYKI

- Μετά από 13 μήνες ο Techie Chan έγραψε τη "συνέχεια" του επικού TEOTWAYKI. Ευκαιρία να θυμηθούμε ή να γνωρίσουμε το Νο1 πριν πάμε στο (εξίσου σύντομο :) ) σίκουελ. Καλή διασκέδαση! ...

(πηγή)

του Techie Chan
(7/4/2010, edit 16/9/2010)

Συζητάμε τη στάση πληρωμών και την έξοδο από ευρώ. Αρχικά θα δείξουμε πως έξοδος χωρίς στάση είναι αδύνατη, ενώ η στάση χωρίς έξοδο είναι πιθανή τεχνικά, σχετικά πιο απίθανη όμως πολιτικά. Στη συνέχεια θα δούμε το τι σημαίνει μία στάση πληρωμών και ταυτόχρονη φυγή από το ευρώ. O τίτλος σημαίνει The End Of The World As You Know It.

Nα διευκρινίσουμε εδώ κάτι που έχουν ρωτήσει κάποιοι. Πότε συμφέρει ένα κράτος να κηρύξει στάση πληρωμών;

Τα κέρδη λοιπόν μιας στάσης πληρωμών αυξάνονται 

• α) όσο αυξάνεται το μέγεθος του χρέους που αναδιαπραγματεύεται, και 
• β) όσο μικρότερα είναι τα πρωτογενή (δηλαδή τα ελλείμματα δίχως τοκοχρεολύσια) ελλείμματα μία κυβέρνησης σήμερα και στο μέλλον. 

Το α είναι αυτονόητο, το β έχει νόημα καθώς η στάση πληρωμών θα οδηγήσει σε αποκλεισμό από τις αγορές. Όσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα του κράτους να έχει πλεονάσματα, τόσο μικρότερη είναι η ανάγκη του να βγει στη γύρα να δανειστεί. Άρα ένα κράτος με πρωτογενές πλεόνασμα τώρα και στο μέλλον εξασφαλίζει την επ’αόριστο ανεξαρτησία του απέναντι στις αγορές. Και φυσικά όσο μεγαλύτερη είναι η ανεξαρτησία, τόσο καλύτεροι θα είναι και οι όροι που θα δανειστεί από τις αγορές όταν αυτό συμβεί.

Die Welt: Τα νέα νούμερα από την Αθήνα για το χρέος σοκάρουν την Ευρώπη

του Ν.Ago

από Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες

Κατά τ’ άλλα όλα βαίνουν καλώς. Και οι διαδηλώσεις καταστέλλονται, και κάνας διαδηλωτής πάει στην εντατική από ξύλο των δυνάμεων των μέτρων τάξης(!), και πολίτης μαχαιρώνεται για μια κάμερα, και μετανάστης σφάζεται απολύτως ”φυσιολογικά”, και το πογκρόμ εναντίων όλων των μεταναστών πάει βάσει των προβλέψεων των πιο σκοτεινών μυαλών…

Το χρέος της Ελλάδας είναι 13% μεγαλύτερο για το 2011 από όσο είχε συμφωνηθεί με την Ευρώπη, αναφέρεται σε δημοσίευμα στο ιστολόγιο της γερμανικής εφημερίδας “Die Welt” και για το λόγο αυτό “έρχεται πιο κοντά μια αναγκαστική διακοπή της διεθνούς βοήθειας”.

Εργασιακή φλέβα χτυπάει πάλι η τρόικα

σκίτσο του Πάνου Μαραγκού από το Έθνος

Παρά τον δημοσιονομικό του εκτροχιασμό, το Mημόνιο παράγει νέα μέτρα μείωσης του εργατικού κόστους - Η αναδιάρθρωση χρέους παραμένει στο τραπέζι των αγορών με τη μορφή της επιμήκυνσης έναντι υποθήκευσης της χώρας.

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

από το Δρόμο της Αριστεράς  (8/5) 

Παρ' ότι οι αγορές εξακολουθούν να ψηφίζουν «δαγκωτό» το αναπόφευκτο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, διατηρώντας το spread των δεκαετών ομολόγων στα οικεία πλέον επίπεδα των 1.270 μονάδων, η προσοχή της κυβέρνησης μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο είναι αλλού στραμμένη. Στη διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους της τρόικας από την οποία θα κριθεί η εκταμίευση της 5ης δόσης του δανείου, ύψους 12 δισ. ευρώ. Το τεχνικό κλιμάκιο των εκπροσώπων της τρόικας ολοκληρώνει τους ελέγχους στο Γενικό Λογιστήριο και στα «ευαίσθητα» υπουργεία αυτό το Σαββατοκύριακο και από Δευτέρα αναλαμβάνουν την πολιτική πλέον διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση οι κορυφαίοι επιτηρητές.

Το γαϊτανάκι της αναδιάρθρωσης και οι κρυφές επιδιώξεις

σκίτσο του Πέτρου Τ. Τσιολάκη

του Δημήτρη Καζάκη

περιοδικό Crash, τεύχος Μαΐου, 2011

 πηγή: Σεισάχθεια

Θα γίνει τελικά αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους; Θα γίνει, αλλά αφού πρώτα εξαντληθούν όλοι οι άλλοι τρόποι εξόντωσης και εξάντλησης της ελληνικής οικονομίας. Παρά τον ορυμαγδό των σεναρίων, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα είναι η τελευταία λύση που θα επιλεγεί από τους «προστάτες» μας και τις αγορές. Κι αυτή δεν θα είναι μια λύση διεξόδου, ή έστω προσωρινής ανακούφισης, αλλά μια έσχατη λύση όπου μια εντελώς εξουθενωμένη οικονομία θα οδηγηθεί σε μια επιχείρηση συνολικής αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους με πιο πιθανό αποτέλεσμα την επίσημη πτώχευση τύπου Αργεντινής 2001.

Εν τω μεταξύ ο ελληνικός λαός θα χάσει τα πάντα, το κράτος θα ιδιωτικοποιηθεί στο σύνολό του και η χώρα θα ξεπουληθεί κομμάτι-κομμάτι σε ότι πιο αδίστακτο διαθέτει η εσωτερική και η διεθνής αγορά. Όσο προχωρά η εφαρμοζόμενη πολιτική των μνημονίων, τόσο πιο αδύνατη γίνεται μια ομαλή αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Πρώτα και κύρια λόγω του απόλυτου μεγέθους του, αλλά και του γεγονότος ότι αποτελείται κατά κύριο λόγο από ελεύθερα διαπραγματεύσιμα ομόλογα. Πιο συγκεκριμένα τα διαθέσιμα ομόλογα και οι βραχυπρόθεσμοι τίτλοι που έχουν εκδοθεί από το ελληνικό δημόσιο έως 31/12/2010 ανέρχονταν σε 285,7 δις ευρώ σε σύνολο δημόσιου χρέους 340,2 δις ευρώ. Με άλλα λόγια το 84% του συνολικού δημόσιου χρέους της χώρας είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμα ομόλογα.

Στημένη παρτίδα - Στην υγειά σας, κορόιδα Έλληνες!

σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία

του Δημήτρη Καζάκη

«Κάποιοι έχουν ποντά­ρει πολλά στην ελ­ληνική χρεοκοπία» φέρεται να δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου στη γαλλική «Liberation» (2.5). Και λέει όντως αλήθεια. Όχι, δεν παλαβώσαμε, απλώς, χωρίς να το θέλει, ο κ. υπουργός ομολογεί μια αλήθεια. Πράγματι, ισχυρά τρα­πεζικά και επιχειρηματικά συμφέρο­ντα της ημεδαπής και της αλλοδαπής έχουν επενδύσει στην ελληνική χρεο­κοπία. Μόνο που έχουν επενδύσει όχι στο να δουν άμεσα μια αναδιάρθρω­ση του ελληνικού χρέους ούτε στο να γίνει επίσημη πτώχευση όσο το δυνα­τόν γρηγορότερα.

Αντίθετα, επιδιώκουν με κάθε μέσο και τρόπο τη μεγαλύτερη δυνατή επιμήκυνση της τωρινής κατάστασης. Τα κέρδη τους δεν προέρχονται από τη μια κι έξω πτώχευση της Ελλάδας, αλ­λά από τη συνέχιση της τωρινής πορεί­ας όσο το δυνατόν περισσότερο.