![]() |
(πηγή) |
από την
Εν όσω ζούσε η μητέρα μου, μου είχε διηγηθεί διάφορες ιστορίες από τη φυλακή. Συγκρατώ ως πολύτιμο πετράδι στη μνήμη μου τη σταθερή μέχρι τέλους άρνησή της -με εξαίρεση μία και μοναδική φορά που στα δεκαοκτώ μου χρόνια μού εξήγησε τι εστί φάλαγγα- να μιλήσει για τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη σε ηλικία εικοσιπέντε ετών. Βασανιστήρια τα οποία υπέστη επειδή είχε διαφορετική άποψη από το καθεστώς. Συγκρατώ επίσης απ' όσα μου διηγήθηκε δύο φρικαλέες ιστορίες.
Η πρώτη: Συγκρατούμενή της στη φυλακή ήταν -ως υπόδικη- μια δεκαεξάχρονη κοπελίτσα από χωριό. Η μητέρα μου θυμόταν και δάκρυζε πάντοτε στην ανάμνηση ενός χαρούμενου κοριτσιού με φοβερή ενέργεια, που της έλεγε: "Ελενίτσα, εγώ δεν έχω υπόθεση (σ.σ.: δηλαδή δεν εκατηγορείτο για κάποιο συγκεκριμένο αδίκημα απ' όσα φρικωδώς εθεωρούντο αδικήματα, έως και βαριά εγκλήματα εκείνη την εποχή του Εμφυλίου), αλλά, επειδή δεν θα υπογράψω δήλωση, θα φάω καμιά εικοσαριά χρόνια, μπορεί και ισόβια". Ποια ισόβια; Τοίχος. Εκτέλεση. Πάει εκείνο το δεκαεξάχρονο κορίτσι για μια άποψη που είχε την υπερηφάνεια -αίσθημα μεγαλύτερης ισχύος ακόμα και από την ίδια την άποψη- να την υπερασπιστεί μέχρι τον θάνατο και με θάνατο. Για μια άποψη.