Μαθητοδικεία σε Λάρισα, Ορεστιάδα, Διδυμότειχο...

από το blog "Πρωτοβουλία αλληλεγγύης συλληφθέντων Λάρισας"

Και νέα μαθητοδικεία   
του Σταμάτη Σακελλίωνα

από την Αυγή

Στις 14-12-2010 δικάζονται πάλι δύο μαθητές στο δικαστήριο ανηλίκων της Ορεστιάδας και πάλι για περσινές καταλήψεις και στις 25-02-2011 δικάζονται άλλοι 4 μαθητές πρόεδροι δεκαπενταμελών συμβουλίων των σχολείων του Διδυμότειχου. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του 1999 είναι πάλι παρούσα, μια πράξη που τη διατήρησε η Νέα Δημοκρατία και που την έχει και σε ισχύ και το ΠΑΣΟΚ. Ασφαλώς και θα αντιδράσουμε όπως την άλλη φορά μας είπε ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Βόρειου Έβρου Χάρης Κουσινίδης, όπου η άλλη φορά ήταν η δίκη 105 μαθητών πάλι για καταλήψεις και πάλι στην Ορεστιάδα. Να θυμίσουμε ότι τότε όλοι οι μαθητές είχαν αθωωθεί και το ίδιο ελπίζουν όλοι και για τώρα. Αλλά το μείζον είναι η κατάργηση της αντιεκπαιδευτικής πράξης νομοθετικού περιεχομένου του 1999 ώστε να σταματήσει αυτή η φάμπρικα των μαθητοδικείων.

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

11 ανήλικοι διώκονται με τον τρομονόμο στη Λάρισα, 

πορεία διαμαρτυρίας το Σάββατο 27/11 

 από ρ/δ Στο Κόκκινο 105,5

Η Αρετή Σκουνάκη δικηγόρος ενός εκ των κατηγορουμένων που συνελήφθησαν στην Λάρισα πριν απο 2 χρόνια στις πορείες για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μιλά στο Κόκκινο (κλικ εδώ για να ακούσετε τη σημερινή συνέντευξή της στον Νίκο Παπαδημητρίου)


Επίσης σήμερα στον Κόκκινο, στην εκπομπή "Νέα κατάσταση νέα καθήκοντα" των Γιώργου Κυρίτση και Άγγελου Τσέκερη, μίλησε αντιπρόσωπος της "επιτροπής αλληλεγγύης συλληφθέντων Λάρισας" (η εκπομπή είναι εδώ ολόκληρη, η συνέντευξη είναι μετά το μέσον)

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. 

Πορεία στη Λάρισα για τους "μαθητές-τρομοκράτες" του Δεκεμβρίου

Σ.Φ.

από την Αυγή

Στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων θα παρουσιαστούν στις 9 του ερχόμενου μήνα οι 11 ανήλικοι μαθητές και μαθήτριες που είχαν συλληφθεί κατά τη διάρκεια μαθητικής πορείας διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου στις 8 Δεκεμβρίου 2008. Αντιμέτωποι με μία σειρά κακουργηματικών πράξεων, εκ των οποίων ορισμένες βασίζονται στις διατάξεις του «τρομονόμου», οι ανήλικοι μαθητές που στερήθηκαν κατά τη σύλληψή τους στοιχειώδη δικαιώματα, επικοινωνία με γονείς και δικηγόρους, θα δουν την πόλη τους να υποδέχεται το πανελλαδικό συλλαλητήριο που οργανώνει αντίστοιχη πρωτοβουλία το ερχόμενο Σάββατο 27 Νοεμβρίου, όπου θα δηλωθεί η αλληλεγγύη μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων.

“Συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε τη διάπραξη εμπρησμών” αναφέρεται στο κατηγορητήριο, δίνοντας έτσι ένα στίγμα για το πώς φαντάζονται την κονωνική δράση εφ' εξής. “Μιλάμε για ανηλίκους που συνελήφθησαν χωρίς προσωποποιημένες κατηγορίες. Όλα αποδίδονται σε όλους” αντιδηλώνει η Έλενα Σεφεριάδου, καθηγήτρια και μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της Λάρισας. Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα. Είναι και η πρώτη φορά που μία τέτοια αντιμετώπιση θα ενώσει κάτω από αυτό τον σκοπό ετερόκλητες συλλογικότητες. Το ερχόμενο Σάββατο λοιπόν, στις 13.00, στην πλατεία Ταχυδρομείου, θα δώσουν ραντεβού άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, ενάντια στον νέο Μεσαίωνα των κοινωνικών δικαιωμάτων.

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

(πηγή)

Η ποινικοποίηση κάθε μορφής αντίδρασης

του Δημήτρη Καζάκη

από την εφ. Ελευθερία

(21/11/2010)

via You Pay Your Crisis

Η δίωξη μαθητών με τις διατάξεις του «αντιτρομοκρατικού νόμου» δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός ήσσονος σημασίας. Συνιστά ένα ακόμη σύμπτωμα της συστηματικής κατάλυσης όχι μόνο βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά της ίδιας της δημοκρατίας. Στο πρόσωπο των νεαρών μαθητών επιχειρείται να καταδικαστεί κάθε έννοια κοινωνικής και πολιτικής διαμαρτυρίας, κάθε έννοια οργανωμένης κοινωνικής αντίδρασης. Με τις διατάξεις του «αντιτρομοκρατικού νόμου» επιχειρούν να τρομοκρατήσουν μια ολόκληρη γενιά, τη νέα γενιά, και να στιγματίσουν με τη διαδικασία του «δεδικασμένου» τις διαδηλώσεις, τις συγκεντρώσεις και τις άλλες μορφές μαζικής αντίστασης ως «τρομοκρατία χαμηλής έντασης». Σύμφωνα πάντα με τις γνωστές «υποδείξεις» από κέντρα έξωθεν και άνωθεν. 

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια συστηματική προσπάθεια να αλλάξει η λειτουργία του ποινικού δικαίου υπό το καθεστώς του υποτιθέμενου αντιτρομοκρατικού αγώνα. Δεν διώκονται πλέον άτομα για συγκεκριμένες πράξεις που αποδεικνύονται με απτές αποδείξεις και αυθεντικές μαρτυρίες, αλλά ποινικοποιούνται συλλογικότητες, οργανώσεις, ιδεολογίες και πεποιθήσεις, ανάλογα με το πώς ερμηνεύονται από την αστυνομική και δικαστική αρχή. Και μόνο η συμμετοχή σε μια ομάδα, ή οργάνωση – υπαρκτή ή ανύπαρκτη – που μπορεί αυθαίρετα να ερμηνευτεί ως «τρομοκρατική» είναι αρκετό για να διωχθεί ποινικά κάποιος, να του χρεωθούν πράξεις, ή προθέσεις χωρίς να υπάρχει η παραμικρή απόδειξη.

Με τον ίδιο τρόπο που πριν δεκαετίες καταδικάζονταν σωρηδόν δημοκράτες και αριστεροί από έκτακτα δικαστήρια ως φορείς συγκεκριμένου ιδεολογικού «μιάσματος», έτσι και σήμερα με την ίδια μεθοδολογία μπορεί να καταδικαστεί ο οποιοσδήποτε ως «τρομοκράτης». Η μόνη διαφορά είναι ότι σήμερα αυτού του είδους οι διώξεις δεν είναι προϊόν έκτακτης νομοθεσίας, αλλά γίνεται προσπάθεια να μεταλλαχθεί το σύνολο του δικαίου και των έννομων δικαιωμάτων της κοινωνίας στη λογική του «αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Κι αυτό είναι κάτι πολύ χειρότερο γιατί θέτει υπό αίρεση κάθε ατομικό και συλλογικό δικαίωμα.

Η εξουσία σήμερα επιχειρεί με εργαλείο το ποινικό δίκαιο και την αυθαίρετη καταστολή να επιβάλει την αναδιοργάνωση των σχέσεων της κοινωνίας με το κράτος. Δεν έχει πια καμιά σημασία τι προξενεί τις ταραχές, την κοινωνική αναστάτωση, τις διαμαρτυρίες, τις συγκρούσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι η απειλή που συνιστούν εναντίον του κράτους και της εξουσίας. Κι επομένως δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να αντιμετωπιστούν οι αντιδράσεις παρά μόνο μέσα από την ποινικοποίηση και την αδιάκριτη συλλογική καταστολή τους.
 

Σε μια εποχή όπου το κράτος απεκδύεται κάθε έννοια υποχρέωσης απέναντι στην κοινωνία, απαλλάσσεται από κάθε δημόσιο αγαθό και υπηρεσία που οφείλει να κατοχυρώνει για τους πολίτες του και καταστρατηγεί κάθε έννοια κοινωνικού και εργασιακού δικαιώματος που τυπικά οφείλει να προστατεύει, δεν υπάρχουν περιθώρια ακόμη και για την παλιά έννοια του κράτους δικαίου. Στη θέση του αναδεικνύεται ένα νέο αυταρχικό και αδίστακτο κράτος, το κράτος της διαρκούς έκτακτης ανάγκης. Ένα κράτος στην υπηρεσία των πιο άνομων και ασύδοτων συμφερόντων που έχει αναδείξει ποτέ ο παγκόσμιος καπιταλισμός. Ένα κράτος που ξέρει μόνο πώς να πτωχεύει την κοινωνία, να διαλύει την εργατική τάξη και να οδηγεί στην απελπισία τα πιο καταπονημένα και αδικημένα στρώματα του λαού.

Σ’ ένα τέτοιο κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει ούτε η παλιά φιλελεύθερη αστική δημοκρατία. Μόνο ένα νέο είδος απολυταρχίας, η απολυταρχία των αγορών, των μεγάλων διεθνών κερδοσκόπων, χρηματιστών, τραπεζιτών και επενδυτών που μαζί με το πολιτικό τους προσωπικό έχουν βαλθεί να μεταβάλουν τα λαϊκά και εργατικά στρώματα σε υπηκόους και υπεξουσίους ενός συστήματος που έχει ήδη ολοφάνερα χρεοκοπήσει.

Η λογική του κατηγορητηρίου εναντίον των νέων παιδιών προσβάλει κάθε έννοια δικαίου και νομιμότητας, διότι παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές της συνταγματικής τάξης. Κι αυτό γιατί τα μόνα μέσα, ανεπαρκή κι αυτά, που έχει ο λαός και τα παιδιά του για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στους εκάστοτε κυβερνώντες είναι τα συλλαλητήρια και οι απεργίες. Συνιστούν το τελευταίο καταφύγιο άσκησης αυτής της ελάχιστης και τυπικής λαϊκής κυριαρχίας, που το Σύνταγμα αναγνωρίζει ως θεμέλιο λίθο της έννομης τάξης της χώρας. Με πιο ηθικό και νομικό ανάστημα αστυνομικές και δικαστικές αρχές ποινικοποιούν, θέτουν αυθαίρετα όρια και προϋποθέσεις σ’ ένα από τα πλέον θεμελιώδη δικαιώματα που διαχωρίζει τη δημοκρατία, ακόμη και στην τυπική της μορφή, από ένα καθεστώς ολοκληρωτισμού και αυθαιρεσίας της εξουσίας; Ή μήπως αυτός είναι ο στόχος; Η κατοχύρωση δηλαδή της αυθαιρεσίας και του ολοκληρωτισμού της εξουσίας μπροστά στον φόβο μαζικών λαϊκών αντιδράσεων. Να θυμίσουμε όμως ότι η δημοκρατία έχει θεμελιωθεί στη βασική αρχή ότι «όταν η κυβέρνησις παραβιάζει τα δικαιώματα του λαού, η κατ’ αυτής εξέγερσις απότελεί διά τον λαόν και δι’ έκαστον τμήμα του λαού το ιερώτερον των δικαιωμάτων και το πλέον απαραίτητον των καθηκόντων του», όπως έλεγαν και οι παλιοί νομοδιδάσκαλοι.

Οι δικαστές οφείλουν να αποκαταστήσουν την τιμή και την υπόληψη της δικαιοσύνης, αν θεωρούν ότι κάτι τέτοιο έχει ακόμη νόημα. Οφείλουν να απαλλάξουν τα παιδιά από κάθε κατηγορία, να δείξουν με το παράδειγμά τους και με τις αποφάσεις τους ότι στη δικαιοσύνη υπάρχει ακόμη δημοκρατική ευαισθησία και αίσθημα ευθύνης. Σε κάθε περίπτωση όμως η υπόθεση της δημοκρατίας, η προάσπιση των πιο θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών υπήρξε πάντα υπόθεση του ίδιου του λαού, όλου του λαού, που οφείλει με την ενότητα και τον αγώνα του να βρει τον τρόπο για να μην επιτρέψει κανενός είδους εκτροπή.

 

- Γραπτή παρέμβαση στην εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης για τους συλληφθέντες της Λάρισας την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου με θέμα: Δίκες της νεολαίας με τον τρομονόμο: Παραλογισμός ή συνειδητή επιλογή; Η κοινωνία πρέπει να υπερασπίσει το μέλλον της

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.  

Φίλιππος Πλιάτσικας-Διονύσης Τσακνής: «Θα τους αθωώσει η λαϊκή κινητοποίηση». 

από την εφ. Ελευθερία

(24/11/2010)

via You Pay Your Crisis

ΟΙ Δ. ΤΣΑΚΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ
ΤΩΝ 11 ΝΕΑΡΩΝ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ «ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ»

Στο πλευρό των 11 νεαρών που δικάζονται, στις 9 Δεκεμβρίου, από Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας, για τα επεισόδια που έγιναν στην πόλη το Δεκέμβρη του 2008, μετά τη δολοφονία του Αλεξ. Γρηγορόπουλου, τάχθηκαν οι γνωστοί καλλιτέχνες Φίλιππος Πλιάτσικας και Διονύσης Τσακνής. Στο πλαίσιο της παρουσίας τους στη Λάρισα, για τη συναυλία στο νέο γήπεδο της ΑΕΛ, οι δυο τραγουδοποιοί με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, μίλησαν με σκληρά λόγια για το γεγονός ότι οι 11 νεαροί αντιμετωπίζουν κατηγορίες που περιλαμβάνονται στον αντιτρομοκρατικό νόμο.  

Ο κ. Τσακνής, επισήμανε ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το «κοινό περί δικαίου αίσθημα», υπογραμμίζοντας ότι «τα παιδιά θα αθωωθούν από τη λαϊκή κινητοποίηση και συμπαράσταση». 

 «Διαβάζω παντού την έκπληξη των ανθρώπων για τη βαρύτητα του κατηγορητηρίου. Προσωπικά δεν εξεπλάγην από το κατηγορητήριο γιατί το περίμενα. Ανέμενα αυτή την εξέλιξη. Δεν είναι ανεξάρτητο από τις κεντρικές πολιτικές επιδιώξεις του συστήματος να καταστείλουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις με όποιο τρόπο μπορούν. Το κατηγορητήριο δεν στρέφεται μόνο εναντίον των παιδιών, στρέφεται εναντίον μια ολόκληρης κοινωνίας και στόχος είναι να καταστείλουν, πριν καν ξεκινήσουν οι λαϊκοί αγώνες. Ο εισαγγελέας που συνέταξε αυτό το κατηγορητήριο είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, επίσης σε διατεταγμένη υπηρεσία βρίσκεται και η κυβέρνηση, που θέλει να ελέγξει τις αντιδράσεις της κοινωνίας, απέναντι στο επαίσχυντο Μνημόνιο, που υπέγραψε με τους ξένους, παραχωρώντας την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας στο διεθνές κεφάλαιο». 

Και συνέχισε ο κ. Τσακνής: 

"Ευτυχώς που οι πιτσιρικάδες αντιστάθηκαν, ευτυχώς που οι πιτσιρικάδες αισθάνθηκαν περήφανοι και ευτυχώς που ξεμπρόστιασαν τους γονείς τους. Στους δρόμους απέναντι στα ΜΑΤ, τις δυνάμεις καταστολής έπρεπε να βρίσκονται οι γονείς των παιδιών αυτών και όχι τα παιδιά μόνα τους. Αυτούς φοβούνται, όπως και το εργατικό κίνημα γι’αυτό και εξαπολύουν τέτοια επίθεση εναντίον τους, χωρίς καμία αισχύνη, χωρίς καμία αιδώ, χωρίς αναστολή. Τα παιδιά αυτά, πρέπει να τα αθωώσει η λαϊκή κινητοποίηση. Η συμπαράσταση των ανθρώπων που είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει για να ξεπλύνει την ντροπή του εφησυχασμού. Εάν οι δικαστές δεν λάβουν υπόψη τους, αυτό το κλίμα συμπαράστασης που υπάρχει, τότε καλύτερα να κόβουν διοικητικά πρόστιμα ή να ακολουθήσουντη λογική των αγορανομικών διατάξεων. " 

Και συνέχισε ο γνωστός τραγουδοποιός: 

"Αυτό που μάθαμε στα Πανεπιστήμια είναι ότι δικαιοσύνη ανεξάρτητη απ’ αυτό που λέμε περί κοινού δικαίου αίσθημα, δεν υφίσταται. Ας τους δικάσουν λοιπόν. Θα είμαστε απέναντί τους. "

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας, τόνισε ότι η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, προέκυψε ύστερα από τηδολοφονία ενός 16χρονου, που ήταν θύμα μιας έκφρασης αλαζονείας και σκληρότητας που έχει ούτως ή άλλως, η εξουσία. 

«Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση, να μπούμε στη συζήτηση και θα ήταν ηλίθιο να το κάνουμε, για το εάν ένα παιδί πήρε μια πέτρα και έσπασε τη βιτρίνα μιας τράπεζας. Κατά τη γνώμη μου ήταν και απολύτως δικαιολογημένο να το κάνει, υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν. Αυτό το παιδί, τα 11 αυτά παιδιά, που έκαναν κάτι φυσιολογικό αντιδρώντας έτσι σε κάτι τόσο αποτρόπαιο, κατέληξαν να σύρονται στις αίθουσες των δικαστηρίων και κατηγορούνται ως μέλη μιας συντεταγμένης τρομοκρατικής οργάνωσης, που είχε αρχή και τέλος. Τα παιδιά αυτά θέλανε να αντιδράσουν εκείνες τις ημέρες, έτσι κατά μια έννοια θα έπρεπε να τα επιβραβεύσουμε που έκαναν κάτι τέτοιο, ακόμα και αν προκάλεσαν και κάποιες υλικές ζημιές πάνω στην οργή και στην αγανάκτηση. Αισθάνομαι ότι ο Έλληνας ακόμα καταλαβαίνει και είμαι σίγουρος ότι όσοι έχουν μάθει ή πρόκειται να μάθουν θα συμφωνήσουν μαζί μας.  Πιστεύω πολύ στους νέους ανθρώπους. Αυτό που ονομάζουμε εξουσία και σύστημα, δεν φοβάται μόνο τους γονείς των παιδιών αλλά πολύ περισσότερο τους νέους ανθρώπους».

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
στην Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη

Ακριβώς μετά από δύο χρόνια -τι σύμπτωση- στις 9 Δεκέμβρη δικάζονται από το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων, οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» της Λάρισας, με το ίδιο αρχικό κατηγορητήριο, βασισμένο στις διατάξεις του «τρομονόμου».

 Ήταν 8 Δεκέμβρη του 2008, όταν μετά την πορεία έγιναν συλλήψεις 19 νέων από τους οποίους, οι 11 ήταν ανήλικοι μαθητές/ριες. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν στα κρατητήρια, κάποιοι ξυλοκοπήθηκαν, ενώ στερήθηκαν στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως η επικοινωνία με δικηγόρο και με τους γονείς τους, μέχρις ότου «φτιαχτούν» οι καταθέσεις των αστυνομικών και οι διευθυντές των τραπεζών καταγράψουν τις ζημιές. (οι παραπάνω είναι οι μάρτυρες κατηγορίας).

Οι 19 νέοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος και αποφάνθηκε ότι αποτελούν το… νέο αίμα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Το κατηγορητήριο βαρύτατο και ανυπόστατο, βασισμένο στη ναζιστική αρχή της «συλλογικής ευθύνης» και μόνο στις –πανομοιότυπες- καταθέσεις των αστυνομικών, χωρίς προσκόμιση οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου, χωρίς εξατομίκευση των κατηγοριών, χωρίς ταυτοποίηση προσώπου και πράξης. Μερικές από τις  κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι ότι:

«….συγκρότησαν  δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών……. η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»

Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα.

Πρόσφατα οι οκτώ ενήλικοι της… τρομοκρατικής ομάδας, οι 4 απ΄ αυτούς είχαν προφυλακιστεί για μήνες ως «επικίνδυνοι», παραπέμφθηκαν στο Συμβούλιο Εφετών. Το Συμβούλιο, βλέποντας το οφθαλμοφανές παράλογο και αστήριχτο της υπόθεσης, παρέπεμψε τους οκτώ με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.

Όμως οι ανήλικοι «συγκατηγορούμενοι» τους, παραπέμπονται σε δίκη στις 9 Δεκέμβρη, για τις ίδιες πράξεις σε βαθμό κακουργήματος και με ενεργοποιημένες τις διατάξεις του τρομονόμου.

Λίγες μέρες νωρίτερα στις 1 Δεκέμβρη, δικάζονται και οι τέσσερις  φοιτητές, που συνελήφθησαν στη στάση του λεωφορείου των ΤΕΙ, ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης,  με «ακράδαντο» στοιχείο ενοχής το ότι ήταν κοντά στη λαϊκή, όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση σούπερ μαρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Για τους νέους αυτούς η κατηγορία είναι «ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία»,  που μόνο σε συμμορίες ληστών αποδίδεται.

Πέρα από το ότι καμία ενοχή δεν αποδεικνύεται, επιπλέον η ευτελής αξία των αγαθών δεν δικαιολογεί κακουργήματα και είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το κατάστημα απέσυρε την μήνυση. Αλλά σ’ αυτό το τόπο «παραγράφονται» μόνο τα μεγάλα εγκλήματα ληστείας και σφετερισμού δημόσιου χρήματος και όταν είναι (δις)εκατομμύρια ευρώ.

 Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά γεγονότα εντάσσονταν στο γενικότερο κλίμα  καταστολής που είχε στόχο την τρομοκράτηση της νεολαίας που είχε βγει την περίοδο εκείνη δυναμικά στο προσκήνιο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν η σπίθα που πυροδότησε το μεγαλύτερο εξεγερτικό γεγονός από την εποχή της μεταπολίτευσης.

Το πρωτόγνωρο αυτό κίνημα του Δεκέμβρη που απλώθηκε σε κάθε γωνιά της χώρας, συσπείρωσε χιλιάδες μαθητές/φοιτητές, νέους εργαζόμενους/άνεργους και μετανάστες, που βγήκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στην δολοφονική κρατική βία και τις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης, το στραγγαλισμό των νεολαϊστικων οραμάτων. Και το κυριότερο - αυτό που φόβισε τις δυνάμεις του συστήματος- ήταν ότι αυτή η κοινωνική εξέγερση, πραγματοποιήθηκε με διαδικασίες, χειραφετημένες έξω από γραφειοκρατικές αντιλήψεις και πρακτικές.

Από την πρώτη στιγμή η κοινωνία της Λάρισας θεώρησε ότι  η εφαρμογή του τρομονόμου, εισάγει πιλοτικά το ενδεχόμενο ευρείας παρανομίας της κοινωνικοπολιτικής δράσης, προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και συνιστά ένα πολύ σοβαρό κρούσμα αυταρχισμού και θεσμικής εκτροπής.

Στην πόλη δημιουργήθηκε ένα μαζικό κίνημα αλληλεγγύης με πολλούς και πολύμορφους τρόπους, εκατοντάδες υπογραφές πολιτών, ψηφίσματα από δεκάδες φορείς της πόλης, αλλά και όλης της Ελλάδας, πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με κορυφαία στιγμή την πανελλαδική πορεία στις 17 Γενάρη του 2009 στη Λάρισα.

Το «πείραμα» της Λάρισας το εμπνεύστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ, επιστρατεύοντας τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές, όμως τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν καταργεί το «ιδιώνυμο της κουκούλας» όπως υποσχέθηκε, αλλά κάνει ένα ποιοτικό άλμα προς την ίδια κατεύθυνση.

Με τον Τρομονόμο Νο 3 που ψήφισε κρυφά (στο θερινό τμήμα της Βουλής), καταργεί τη διάταξη που είχε τεθεί ως ασφαλιστική δικλείδα για να μην συνιστά τρομοκρατική πράξη η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων όταν συνδέονται με την άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Με λίγα λόγια πλέον όσοι διαδηλώνουν, ή απεργούν είναι… τρομοκράτες.

Οι δίκες αυτές θα αποτελέσουν μια πρόβα τζενεράλε, για τον ολοκληρωτισμό που θέλουν να επιβάλλουν, ώστε να θωρακίσουν το σύστημα  από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες εκρήξεις θα προκληθούν,  εξαιτίας του νέου μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει με τις πολιτικές τους οι κυρίαρχοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι.

Πολιτικές που με το πρόσχημα της αντιμετώπισης  της κρίσης, από την μια επιδοτούν όσους καθημερινά ληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο και λυμαίνονται τις ζωές μας, από την άλλη δημιουργούν «εσωτερικούς εχθρούς» και νέα ιδιώνυμα για κάθε κοινωνικοπολιτική αντίσταση και διαμορφώνουν όρους φυλακής για ολόκληρη την κοινωνία.

Γιαυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία οι νέοι που δικάζονται στις 1 και 9 Δεκέμβρη να αθωωθούν και ο τρομονόμος να μην περάσει.

Καλούμε τα κινήματα, τις συλλογικότητες, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους, κάθε πολίτη σε όλη την Ελλάδα,  κόμματα και φορείς, να πάρουν θέση και να δώσουν αυτή τη μάχη.

Καλούμε σε Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη στη 13.00, Πλατεία Ταχυδρομείου, με σύνθημα :

Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι είναι δίκαιοι και αναγκαίοι

Η εξέγερση δεν ποινικοποιείται -  Ο τρομονόμος δεν θα περάσει

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες

- Στο blog της Πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στους συλληφθέντες Λάρισας υπάρχουν ανακοινώσεις φορέων και κομμάτων που συμμετέχουν στο κάλεσμα για την πανελλαδική διαδήλωση διαμαρτυρίας το Σάββατο στη Λάρισα