Καλή ανάσταση της Λογικής!

"Ο homo sapiens, το μόνο ον το προικισμένο με λόγο, είναι και το μόνο που μπορεί να εξαρτήση την ύπαρξή του από παράλογα πράγματα…"

 ΑΝΡΙ ΜΠΕΡΞΟΝ [Οι δυο πηγές της ηθικής και της θρησκείας]

πηγή: wellingtongrey.net   μετάφραση http://diagoras.wordpress.com

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε όλους τους πολιτισμούς γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου, τούτες οι μέρες ήταν γιορτή. Στον Ελλαδικό χώρο τα Ανθεστήρια, τα Δημήτρια, τα Κόρεια, οι Αροτοί, τα Ηραία, τα Προχαριστήρια, τα Ελευσίνια, τα Διονύσια, ήταν οι γιορτές της εαρινής αναγέννησης της φύσης, μετά τον λήθαργο του χειμώνα.

Την μεσογειακή αυτή παράδοση ακολούθησε και η θρησκευτική κοσμοθεωρία που κυριάρχησε στη Δύση στις τρεις εκδοχές της (ιουδαϊσμός, χριστιανισμός, μουσουλμανισμός) και η ανοιξιάτικη γιορτή της, το Πάσχα, απέκτησε το νόημα της νίκης της ζωής επί του θανάτου. Δυστυχώς όμως, στον πυρήνα της –κατά Βίβλο- αντίληψης του κόσμου, υπάρχει και το σπέρμα της μεγάλης απειλής που αντιμετωπίζουμε σήμερα.


Ο άνθρωπος θεωρήθηκε ως το υπέρτατο δημιούργημα ενός θεού που υπήρχε πριν την δημιουργία του κόσμου, σε αντίθεση με όλες τις άλλες θρησκευτικές κοσμοθεωρίες που οι θεοί εμφανίζονται ως «παιδιά» του κόσμου. Αφού λοιπόν ο άνθρωπος είναι το υπέρτατο πλάσμα ενός τέτοιου θεού -και μάλιστα κατ’ εικόνα και ομοίωση- λογικά θεώρησε τον εαυτό του ως κύριο πάντων. Οι άλλες κοσμοαντιλήψεις που έβλεπαν με ισοτιμία τον περιβάλλοντα χώρο (με θεότητες π.χ. του ανέμου, του νερού, της γης, της θάλασσας, των δένδρων, των δημητριακών κλπ) υποχώρησαν μπροστά στον απλοϊκό –και βολικό- ανθρωποκεντρισμό της θεωρίας «άνθρωπος – κατ’ εικόνα θεού» με… αποστολή να κυριαρχήσει επί πάντων!

    “Και ειπεν ο θεος, Ας καμωμεν ανθρωπον κατ' εικονα ημων, καθ' ομοιωσιν ημων· και ας εξουσιαζη επι των ιχθυων της θαλασσης και επι των πετεινων του ουρανου και επι των κτηνων και επι πασης της γης και επι παντος ερπετου, ερποντος επι της γης. Και εποιησεν ο Θεος τον ανθρωπον κατ' εικονα εαυτου· κατ' εικονα Θεου εποιησεν αυτον· αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους· και ευλογησεν αυτους ο Θεος· και ειπε προς αυτους ο Θεος, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε και γεμισατε την γην και κυριευσατε αυτην, και εξουσιαζετε επι των ιχθυων της θαλασσης και επι των πετεινων του ουρανου και επι παντος ζωου κινουμενου επι της γης.”

Λέει ο μητροπολίτης Περγάμου και ακαδημαϊκός Ιωάννης Ζηζούλιας (εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 16/09/2002):

"Η θεολογία δημιούργησε το οικολογικό πρόβλημα, κι αυτή πρέπει να συμβάλει στην επίλυσή του"(...)"για την παρούσα οικολογική κρίση ευθύνεται ιστορικά η ιουδαιοχριστιανική θεολογία"(… )"η μελέτη του Lynn White, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Science" το 1968, θεωρείται πλέον κλασική και εντοπίζει χρονικά την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για το φυσικό περιβάλλον στη στιγμή που, κυρίως στον προτεσταντικό χώρο, η εντολή του Θεού στους πρώτους ανθρώπους "αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην" ερμηνεύθηκε ως δικαίωμα του ανθρώπου να είναι εξουσιαστής της κτίσεως". (...) "αυτή η ερμηνεία, σε συνδυασμό με την καλβινιστική ηθική του καπιταλισμού (στην οποία αναφέρεται ο Max Weber), οδήγησε ευθέως στη σημερινή αντίληψη ότι ο υλικός κόσμος είναι απλώς πρώτη ύλη για να παράγει ο άνθρωπος προϊόντα και να αυξάνει το κέρδος και την οικονομική του ανάπτυξη".

Τα παραπάνω άλλωστε φαίνεται να καθορίζουν και την στάση του οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου που μιλάει συνεχώς για την αλλαγή που απαιτείται στη ζωή μας για να μην καταρρεύσει το οικοσύστημα, πάει στον Αμαζόνιο και μιλάει στα διεθνή ΜΜΕ για την διάσωση των δασών της βροχής, ζητάει αλλαγή ηθικής απέναντι σε όλα τα άλλα πλάσματα... Ενώ η δική μας προηγούμενη εριστική καρικατούρα ασχολούνταν με θρησκευτικές κρουαζιέρες με την Φάνη Πάλλη (με έξοδα -φυσικά- του δημοσίου), την... συντέλεια του κόσμου με την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, τις εθνικιστικές κορώνες του (ποιος, ο συνεργάτης της χούντας που ξεπούλησε την Κύπρο... αλλά τότε, "διάβαζε"...)  ενώ ο ηπιότερος διάδοχός του την μόνη περίοδο που έκανε αισθητή την παρουσία του είναι τώρα με τον "ανένδοτο" κατά της φορολόγησής τους... αν και στα θετικά του έχει καταγραφεί η δήλωσή του στα "δεκεμβριανά", αλλά για αυτό το τεράστιο θέμα ούτε κουβέντα...

Να προτείνω κι ένα βιβλίο-"ό,τι πρέπει" για την τριήμερη αργία: "Διασκεδαστική βίβλος" του Λέο Ταξίλ, (εκδόσεις Παπαζήση). Πρόκειται για μια αναλυτική και απίστευτα διασκεδαστική αποδόμηση όλης της Βίβλου (σε πολλά σημεία παράγει ασυγκράτητο γέλιο) από τον Λέο Ταξίλ (1854-1907) που έφτασε σε υψηλότατα αξιώματα στην ιεραρχία της καθολικής εκκλησίας (δίπλα στον Πάπα!) έχοντας κάνει σκοπό της ζωής του την αποκάλυψη της απάτης της θρησκείας! Η καταπληκτική αυτή σαρκαστική ανάλυση της βίβλου πρωτοδημοσιεύτηκε το 1897 (υπό τον τίτλο La bible amousante) αλλά αποτελεί μια ολόφρεσκη πρόταση σε όσους θέλουν να διασκεδάσουν με την "αστεία-τραγωδία" της θρησκείας...

Αστεία, γιατί υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια άνθρωποι που πιστεύουν (και αιματοκυλούνται για αυτές!) στις δοξασίες, φαντασιώσεις και δεισιδαιμονίες που διαμορφώθηκαν προ 3500 χρόνων! Τότε δηλαδή που... η γη ήταν επίπεδη, η βροχή θαύμα, ο ήλιος έκανε... τζόκινγκ γύρω από την γη-πιάτο κι ένας γηραιός κύριος που κυκλοφορούσε από πάντα στο σύμπαν, μην έχοντας τι άλλο να κάνει από βαρεμάρα, έβαλε στον ουρανό τον μεγάλο και τον μικρό λαμπτήρα, χώρισε τα πάνω και τα κάτω ύδατα και τα πάνω τρέχουν κάτω όποτε υπάρχει διαρροή στο σύστημα, έκανε νύχτα και μέρα και άλλα πολλά και αρκούντως αστεία...

Τραγωδία γιατί, αν δει κανείς τις συνέπειες της επικράτησης αυτής της κοσμοθεωρίας (που επικράτησε ακριβώς ως κολακευτική για τον πιστό της αφού αναγόρευσε τον άνθρωπο ως τον ιδιοκτήτη σε ό,τι πετάει κολυμπάει και ζει γενικά στη γη), αν δει που οδηγεί αυτή η άποψη της εγωπάθειας ως υπέρτερου όντος (άνθρωπος-εικόνα θεού), καταλαβαίνει πως και γιατί η θρησκεία από αστεία υπόθεση γίνεται επικίνδυνη. Επικίνδυνη πια για την επιβίωση όχι μόνο εκατομμυρίων ειδών ζωής που εξαφανίζει εν τη βλακεία του, αλλά και για το ίδιο το εγωπαθές ανθρώπινο είδος...

Όλο το οικοδόμημα της ΙουδαιοΧριστιανοΜουσουλμανικής "πίστης" βασίζεται στις φαντασιακές απόψεις ενός αμόρφωτου λαού που η κοσμοθεωρία του ήταν ήδη πολύ πίσω από την επιστήμη της εποχής του! Όχι φυσικά γιατί υστερούσαν πνευματικά, αλλά γιατί πολύ απλά, ως υπόδουλοι των Αιγυπτίων, δεν είχαν καμιά δυνατότητα πρόσβασης στην -ως τότε- κατακτημένη γνώση κι επιστήμη. Δεν μας χρειάζεται λοιπόν (παρά μόνο ως ιστορική αναφορά στην πορεία εξέλιξης του ανθρώπινου πολιτισμού) η θεωρία του... περιούσιου λαού και -πολύ περισσότερο- του "ανώτερου πλάσματος"! Στη πολιτισμική δομή, ανάπτυξη κι εξέλιξη των κοινωνιών, τίποτα δεν εμφανίζεται και επικρατεί τυχαία. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που η πιο επιθετική μορφή (απέναντι σε συνανθρώπους και περιβάλλον) κοινωνικοπολιτικής οργάνωσης αναπτύχθηκε όπου κυριάρχησε αυτή η εγωπαθής ερμηνεία της γέννησης της ζωής. Δηλαδή στις Εβραϊκές, Χριστιανικές & Μωαμεθανικές κοινωνίες. Και όσο πιο δογματικά πιστοί στις βασικές "αρχές", "εξ αποκαλύψεως αλήθειες" και "ιερές" γραφές, όσο πιο φονταμενταλιστές, τόσο πιο επιθετικοί και επικίνδυνοι:  Ορδόδοξοι Εβραίοι, Προτεστάντες Χριστιανοί, Σιίτες Μουσουλμάνοι... Αντίθετα όπου αυτή η κατάργηση της σκέψης πήρε και κάποια πολιτισμική... "αντιβίωση" από άλλους πολιτισμούς αποδείχθηκε πολύ πιο διαλλακτική και ανεκτική (π.χ Ορθοδοξία)...

Το πρόβλημα αυτής της πρωτόγονης και χονδροειδούς κοσμοθεωρίας ηλικίας ~3500 χρόνων, είναι δομικό και δεν είναι ερμηνευτικό, όπως έξυπνα επιχειρεί να πει η εκκλησία από τον Λαμάρκ και μετά αλλά κυρίως με τους εξελεκτικούς δημιουργιστές θεωρητικούς της, από την στιγμή που η ανθρώπινη γνώση (μέσω της διάνοιας του Δαρβίνου) έδωσε την πρώτη τεκμηριωμένη απάντηση περί της γέννησης και εξέλιξης της ζωής.  Είναι δομικό γιατί πηγάζει από το γεγονός πως οι εμπνευστές της είχαν παντελή έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων! Και είναι τραγικό, 151 χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου-φάρου "Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ" του Κάρολου Δαρβίνου (22/11/1859), του "επαναστατικότερου βιβλίου όλων των εποχών που αφαίρεσε τον ρόλο του προνομιούχου ανθρώπου από το κέντρο του σύμπαντος",  απόψεις κι ερμηνείες για τον κόσμο (πολύ πίσω, ήδη, από την επιστημονική γνώση της ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥΣ) να διδάσκονται ακόμα σήμερα στα παιδιά ως αλήθειες, υποστηριζόμενες και στηρίζοντας ένα σύστημα εξουσίας και καθοδήγησης της σκέψης!  ΤΡΑ-ΓΙ-ΚΟ!  

Από την άλλη είναι κωμικό να βλέπεις "θρησκευόμενους επιστήμονες" να προσπαθούν να "παρ-ερμηνεύσουν" με τις σημερινές γνώσεις τα "ιερά" κείμενα, όσα δηλαδή είχαν φαντασιωθεί ημινομάδες, προσπαθώντας να καταλάβουν τα άλυτα για αυτούς μυστήρια που τους περιέβαλαν...  Πόσο χρονών λέει αυτή η κοσμοθεωρία πως είναι η Γη; Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των δημιουργιστών που συνεχώς αναθεωρούν τα νούμερα από τις... εξ αποκαλύψεως αλήθειες τους, είναι περίπου 6.000 ετών! Άρα, οι Κινέζοι είναι... άλιεν, αφού έχουν μεγαλύτερη ΙΣΤΟΡΙΚΗ παρουσία, από την -κατά τους χριστιανοϊουδαιομουσουλμάνους- ηλικία του πλανήτη! Μάλλον για αυτό είναι κίτρινοι...  :) Για να μην πάμε σε δεινόσαυρους ή πετρώματα 4,5 δισεκατομμυρίων ετών που είναι ακόμα πιο αστεία τα όσα ισχυρίζονται αμφισβητώντας ακόμα και τις μεθόδους χρονολόγησης...

Φίλος, σε παλιότερη διαδικτυακή κουβέντα που κάναμε είχε πει πως διαφωνεί με όσους επιστήμονες στέκονται κάθετα απέναντι στις θρησκείες (π.χ Dawkins ) και προτιμά "την αποδόμηση των ισχυρισμών τους μέσω της σάτιρας θεωρώντας πως είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσεις το δογματισμό και να αναδείξεις τις αδυναμίες ενός συστήματος που χρειάζεται να καταρρεύσει πριν καταρρεύσει η ανθρωπότητα πρώτη"

Το υπογραμμισμένο τμήμα της παραπάνω φράσης είναι για μένα το πρωτεύον. Είναι τόσο λίγοι, δυστυχώς, αυτοί που το κάνουν και είναι τόσο... αργά να το πω; λίγα τα περιθώρια αλλαγής που μένουν να το πω; κρίσιμες οι στιγμές και κοντά στο όριο της μη αντιστροφής να το πω; όπως και να το πω το ίδιο είναι... που κάθε ένας/μία που προσθέτει τη φωνή του -με όποιο τρόπο- απέναντι στον παραλογισμό της "πίστης" σε +τρισχιλιετείς φαντασιώσεις περί του κόσμου και την κατάργηση της λογικής που προϋποθέτει η πίστη σε αυτές, κέρδος είναι. Πόσο μάλλον που αυτές οι αρχέγονες ιδεοληψίες διδάσκονται ακόμα στα παιδιά μας εκπαιδεύοντάς τα σε μια καταστροφική αντίληψη του κόσμου... Ας μιλούν λοιπόν με την γλώσσα της λογικής είτε σοβαρά, είτε σκωπτικά, αλλά ας μιλούν. Εκεί είναι η ουσία, μπας και προλάβει να σωθεί "οτιδήποτε... αν σώζεται..."

Προσωπικά έχω απογοητευτεί βλέποντας την οπισθοχώρηση του κύριου όπλου του είδους (την λογική) μέσω του σύγχρονου καθοδηγητή... Παπάδες, θρησκόληπτοι, καφετζούδες, χαρτορίχτρες, αστρολόγοι, όλα τα σούργελα παντού και συνεχώς στην tv να κηρύττουν θρησκείες, "πίστη" σε απίστευτες γελοιότητες, από Ιουδαϊκές φαντασιώσεις περί πλάσης, μέχρι Αιγυπτιακά ταρώ, Κινέζικα ζώδια, Βαβυλώνιες γονιμοποιήσεις εξωγήινων, Αιγυπτιακά ζώδια, εκκλησίες, τοτέμ και... ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή!

Λες και δεν υπήρξε καμμιά κατάκτηση γνώσης, λες και δεν υπήρξε επιστήμη, λες και δεν κάναμε ούτε ένα βήμα από την πρώτη παρατήρηση-σύγκριση-συμπέρασμα! Μοιάζει η επιστήμη κι η λογική να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και η βλακεία να είναι πραγματικά ανίκητη... Η Τεχνητή Νοημοσύνη (που αποκτιέται με κόπο, προσπάθεια -εκ/παίδευση) Δεν Μπορεί να Νικήσει την Φυσική Ηλιθιότητα (παρκάρω τον νου στα υπόγεια της ευκολίας, δεν ψάχνω τίποτα, πιστεύω όσα φαντάστηκαν αυτοί που πίστευαν πως η γη είναι επίπεδη και τα αστραπόβροντα η τσαντίλα κάποιου τύπου που κυκλοφοράει εκεί που είναι ο μεγάλος κι ο μικρός γλόμπος! Έλεος!)

Κάποιοι αποδίδουν στη θρησκεία ρόλο ρυθμιστικού-ειρηνευτικού κοινωνικού παράγοντα καθώς "Θεού απόντος τα πάντα επιτρέπονται" και πως, χωρίς την θρησκευτική ηθική ανάσχεση, θα επικρατούσε ο "νόμος της ζούγκλας". Κατ΄αρχάς -για την ζούγκλα- μια χαρά είναι ο νόμος της αφού κανένα είδος δεν εξοντώνει κάποιο άλλο πέρα των αναγκών διατροφής για την επιβίωσή του ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Δεν ξέρω καμιά γενοκτονία ενός είδους από κάποιο άλλο κι ας μην είναι θρησκευόμενα τα ζώα! Η πραγματικότητα διαψεύδει τον ισχυρισμό για αυτό τον ρόλο της θρησκείας, αφού, από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ως τα πιο απλά μικρά καθημερινά εγκλήματα προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του διπλανού μας, του υφιστάμενου, του παιδιού ή του/ης συντρόφου μας, όλα σε καιρό απόλυτης κυριαρχίας της "πίστης" γίνανε και γίνονται. Συνεχίζοντας, τόσο εγώ όσο και διάφοροι φίλοι/ες που ξέρω αν και άθρησκοι, δεν βιάζουμε, σκοτώνουμε αδύναμες/ους. Τέλος, υπάρχει μια ρήση (που όσο κι αν σπάω τώρα το κεφάλι μου δεν θυμάμαι που την είχα διαβάσει), που απαντάει ολοκληρωμένα στο ισχυρισμό "Θεού απόντος τα πάντα επιτρέπονται": "Αν δεν υπήρχαν οι θρησκείες, οι κακοί άνθρωποι θα συνεχίζανε να κάνουν κακές πράξεις και οι καλοί καλές. Για να πείσεις όμως έναν καλό άνθρωπο να κάνει κακό είναι απαραίτητη η αλλοτροίωση μέσω της πίστης και του θρησκευτικού φανατισμού κατά του αλλόδοξου"

Κάποιοι άλλοι διαλλακτικοί δημιουργιστές, διαχωρίζουν εντελώς την πίστη από την εκκλησία, και λένε πως ο θεός,  κατά την διήγηση της Γενέσεως, όντως έπλασε τον άνθρωπο ως κορωνίδα της δημιουργίας και κύριο αυτής, αλλά τον έβαλε μέσα σ’ αυτόν τον παράδεισο του «εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν». Συνεπώς η ίδια η ύπαρξη του προπτωτικού ανθρώπου είχε οικολογικό χαρακτήρα και όχι καταναλωτικό. Δεν είπε «αράξτε και καταναλώστε». Και φυσικά θα τρέφονταν «από παντός ξύλου», αλλά πάλι υπάρχει το όριο το οποίο έχει εκλείψει σήμερα. Έτσι μιλούν για τον ρόλο του ανθρώπου ώς κυρίου-διαχειριστή (καλού ή κακού το επιλέγουμε εμείς κατά τα μυαλά μας), και όχι ώς κυρίου-δυνάστη και τυρράνου όπως τον έχει καθιερώσει η εκκλησία. Θέλουμε, δεν θέλουμε, λένε, είμαστε το ανώτερο όν επί Γης και έχουμε επιβληθεί, χωρίς νύχια, δόντια ή φολίδες στο κορμί μας. Επιλογή μας είναι άν θα καταστρέψουμε ή διαφυλάξουμε αυτόν τον κόσμο, με γενναία ερμηνεία ή συμφεροντολογική παρερμήνευση για τους θρησκεύοντες και με συναίσθηση και ευαισθησία ή φιλοτομαρισμό για τους μή θρησκεύοντες.

Εδώ ξαναγυρνάμε στο πρόβλημα της πίστης που κατά την γνώμη μου συγκρούεται ευθέως με την λογική και την επιστήμη. Η εξαγωγή λογικών συμπερασμάτων έχει μια συγκεκριμένη διαδικασία: παρατήρηση-μελέτη, σύγκριση, κρίση, συμπέρασμα. Η πίστη μία άλλη, εντελώς διαφορετική. Δεν υπάρχει παρατήρηση φαινομένων, δεν υπάρχει σύγκριση, μόνο πίστη σε δόγματα, αναπόδεικτες παραδοχές κι "αλήθειες". Η πίστη πως υπάρχει αυτό που αποκαλούν "θεός" (και της θεωρίας των προπτωτικών οικολόγων εν προκειμένω), δεν έχει να κάνει με την λογική. Είναι ένα δόγμα, (μια φαντασίωση για μένα, μια εξ αποκαλύψεως αλήθεια προφανώς για τους πιστούς), στην προσπάθεια των πρωτόγονων κοινωνιών να απαντήσουν στα υπαρξιακά ερωτήματά τους και στα μυστήρια των φυσικών φαινομένων. Με μηδενική γνώση η διαδικασία της λογικής δεν μπορούσε να δώσει απαντήσεις, κι έτσι -αναγκαία- δημιουργήθηκε η Πίστη. Δεν υπάρχει λογική διαδικασία σε αυτήν, απλά θέληση για Πίστη. Για αυτό η θρησκεία, η πίστη, για να υπάρξει σήμερα που υπάρχει τόση γνώση, προϋποθέτει την κατάργηση της λογικής διαδικασίας (πάλι δεν θυμάμαι ποιανού είναι αυτή η ρήση!).

Γνωρίζω πως μιλάω για μια κοσμοθεωρία που η πλειοψηφία δεν αμφισβητεί και προσβάλετε με την αμφισβήτησή της, παρόλο που δεν είναι προς το άτομο τους αλλά προς κάποια ιδέα την οποία διδάχτηκαν ή φανατίστηκαν. Αν κάποιος περαστικός αναγνώστης του ιστολογίου, προσβάλεται από την κριτική μου, τι να πω... Ασφαλώς δεν υπάρχει τέτοιος στόχος από εμένα! Ο λόγος ύπαρξης του κειμένου δεν είναι να προσβάλω κανέναν απλό πιστό, αλλά η αναλυτική εξήγηση προς κοντινούς και μακρινούς φίλους (που ξέρω πως κοιτάζουν που και που κι εδώ), της προσωπικής μου αντίθεσης στον εφησυχασμό απέναντι στην κοσμοθεωρία αυτή που βλέπω ως απειλή για την ζωή των παιδιών μας. Κοσμοθεωρία που -εντελώς απρόσμενα για ό,τι πιστεύαμε σχετικά πρ0 20-30 χρόνων- επανακάμπτει ακόμα πιο δογματική και επικίνδυνη, μέσω αχρείων που διαστρεβλώνουν ή εξαφανίζουν ακόμα και τα -πολλά- θετικά της σημεία που προσφέρανε κάποτε πολιτισμό.  Για ποιούς αχρείους μιλάω; Ένα εύκολο παράδειγμα είναι η παρέα που συνομιλούσε με τον θεό στον Λευκό Οίκο. Ξεμπερδέψαμε με αυτούς; Η κυρία που διοργανώνει τις συγκεντρώσεις τσαγιού είναι το ίδιο επικίνδυνη -κι ίσως ακόμα περισσότερο- αφού ουδεμία διαφορά έχει από τους τυφλωμένους Ταλιμπάν και τους φασίζοντες Νετανιάχου... Για να μην πιάσω τα δικά μας φρούτα... Αλλά δεν είναι μόνο στην κορυφή...
 

Αν κοιτάξει κανείς στις τηλεοράσεις όλου του Ιουδαιοχριστιανικομουσουλμανικού μπλοκ, θα δει χιλιάδες τσαρλατάνους με απίστευτη χρηματοδότηση (από που;) να πουλάνε απίστευτης γελοιότητας "αλήθειες" και -δυστυχώς- εκατομμύρια να τους "πιστεύουν". Σκέφτομαι πόσα δις παίζονται πίσω από κερδοσκόπους ιεροκύρηκες, που ποντάρουν στην αμάθεια, αλλά και στη γνώση που έχουμε (μόνοι εμείς από όλα τα ζώα) για το πεπερασμένο της ζωής μας, γνώση που γεννά τον φόβο για το επέκεινα, για να στήσουν νέες εκκλησίες, (μόνο στην ψηφιακή πλατφόρμα της nova, βρίσκει κανείς χωρίς συνδρομή αμέτρητα ευαγγελικά και ισλαμικά προπαγανδιστικά κανάλια!) αλλά και για να πουλήσουν φυλαχτά, άγια μύρα, ιερά αντικείμενα, ιερούς σορούς, προσκυνήματα σε μυροβόλα λείψανα, τάματα, ιερές ζωγραφιές, θρησκευτικά cd, θρησκευτικά βιβλία, σύμβολα, κ.λπ κ.λπ. Ένας τεράστιος κατάλογος εξαπάτησης, που είναι ακριβώς το ίδιο αισχρή με την απάτη που πουλάνε όσοι μιλούν για ζώδια, καφέδες, τράπουλες κ.λπ κ.λπ. Ολα στηρίζονται στην α-μά-θει-α και/ή την πεπερασμένη γνώση και στο φόβο του ανθρώπου μπροστά στο άγνωστο του Μετά. Έλλειψη γνώσης και φόβος, οι δύο συνθήκες που προϋποθέτουν την πίστη σε όλα αυτά.

Η γνώση και η λογική είναι εργαλεία ζωής. Χάρις σε αυτά τα δύο μπορέσαμε να "φανταστούμε" και να κατασκευάσουμε Μέσα, να επιβιώσουμε ως είδος και να "έχουμε επιβληθεί, χωρίς νύχια, δόντια ή φολίδες στο κορμί μας" και όχι βέβαια γιατί "είμαστε το ανώτερο όν επί Γης" που λένε οι δημιουργιστές. Εξηγήσιμη η ανάγκη της πίστης που πάει πέρα από την λογική (πόσο μάλλον όταν ο θρησκευόμενος νοιώθει κολακευμένος ως κορωνίδα της δημιουργίας), αλλά όταν φτάνεις στα όρια της κατακτημένης γνώσης και το άγνωστο μορφοποιείται για να γίνει αποδεκτό/κατανοητό, τότε υπάρχει μια ασυνέχεια, ένα άλμα! Για τους πολλούς αυτό το άλμα (από την λογική-επιστήμη-φυσική στην πίστη-θρησκεία-υπερφυσική) είναι αθώο και έστω ως ματαιοδοξία, έστω ως έλλειψη γνώσης, έστω ως άρνηση της παραδοχής της θνητότητάς μας, έστω ως μέσο διατήρησης κοινωνικών ηθών και ηθικής,  έστω γιατί... έτσι έμαθαν (!!!), κατανοητό (αλλά μη αποδεκτό στις συνέπειές του). Δυστυχώς σήμερα, ενώ διαθέτουμε για πρώτη φορά τα μέσα ώστε το σύνολο της γνώσης να γίνει εύκολα και γρήγορα  κτήμα όλης της ανθρωπότητας, η διάδοσή της είναι -όχι αθώα! (βλέπε εδώ, εδώ κι εδώ)- υποπολλαπλάσια της κατάκτησής της, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας ολοένα διευρυνόμενος αριθμός ανθρώπων ημιαμόρφωτων-απαίδευτων παρά την εντυπωσιακή επιμέρους κατάρτισή τους. Για κάποιους άλλους βέβαια αυτά τα νοητικά άλματα ήταν και είναι μέσα ποδηγέτησης μαζών, πηγή πλούτου και στήριγμα εξουσίας.

Αλλά οι πολλοί είναι που με ενδιαφέρουν. Οι πολλοί που με την ημιμάθεια ή αγνότητα είναι πια πραγματική απειλή για την ζωή. Η ημιμάθεια, τους γεννά την δυσπιστία απέναντι στη γνώση που επιδερμικά μόνο έχουν έρθει σε επαφή και άρα δεν κατανοούν. Από την άλλη, έχοντας χάσει τον φόβο της θεϊκής τιμωρίας, κρατάνε από την "πίστη" τους την άποψη περί "ανώτερου όντος" (και κάποιοι τραγικοί ανεγκέφαλοι, αυτή περί περιούσιων λαών και ράτσας εκλεκτών) και χωρίς φραγμούς ή φόβο καταναλώνουν -τα μέσα για- την ζωή των μελλοντικών γενεών αδιαφορώντας για το ότι όλη η επιστήμη φωνάζει για επερχόμενη "περιβαλλοντική αποκάλυψη".

Αυτή την καταστροφική αντίληψη αντιμάχομαι και την -δια της επιβαλόμενης εκπαίδευσης- αναπαραγωγή της. Η αναζήτηση της λύσης στην πρωτοφανή για το είδος μας απειλή, είναι το πρωτεύον για μένα και όχι κάποιος τυφλός πόλεμος γενικώς και αορίστως κατά των "πιστών"... Άλλωστε η άποψη κάποιων διαλλακτικών δημιουργιστών που ανέφερα και πιο πάνω με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο:  "Επιλογή μας είναι άν θα καταστρέψουμε ή θa διαφυλάξουμε αυτόν τον κόσμο, με γενναία ερμηνεία ή συμφεροντολογική  παρερμήνευση για τους θρησκεύοντες και με συναίσθηση και ευαισθησία ή φιλοτομαρισμό για τους μή θρησκεύοντες". Δυστυχώς στις κοινωνίες που καθορίζουν (λόγω οικονομο-τεχνολογικο-στρατιωτικής ισχύος) την παγκόσμια πορεία (Χριστιανικές, Ιουδαϊκές,  Μουσουλμανικές), έχουν αναρριχηθεί στις ηγετικές τάξεις και τα πολιτικο-οικονομικο-πολιτισμικά κέντρα, άνθρωποι που είναι "φιλοτομαριστές" και παριστάνουν τους θρησκευόμενους παρερμηνεύοντας και παραποιώντας τις αρχές αυτών των θρησκειών κατά το δοκούν. Με βάση το γνωστό πως στη συνάντηση δύο πολιτισμών ο πλέον αδύναμος αντιγράφει τον ισχυρότερο, σκέπτομαι τι καταστροφικό σενάριο έχουμε μπροστά μας, όταν όλη η ανθρωπότητα αντιγράψει την χυδαιότητά τους (όπως π.χ. συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με την Κίνα). Γιατί πια,  τα μέσα καταστροφής που διαθέτουμε (όχι μόνο τα όπλα, αλλά και αυτά της καθημερινότητας όπως η καταναλωτική πανδημία) έχουν πλανητική ισχύ και επιπτώσεις. Η μακρά σύγκρουση, για την ερμηνεία (θεολογικά) ή εξερεύνηση (επιστημονικά) του "πέρα από το γνωστό", θα μπορέσει να συνεχιστεί Αύριο μόνο αν ηττηθεί Σήμερα ο πιθηκάκος που την είδε θεούλης μέσω της εκκλησιαστικής προπαγάνδας...
 
Αλλά εδώ μιλάμε πια για τον κίνδυνο αφανισμού της ζωής όπως την γνωρίσαμε ως είδος. Οι ΙουδαιοΧριστιανοί και κάποιοι δυτικοτραφείς Μουσουλμάνοι έχουν επί της ουσίας αρνηθεί την θρησκεία τους, κι ας δηλώνουν "πιστοί". Ποιος -εκτός κάποιων ελαχίστων μειοψηφιών- πιστεύει πια στ' αλήθεια, στον θεό τιμωρό που κρατάει τεφτέρι με τα καλά και κακά και αναλόγως το αποτέλεσμα της πρόσθεσης επιβραβεύει ή τιμωρεί; Ποιός π.χ. βλέπει στον Χριστιανικό κόσμο σήμερα τον πόνο, την αρρώστεια και την κακουχία ως... θεόσταλτο εισαγωγικό τεστ για την είσοδο στον Παράδεισο; Ο Θεός στη Δύση έχει πεθάνει, αλλά η βολική κοσμοθεωρία όχι. Συνεχίζουν έτσι χωρίς φραγμούς (δέος μπροστά στην αμαρτία) σε αυτό που εκπαιδεύτηκαν από αυτήν: την κατάκτηση-κατανάλωση-εκμετάλλευση των πάντων που -όπως λέει και ο μητροπολίτης Ζηζούλιας "είναι απλώς πρώτη ύλη για να παράγει ο άνθρωπος προϊόντα και να αυξάνει το κέρδος και την οικονομική του ανάπτυξη" Συμφωνώντας απόλυτα με τα λεγόμενά του θεωρώ πως, ή θα επιχειρηθεί στροφή σωτηρίας ενάντια στην εκκλησιαστική ηθική και τον οικονομικό συνδαιτυμόνα της, τον καπιταλισμό, ή θα συνεχίσουμε την επιταχυνόμενη κούρσα προς τον γκρεμό "πιστεύοντας" ο καθείς σε άλλες φαντασιώσεις που κάπως-πως μαγικά θα μας σώσουν...

Η θάλασσα πάντως που δεν ξέρει από θρησκείες, ουδόλως ενδιαφέρεται για το αν θα έχει εντός της ψάρια ή μέδουσες, κοράλια ή φύκια. Το ίδιο και η γή... Μόνο εμάς αφορά το αν θα υπάρχουν και άνθρωποι, μηλιές, ελέφαντες & τσαλαπετεινοί και όχι μόνο έντομα, βακτήρια και βρύα... Σε κανέναν δεν θα λείψουμε και κανείς εξω/υπερ/γήινος παράγοντας δεν υπάρχει που να ψάχνει λύσεις στα προβλήματά μας.

Οι βασανιστικά αργοί (για τον ανθρώπινο χρόνο) μηχανισμοί προσαρμογής και ισορροπίας του γήινου οικοσυστήματος, δεν μπορούν πια να αντεπεξέλθουν στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη ανθρώπινη παρέμβαση. Κάθε χρόνος, κάθε μήνας, κάθε ώρα που περνάει και το ανθρώπινο είδος συνεχίζει να παραβιάζει τις περιβαλλοντικές ισορροπίες, μας φέρνει πιο κοντά στο σημείο μηδέν. Το σημείο δηλαδή που οι αλλαγές στο οικοσύστημα θα είναι μη αναστρέψιμες. Το σημείο που ο πλανήτης, ο κόσμος μας, θα πάψει να υπάρχει όπως τον γνώρισε το είδος μας. Με χιλιάδες υπό εξαφάνιση είδη που θα αδυνατούν να προσαρμοστούν στις ραγδαίες κλιματικές και περιβαλλοντικές αλλαγές και, ανάμεσα σε αυτά κι εμάς τους ίδιους.

«Κατακυριεύσαμε την γην». Εντάξει.

Αλλά τα παιδιά μας τι νερό θα έχουν να πιούν; Τι αέρα να αναπνέουν; Τι τροφές να τρώνε όταν, ό,τι μας έθρεψε χιλιάδες χρόνια, θα μολυνθεί, μειωθεί, εξαφανισθεί; Η απειλή δεν είναι απλώς μπροστά μας, είναι ήδη παρούσα και απαιτεί αλλαγή τρόπου ζωής, αλλαγή συνηθειών, αλλαγή νοοτροπίας αλλά και αλλαγή ηθικής. Κι από αυτή την άποψη η οικονομική κρίση έχει το καλό της ανάσχεσης της καταναλωτικής πανδημίας... αλλά χρειάζεται αλλαγή πραγματική, μόνιμη και όχι "ευκαιριακή".   Η ρήση όπως είχε διατυπωθεί προ 20ετίας παραμένει ζητούμενο:

"Είμαστε όλοι σε ένα τρένο που πηγαίνει στο γκρεμό και το ξέρουμε. Το θέμα δεν είναι να κόψουμε ταχύτητα, το θέμα είναι να κατέβουμε από το τρένο!"

Καλή ανάσταση λοιπόν. Καλή αναγέννηση. Καλή ανάσταση της Λογικής, καλή αναγέννηση της Νόησης.

Γύρω μας η Άνοιξη το παλεύει ακόμα. Μια δρασκελιά να κάνεις έξω από το τσιμέντο και το κάλεσμά της στη ζωή θα σε μαγέψει με χρώματα, αρώματα κι ελπίδα. Αρκεί ένα νοητικό ξεμπλοκάρισμα και η αποδοχή -επιτέλους- ότι δεν είμαστε η κορωνίδα, αλλά ένα κομμάτι της ζωής, της φύσης, ενός συνόλου δηλαδή που γεννήθηκε και εξελικτικά προσαρμόστηκε σε συγκεκριμένες συνθήκες. Ειδάλλως, η συνεχής ασέβειά μας προς το σύνολο, θα φέρει μέρες που η κινηματογραφική ατάκα του Matrix, (παρομοίαζε το ανθρώπινο είδος με τους ιούς που σταματούν να καταστρέφουν τον ξενιστή τους μόνο όταν αυτός πεθάνει), θα βρει την τραγική πραγμάτωσή της…


 

.-.-.-.

 

- Στα σχόλια, άρθρο του Διονύση Π. Σιμόπουλου, Διευθυντή του Πλανηταρίου, για τα "χριστούγεννα"...