Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Η ελληνική διανόηση δεν έχει σωσμό...

(πηγή)
του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Οι διανοούμενοι είναι αποκλειστικά άνθρωποι που μελετούν την δραστηριότητα του σκέπτεσθαι. Είναι δηλαδή εκείνοι που εξετάζουν την λειτουργία της νόησης σε διάφορα οντολογικά πεδία. Ετούτοι είναι που αναπτύσσουν επιστημολογικά εργαλεία για την κατανόηση, επεξεργασία και καλλιέργεια του λόγου (όλων των μορφών έκφρασης και δημιουργίας συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογικών εφαρμογών), ο οποίος εμπεριέχει και αντανακλά πάντοτε σχέσεις εξουσίας. Η λογική αναπαράσταση αυτών των σχέσεων σε διάφορα πεδία της καθημερινότητας, της επιστήμης ή των τεχνολογικών εφαρμογών διαμορφώνει την πραγματικότητα εντός της οποίας αναπτύσσεται το εγώ, η ταυτότητα και η έννοια του συμφέροντος.

Ο διανοούμενος μέσω της ενασχόλησής του με την δομή του λόγου, ως μηχανισμού που τείνει να διαμορφώσει μήνυμα για δράση, γνωρίζει ότι μετατρέπεται σε φορέα αναπαράστασης εξουσιαστικών σχέσεων (δομών), οι οποίες μόνον στο βαθμό που κριθούν ψυχαναλυτικά μπορούν να απαλλάξουν το υποκείμενο (ερευνητή) από την καθεστωτική νεύρωση. Η τελευταία είναι το εμπόδιο του επιστήμονα, του καλλιτέχνη και γενικότερα του ανθρώπου που στοχάζεται και δημιουργεί σε ένα περισσότερο ή λιγότερο αφηρημένο και αναλυτικό πλαίσιο να συμβάλει στη κοινωνική πρόοδο, με την έννοια της διαρκούς διαδικασίας απελευθέρωσης του ατόμου, κοινωνικών ομάδων και λαών από την σκλαβιά της «ιδέας», ως αναπαράστασης κάποιας μορφής σωτηρίας.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Συναίνεση - μια μπαλάντα για τον Γιωργάκη


από yafkarecords

Συναίνεση
στίχοι, ερμηνεία: Δανάη Παναγιωτοπούλου
μουσική: δάνειο από την "ιστορία της Μαρίας" του Βασίλη Νικολαΐδη

Το έμβλημα του τόπου, ο Γιωργάκης,
πάντα ήθελε να γίνει Πλανητάρχης
εξ απαλών ονύχων είχε ονειρευτεί
απ' τα χείλη του να κρέμεται η οικουμένη
και με μια κίνησή του καλοζυγισμένη
να προκαλέσει διεθνή ζητωκραυγή!

Μετρημένος, συνετός και πατριώτης
με πυγμή, με τσαγανό μα και ιππότης...
Τι άλλο θα βρω για να σας πω μισές αλήθειες
είναι περίπλοκες της κάστας οι συνήθειες...

Βιοπάλη, διασπορά και εξορία,
συγκροτούν μια λαμπερή βιογραφία,
ο πατέρας του τον παίρνει στη δουλειά του
κι έτσι βάζει σε τροχιά τα όνειρά του...

Μία μέρα μια γυναίκα τον πλευρίζει
"κακομοίρη μου", στ' αυτί τού ψιθυρίζει
"ο Ανδρέας είναι, λένε, τροτσκιστής
να φοβάσαι τα παιδιά της Αλλαγής"
Τα ζιβάγκο πρέπει να εγκαταλείψει,
μουστάκι αφήνει για να μοιάζει με τον Τρίτση!
Από Τρίτσης πως κατέληξε Ομπάμα,
το γνωρίζει μόνο η ίδια του η μάνα...


Από δίπλα, εντός-εκτός κι επί τα αυτά του,
όλοι κοίταζαν αν μοιάζει στον μπαμπά του! 

Δεν του πήγαινε να γίνει λαοπλάνος
μα ούτε να κάθεται και να κοιτάει σα χάνος...
Όταν πήρε εν μία νυκτί το δαχτυλίδι
ένα σχέδιο είχε καταστρώσει ήδη:
μια κυβέρνηση μη κυβερνητική
με αρχηγό έναν αντιεξουσιαστή


Οι εκλογές ήταν χαμένες από χέρι,
μα επιτέλους λάμπει το δικό του αστέρι!
Oι καινούργιοι καταστρώνουνε καριέρες
κι οι παλιοί μετρούν ανάποδα τις μέρες
Kάθε τρίμηνο μια πρόταση μομφής
κι ολοένα να πληθαίνουν οι κινέζοι της βουλής
Eδώ στο άβατο πατάει το παρακράτος
κι αυτοί μπαλώνουνε του Κορκoνέα το "κατά λάθος"

Κάποιος βρέθηκε να τον διαφωτίσει,
σε αεροπλάνο θα τον είχε συναντήσει
"Μ' ένα κόμμα διαλυμένη συμμορία
πως θα γράψεις βρε Γιωργάκη ιστορία;

Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει
παρ' εκτός και του τον φέρουν οι γνωστοί-άγνωστοι ξένοι..."
Σε μια χώρα που έχει εκσυγχρονισθεί
ποιος θυμάται για τη Βάρκιζα να πει;


Όταν βγήκε στο τραπέζι το πιστόλι
ήταν ήδη αργά κι αυτό το ξέραν όλοι
πάνε "χέρι-χέρι" και το σόου αρχίζει
με στραβό όποιος κοιμηθεί αλλοιθωρίζει...
Τους οικείους του ρωτάει, "τι μένει για να κάνω;
Αχ ο Φώτης και Εκείνη να μας ζήταγαν σε γάμο!
Λες να χρειάζονται κι άλλες ομάδες κρούσης;
Λες να γνωρίζει από ελικόπτερα ο Ραγκούσης;"

Τις ημέρες που απέδιδαν οι κόποι
μαύρο σύννεφο σκεπάζει την Ευρώπη
σε σκέψεις δύσκολες είχε βυθιστεί
την ώρα που έκανε πρωινή γυμναστική.
Από τότε, πέφτει σύννεφο το ξύλο,
δεν θα το 'λεγα πως δεν κουνιέται φύλλο...
Γιά να δούμε, αν είχε δίκιο ο παλιός
που έλεγε,
εδώ,"ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!"