Η τεράστια παρεξήγηση

από This isn't happiness

της Φλώρας Νικολιδάκη
από την ΑΥΓΗ

Προ ημερών προσκλήθη-

κα να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο με θέμα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Κόντεψα κυριολεκτικά να πέσω από την καρέκλα μου όταν άκουσα την πρώτη φράση του εισηγητή:

«Κυρίες και κύριοι. Η εποχή που οι επιχειρήσεις υπήρχαν για να πληρώνουν τους υπαλλήλους τους πέρασε οριστικά! Βρισκόμαστε πλέον στην εποχή που οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν κέρδη!»

Η ελεύθερη αγορά είναι μια καταστροφή!

"Είμαι πολύ σκληρός με την αγορά. Δέχομαι ότι η ελεύθερη αγορά είναι χρήσιμη σε μικροεπίπεδο (...) για παράδειγμα όταν θέλω να προσλάβω κάποιον για να μου βάλει μια στέγη στο σπίτι μου είναι χρήσιμο οι τοπικοί τεχνίτες να είναι στην ελεύθερη αγορά, να ανταγωνιστούν για να βάλουν την καλύτερη στέγη, ταχύτερα και πιο οικονομικά. Αυτή είναι μια καλή χρήση της ελεύθερης αγοράς. Αλλά όταν μιλάμε για μεγάλα πράγματα, για ανθρώπινα όνειρα, για μια θεραπεία για την ελονοσία ή της ασθένειας του ύπνου στην Αφρική η ελεύθερη αγορά είναι μια καταστροφή! Δεν λύνει αυτά τα προβλήματα. Δεν λύνει κανένα από τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε! Δεν λύνει το ενεργειακό, τις εκπομπές αερίων... Δεν μπορούμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα μέσω της ελεύθερης αγοράς" λέει μεταξύ άλλων ο o Σερ Τζον Σάλστον, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής (2002) και ένας εκ των επιστημόνων που αποκωδικοποίησαν το ανθρώπινο γονιδίωμα, σε συνέντευξή του στη Ναυτεμπορική

Τίθεται εναντίον των πατεντών σε φάρμακα και ιατρικές ανακαλύψεις, υπέρ της υπό δημόσιο έλεγχο έρευνας από πανεπιστήμια και νοσοκομεία  ώστε οι ανακαλύψεις και τα συμπεράσματα των ερευνών "έστω κι αν έλθουν λίγο πιο αργά να ανήκουν σε όλους". Χαρακτηρίζει δε την κατοχή πατεντών στη φαρμακοβιομηχανία όχι μόνο αντιεπιστημονική κι ανήθικη αλλά και τροχοπέδη στην έρευνα για την αντιμετώπιση των ασθενειών.

Το βίντεο της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης που έδωσε στην Αλίνα Σαράντη υπάρχει  εδώ

Περί συντεχνιών και άλλων δαιμονίων

(πηγή)

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

από τον Δρόμο

Το επιχείρημα κυβέρνησης και καθεστωτικών ΜΜΕ -που αποδείχθηκαν βασιλικότερα του βασιλέως στην επιχείρηση κοινωνικής απομόνωσης των ιδιοκτητών φορτηγών - είναι η γνωστή κοινοτοπία: «Δεν μπορεί μια συντεχνία να εκβιάζει την κοινωνία». Η ευκολία με την οποία χρησιμοποιείται, ως συκοφαντία, ένας όρος που συνδέεται με την αστική ανάπτυξη στην προκαπιταλιστική (και τουρκοκρατούμενη) Ελλάδα αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, και την ιστορική άγνοια ενός θεσμού -της συντεχνίας ή «σιναφιού», όπως ονομαζόταν- που βρίσκεται τόσο στο DNA του εγχωρίου καπιταλισμού, όσο και στην ιστορική εξέλιξη της συνδικαλιστικής οργάνωσης της εργασίας. Αλλά αυτό ας υποθέσουμε ότι είναι, απλώς, άγνοια.

Αποφασίζομεν και διατάσσομεν, εναντίον των πολλών και υπέρ των ελαχίστων

από την ΑΥΓΗ (29/7/10)

Η "απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων" προβάλλεται από την κυβέρνηση ως η λυδία λίθος της ανάπτυξης. Ποιος το λέει; Το ΙΟΒΕ επικαλούνται όλοι. Πιθανόν να ισχύει. Αν γινόταν μια αναλογιστική μελέτη -φόρος τιμής στον Γ. Αλογοσκούφη- για την επίδραση που θα είχε στην εθνική οικονομία η απελευθέρωση του τζόγου, της πορνείας και του εμπορίου όπλων και ναρκωτικών, θα διαπιστώναμε ότι το ΑΕΠ θα εκτοξευόταν.

Τις τελευταίες ημέρες έχει αρχίσει η δεύτερη φάση της κυβερνητικής επίθεσης στην κοινωνία. Βρισκόμαστε στη φάση των "απελευθερώσεων". "Απελευθέρωση" και στην αγορά ενέργειας προωθεί η κυβέρνηση. Πώς απελευθερώνεται η αγορά; Με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και υποχρεωτική πώληση των μισών εργοστασίων της σε ιδιώτες. Εδώ έχουμε την απελευθέρωση από τις αλυσίδες της κοινής ωφέλειας και την προσχώρηση στην "ελεύθερη αγορά" των ιδιωτών.