Τη χώρα την κυβερνάει μια παρέα εκβιαστών...

(πηγή)

του Άκη Μπέσκου
από Υπέρ ΠΑΣΟΚ

Τώρα ξέρουμε. Το τοπίο είναι ξεκάθαρο. Τη χώρα την κυβερνάει μια παρέα εκβιαστών η οποία ασκεί την εξουσία προς ίδιο όφελος. Η παρέα αυτή πιστεύει πως όσο βαθαίνει η κρίση και διαχέεται ο φόβος για το αύριο, τόσο θα διευρύνεται για αυτούς το πεδίο και ο χρόνος άσκησης της εξουσίας.
 

Οι εκβιασμοί τους σε κάποιους παλιούς θυμίζουν τους ψωφοδεείς χουντίσαντες πολιτικούς το 1973 οι οποίοι προπαγάνδιζαν υπέρ της λύσης Μαρκεζίνη «για να μην έρθει πιο σκληρή χούντα». Έτσι και τώρα, ΓΑΠ, Πάγκαλος, Ραγκούσης και λοιποί «καλαμποκοτρεφόμενοι», μας καλούν να ψηφίσουμε υπέρ των μέτρων, για «να μην έρθουν τα χειρότερα», δηλ. η χρεοκοπία της χώρας και «δεν θα μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις»
 

Την Κυριακή οι Πασόκοι δεν επιλέγουμε τις αλυσίδες της αιχμαλωσίας της χώρας. Σπάμε τις αλυσίδες, καταψηφίζοντας κάθε κυβερνητικό υποψήφιο. Με την ψήφο μας στέλνουμε το μήνυμα πως αυτή η μεγάλη δημοκρατική παράταξη έχει ψυχή και μέλλον και παραμένει αυστηρά προσηλωμένη στις δημοκρατικές αξίες και αρχές.
 

Το ΠΑΣΟΚ δεν τρομοκρατείται, δεν εκβιάζεται και προπάντων δεν λαφυραγωγείται

Σοσιαλιστές ενάντια στο Μνημόνιο

σκίτσο του Carlos Latuff από το ΔΡΟΜΟ

από Νέο Αγωνιστή

Κοινή διακήρυξη του Νέου Αγωνιστή, περιοδικής έκδοσης μελών ΠΑΣΟΚ και ανένταχτων σοσιαλιστών για την κοινωνική δημοκρατία, και της Λαϊκής Αλληλεγγύης- Πρωτοβουλίας Σοσιαλιστών.

«Είναι μια πολιτική που κατοχυρώνει την ανεξαρτησία μας. Εκείνο που μας χρειάζεται σαν προϋπόθεση είναι να είμαστε εμείς αφέντες στο σπίτι μας, για να μπορέσουμε να βγάλουμε πέρα αυτή τη δουλειά... Ειδάλλως πράγματι θα ερχόταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να αναλάβει αυτό τη διακυβέρνηση της χώρας. Εμείς θα ήμαστε απλώς εκπρόσωποί του στην κυβέρνηση»  Ανδρέας Παπανδρέου, 2-2-1983

Η Ελλάδα στη μέγγενη της νεοφιλελεύθερης Νέας Τάξης

από την ΑΥΓΗ

Λαϊκή αλληλεγγύη 

Πρωτοβουλία Σοσιαλιστών για Λαϊκή, Πατριωτική και Οικολογική Συσπείρωση 

 Η παγκόσμια κρίση είναι γεγονός

Αποτελεί κοινό τόπο το γεγονός ότι η κατάσταση της διεθνούς οικονομίας είναι κρίσιμη και θα παραμείνει ως έχει, χωρίς να αποκλείεται και περαιτέρω επιδείνωση, όταν η εξαιρετικά αναιμική φάση ανόδου (η ασθενέστερη μεταπολεμικά) του τρέχοντος οικονομικού κύκλου λήξει. Οι κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις μετά το 1970 και οι τεράστιες διεθνείς ανισορροπίες που δημιούργησαν και θα εξακολουθούν να δημιουργούν είναι ολοφάνερες μιας και δεν φαίνεται δυνατότητα εξόδου από την κρίση.

Σχηματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το τρίγωνο Δυτικός καταναλωτής, Ασιάτης παραγωγός και Αγγλοαμερικανοεβραίος χρηματιστής εξάντλησε τα όριά του. Ο χρηματιστής δεν μπορεί να δανείσει επιπλέον τον καταναλωτή και αυτός να αγοράσει τα προϊόντα του παραγωγού. Το τεράστιο χρέος που το τελευταίο τέταρτο του αιώνα συσσωρεύτηκε, απειλεί υπό μορφή χιονοστιβάδας να καταπλακώσει τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας.