Η παράξενη και σημαντική Τετάρτη 15 Ιουνίου

(πηγή)

του Στρατή Μπουρνάζου
από τα Ενθέματα 
της Αυγής της Κυριακής  

Όλοι σκεφτόμασταν ότι η Τετάρτη 15 Ιουνίου θα είναι μια παράξενη μέρα. Λίγες μέρες μετά, μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε και σημαντική. Όχι μόνο επειδή σηματοδότησε την αρχή του τέλους της κυβέρνησης και τη δρομολόγηση λύσεων συγκυβέρνησης -- κάτι που, όπως και να το αξιολογεί ο καθένας, αποτελεί τομή στην πρόσφατη ιστορία μας. Αλλά και επειδή, ταυτόχρονα, συνιστά σημαντικό γεγονός στην ιστορία των κινητοποιήσεων των τελευταίων χρόνων. Η συγκέντρωση της Τετάρτης ήταν πολύ μεγάλη -- δεν είναι όμως αυτό που την κάνει ξεχωριστή, αλλά ορισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά της.

Πρώτον, σε αυτήν συνυπήρξαν απεργοί και «αγανακτισμένοι»: η συνάντηση πραγματοποιήθηκε και, παρά τις εκ προοιμίου δυσκολίες, απεδείχθη πετυχημένη. Η Τετάρτη υπήρξε το επιστέγασμα όλων των προηγούμενων ημερών και, ταυτόχρονα, ένα σημαντικό βήμα μπρος. Το γεγονός άλλωστε ότι το σύνθημα που ξεχώρισε ήταν «Ψωμί, Παιδεία Ελευθερία, η Χούντα δεν τελείωσε το ’73» κάτι δηλώνει για τη συνάντηση αυτή.

Ταξιδεύοντας στο Σύνταγμα

του Πιτσιρίκου

Όποιος βρέθηκε στη μεγάλη χτεσινή συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος δεν πρέπει να έχει πια καμία αμφιβολία για το πώς δρα το παρακράτος. Αυτό που άλλαξε χτες είναι ο τρόπος που αντιδρούν οι πολίτες.

Εδώ και πολλές μέρες, στη λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, ένα από τα κύρια θέματα ήταν ο τρόπος αντίδρασης σε ένα χτύπημα της Αστυνομίας. Έχοντας την πρόσφατη περίπτωση της Ισπανίας κατά νου, όλοι ήταν σίγουροι πως η Αστυνομία θα χτυπήσει τη διαδήλωση του Συντάγματος και θα προσπαθήσει να τη διαλύσει – μαζί, βέβαια, με τις σκηνές και τις υποδομές. Αναζητούσαν λοιπόν πιθανούς τρόπους αντίδρασης και συζητούσαν για το ποιοι θα είναι αυτοί.

Οι λαπάδες που επιμέναν και οι ροντράνερ της επανάστασης

Διάβασα χθες μια θάλασσα χλευαστικά σχόλια για τον χορό της πλατείας από τους κατόχους -με κοπιράιτ- της επαναστατικής διαδικασίας. Οι ίδιοι τραβάγαν τα μαλλιά τους για το νέο "έγκλημα" όσων μίλησαν για προβοκάτορες ή ηλίθιους. Σωστά! Το να χορεύεις εν μέσω δακρυγόνων γελοιοποιώντας τους μπάτσους που ψεκάζανε τον κόσμο στην πλατεία ενώ οι "επαναστάτες" σπάγανε μάρμαρα στη Μεγάλη Βρετάνια και κάνανε επιθέσεις στο υπουργείο οικονομικών, είναι για χλευασμό. Ενώ το να αμολάς μολότοφ κρυβόμενος πίσω από γέρους και παιδιά αδιαφορώντας για τις συνέπειες σε έναν άμαθο από μπάχαλα κόσμο είναι "επαναστατική μαγκιά"

από eako2008

Όπως για χλευασμό είναι κι ο κόσμος που δέχθηκε τα αντίποινα των ματατζήδων με χημικά στην Ερμού, ενώ τα "παλικάρια της επανάστασης" κάνανε ντου στο υπουργείο οικονομικών και μετά γίνονταν road runner... Και ωωω οι χλευαζόμενοι ως λαπάδες από τους ροντράνερ επαναστάτες, δεν έφευγαν. Επέμεναν. Και στέκονταν εκεί. 5-6 φορές ψεκάστηκαν και μείνανε εκεί. Και φώναζαν στα ΜΑΤ "πίσω" - "πίσω" κι "η χούντα δεν τελείωσε...". Αλλά αυτοί προφανώς δεν ξέρουν το μεγαλείο της επαναστατικής διαδικασίας hit and run με κάλυψη τον άσχετο κόσμο... 

από TZOUKI261155

Τέλος, επειδή αποκάλεσα πάλι χθες τους μπάχαλους προβοκάτορες ή ψυχασθενείς να εξηγηθώ για το δεύτερο. 

Συνεργασία μπάτσων και κουκουλοφόρων