Ένα αντίο στον Μάνο Ξυδούς...

Πέθανε χθες βράδυ ο Μάνος Ξυδούς...

βίντεο από spidermarios από τη συναυλία στο Λυκαβηττό...

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Αποσπάσματα από εκτενή συνέντευξή του στη Γιώτα Γεωργουλέα στο Music Corner τον Δεκέμβρη του 2008:

Μάνος Ξυδούς: ...Εντάξει γερνάμε στην χώρα των τρελών και εφόσον μπορούμε και κάνουμε ακόμη μερικά πράγματα που μας αρέσουν, ευχαριστημένοι πρέπει να είμαστε. (...)

Μusic Corner: "Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά" για να επιστρέψουμε λίγο στη νέα σου δισκογραφική δουλειά. Οπότε καλά θα κάνουμε "να κάτσουμε στο καβούκι μας αφού τα κάστανα και κρύα είναι καλά"; Αυτό θέλει το σύστημα να μας κάνει να πιστέψουμε; Ευνοείται η αδιαφορία;
Μάνος Ξυδούς: Ε! βέβαια!!! Αυτό ακριβώς βολεύει το σύστημα να πιστέψουμε και να ενσωματώσουμε στο πετσί μας! Αφού τα κάστανα μπορείς να τα φας και κρύα, τι σκοτώνεσαι, τι ασχολείσαι; Αυτή όμως είναι και η μικρή διαφορά, το μυστικό της ζωής που τη κάνει ξεχωριστή. Να πεις, όχι!! Εγώ "γουστάρω" να τα φάω ζεστά κι ας καώ, δεν με νοιάζει. Θα φτιάξω τι ζωή μου όπως εγώ θέλω κι ας κουραστώ! Αλλιώς κάτσε στο καβούκι σου, πάρε τα δάνεια που σου δίνουν απλόχερα και μείνε χρεωμένος μια ζωή... Δεν υπάρχει ηθική, δεν υπάρχει πολιτισμός, δεν υπάρχουν ιδανικά, δεν υπάρχει όραμα... Όλα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος.
Δεν βλέπεις τι γίνεται στο Άγιο Όρος;

Μusic Corner: Για πολλά χρόνια έχεις δουλέψει ως στέλεχος σε μεγάλη δισκογραφική εταιρεία. Ποιό θεωρείς ότι είναι το μεγάλο πρόβλημα της δισκογραφίας σήμερα;
Μάνος Ξυδούς: Η δημιουργία μουσικής. Αυτό είναι το πρόβλημα! Σε ηλικία 19 ετών όταν ξεκίνησα να δουλεύω στην Columbia, ως κλητήρας αρχικά, συνάντησα και γνώρισα όλους τους κολοσσούς που δημιούργησαν την κλασσική δισκογραφία. Ήταν άνθρωποι ενός άλλου επιπέδου που παρήγαγαν μουσική! Είχαν αισθητική.
Σιγά σιγά όμως με τα χρόνια, οι δισκογραφικές εταιρείες αποτραβήχτηκαν από την έννοια "παραγωγός". Λείπουν από την ελληνική δισκογραφία άνθρωποι, όπως ο Αχιλλέας Θεοφίλου ή ο Γιώργος Μακράκης που ήξεραν να είναι παραγωγοί με όλη τη σημασία της λέξης. Διέκριναν το καλό τραγούδι και καθοδηγούσαν σωστά τον καλλιτέχνη. Με πραγματικό ενδιαφέρον. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση η δημιουργία ενός δίσκου. Ο πήχης ήταν πολύ ψηλά.
Σήμερα, υπάρχει απλώς ένα glamour σύστημα πίσω από το οποίο οχυρώνονται και οι άνθρωποι των εταιρειών και θεωρούν για παράδειγμα ότι η δουλειά τους είναι να παραβρεθούν στη φωτογράφηση ενός καλλιτέχνη. Αυτό είναι παραγωγή μουσικού έργου; Οι εταιρείες σήμερα ασχολούνται κυρίως με το marketing και το image του καλλιτέχνη παρά με το πως θα παράγουν ωραία μουσική. Και αυτό ισχύει σε όλα τα είδη του χώρου. Γι' αυτό και ο κόσμος πλέον λέει, "πάμε να δούμε αυτόν τον καλλιτέχνη και όχι πάμε να τον ακούσουμε", όπως κανονικά θα έπρεπε.
Η κρίση της δισκογραφίας προέρχεται από την ίδια την δισκογραφία.

Μusic Corner: Η εξουσία αλλάζει τον άνθρωπο;
Μάνος Ξυδούς: Ναι, ισχύει αυτό σε μεγάλο βαθμό! Μέσα στο cd υπάρχει ένα τραγούδι "ο κόκκινος Ντάνυ" που αναφέρεται στον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Ήταν αυτός που πρωταγωνίστησε στις εξεγέρσεις του Μάη του '68 και ο οποίος μετά από θέση ισχύος, τάχθηκε υπέρ των βομβαρδισμών στη Σερβία. Όπως και στην Ιταλία, ο κύριος Ντα Λέμα, ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος, υπέγραψε να γίνει ο βομβαρδισμός στη Γιουγκοσλαβία. Ο λαός και κυρίως τα εργατικά στρώματα της Ιταλίας έχασαν την εμπιστοσύνη τους προς όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς. Το άσχημο είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει ενωμένη Αριστερά! Ιστορικά πάντως αποδεικνύεται ότι οι μεγάλες Επαναστάσεις από τέτοιες κρίσεις ξεκίνησαν!

Μusic Corner: Ο ίδιος θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου αισιόδοξο ή απαισιόδοξο σαν άνθρωπο;
Μάνος Ξυδούς: Ξέρεις, κάποτε ο Borges είχε πει: "Ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος, είναι ένας πάρα πολύ καλά πληροφορημένος απαισιόδοξος άνθρωπος". Κρύβει πολύ μεγάλη αλήθεια όλο αυτό. Άμα ξέρεις γιατί είσαι απαισιόδοξος, υπάρχει ελπίδα να μεταβιβάσεις την κρυφή σου αισιοδοξία και στον άλλο και να βγει κάτι θετικό από όλο αυτό. Το άσχημο είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία που θέλει να μας παρουσιάζει αυτόν που δεν ξέρει τι του γίνεται και απλά "χαχανίζει", ως αισιόδοξο που δήθεν διαθέτει χιούμορ...

βίντεο από maroulaki87

Εδώ, με Φίλιππο Πλιάτσικα και Μιλτιάδη Πασχαλίδη, τραγουδούν "Τα μπλουζ της άγριας νιότης", στον δίσκο του Πασχαλίδη "Παραμύθι με λυπημένο τέλος" (1995):

"Μόνο για κείνη μη μου λες", αγαπημένο τραγούδι του, με Φίλιππο Πλιάτσικα, Θεοδοσία Τσάτσου από τον δίσκο  "Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά" (2001):

από synoro1

Τέλος, το -για μένα- κορυφαίο τραγούδι του Μάνου: 

"ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ"

στην σπαρακτική ερμηνεία της Ελένης Τσαλιγοπούλου στο δίσκο της "Αλλάζει κάθε που βραδυάζει" (1999)

και στην πρώτη εκτέλεση με Μπάμπη Στόκα, Σωτηρία Λεονάρδου

από USCLALEXIS

Μια μόνο κουβέντα, πριν πολλά χρόνια, έκανα μαζί του κι είχε οργή για την πρέζα που ρίξαν στην πλατεία... Για τον Μάνο ο κύκλος έκλεισε, "εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή" έλεγε άλλωστε. Για ό,τι μοιράστηκε μαζί μας (συνθέσεις στίχους, κι ερμηνείες), όχι.