Σύνταξη στα 58 στην Βολιβία

(πηγή)

από το Πριν

Δεν υπάρχει μονόδρομος! Η επιδείνωση των ασφαλιστικών και άλλων εργασιακών συνθηκών, προς όφελος του κεφαλαίου, δεν έχει τη δύναμη φυσικού νόμου, όπως θέλουν να μας πείσουν κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ένωση! Απόδειξη; Η απόφαση της κυβέρνησης της Βολιβίας να μειώσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 58 έτη ζωής! Η κυβέρνηση του μαχητικού ιθαγενή Έβο Μοράλες φέρνει στο Κογκρέσο νομοσχέδιο με το οποίο εθνικοποιείται το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, δηλαδή διαλύονται τα δύο μεγάλα ιδιωτικά ασφαλιστικά Ταμεία (θυγατρικές δύο ευρωπαϊκών πολυεθνικών) και οι πόροι τους (προϊόν της εργασίας των βολιβιανών εργαζομένων) περνούν στο Δημόσιο.

Το νομοσχέδιο αποτελεί προϊόν τεσσάρων ετών διαπραγματεύσεων με τα συνδικάτα και προβλέπει ειδικά για τις μητέρες και τους εργαζόμενους σε ορυχεία και μεταλλεία ακόμα μικρότερα όρια συνταξιοδότησης. Βάσει του νομοσχεδίου, το κρατικό σύστημα διαχείρισης των συντάξεων θα αρχίσει να αντικαθιστά τα ιδιωτικά ταμεία (Prevision, θυγατρική της ισπανικής BBVA, και τη Futuro, θυγατρική της Ελβετικής Zurich Financial Services) από το 2011.

Θα πει κανείς ότι όλα αυτά γίνονται σε μια μικρή χώρα. Βεβαίως, μα εκεί είναι το ζήτημα. Όταν η μικρή και φτωχή (παρά το μεγάλο ορυκτό πλούτο) Βολιβία, μπορεί να μειώνει κατά εφτά έτη το όριο συνταξιοδότησης και η πλούσια και ανεπτυγμένη Ευρώπη (μαζί και η Ελλάδα) έχει μπει στον αυτόματο πιλότο της διαρκούς αύξησης των ορίων (πάμε για 70 έτη!) τότε παίρνουμε ένα μέτρο του κλεμμένου (από τους εργαζόμενους) πλούτου.