Η νέα κυβέρνηση θα είναι άλλη μια κυβέρνηση κρίσης

"Προδότης"... (πηγή)

συνέντευξη του  

Τέρι Κέλεχερ

στην Ελένη Τσερεζόλε

από την  

Κυριακάτικη Αυγή

Ο Τέρι Κέλεχερ, συνδικαλιστικό στέλεχος του δημόσιου τομέα και στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ιρλανδίας, περιγράφει στην "Αυγή" της Κυριακής τις επιπτώσεις του προϋπολογισμού λιτότητας αλλά και της "βοήθειας" της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Τι θα σημάνει ο νέος προϋπολογισμός για την εργατική τάξη, τους ανέργους, τους συνταξιούχους;

Ο νέος προϋπολογισμός θα καταβαραθρώσει δραματικά το επίπεδο ζωής με τη μείωση μισθών, την αύξηση των φόρων, την περικοπή των ωφελημάτων της κοινωνικής πρόνοιας καθώς και των συντάξεων. Ο στόχος αυτού του προϋπολογισμού είναι η μείωση των μισθών. Κόβει τον ελάχιστο μισθό, εισάγει θεωρίες του τύπου "κίνητρα για εργασία" προκειμένου να αναγκαστούν οι άνεργοι να δουλέψουν για να λαμβάνουν τα επιδόματά τους ή να αποδεχθούν εργασίες με χαμηλούς μισθούς. Οι μισθοί των νέων εργασιών στον δημόσιο τομέα θα είναι μειωμένοι κατά 10% ενώ 24.759 θέσεις εργασίας θα περικοπούν τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Θα επιβληθούν νέοι φόροι στην περιουσία (περίπου 200 ευρώ το άτομο) και στο νερό στα νοικοκυριά...

Αυτός ο προϋπολογισμός αποτελεί βάρβαρη επίθεση κατά των αθώων θυμάτων της κρίσης αυτής, κατά της εργατικής τάξης. Το γεγονός ότι ο εταιρικός φόρος παραμένει στο 12,5% συνιστά άρρωστο ανέκδοτο, που επιτρέπει στους πραγματικούς φταίχτες να τη γλυτώσουν. Τούτη η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να αφήσει την εσωτερική αγορά, την αγοραστική δύναμη του ιρλανδικού λαού, να καταρρεύσουν. Θεωρεί ότι οι εξαγωγές είναι η διέξοδος για την πολύ άρρωστη οικονομία της Ιρλανδίας.

Τι σημαίνει συγκεκριμένα η βοήθεια που προτείνουν Ε.Ε. και ΔΝΤ;

Πρώτον πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η "βοήθεια" πηγαίνει κατευθείαν στο τραπεζικό σύστημα της Ιρλανδίας. Αυτά τα χρήματα θα ακολουθήσουν τα 74 δισ. που έχουν ξοδευτεί για τη διάσωση των φίλων της κυβέρνησης στις τράπεζες, όπως η Anglo-Irish. Υπάρχει μεγάλος φόβος εντός του κατεστημένου ότι οι ιρλανδικές τράπεζες θα ξεμείνουν από χρήματα και ότι χρειάζονται τεράστιες χρηματικές ενέσεις. Ωστόσο δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι κάτι τέτοιο θα είναι αποτελεσματικό.

Υπάρχει η αυξανόμενη αίσθηση ότι αυτά τα χρήματα έχουν περισσότερο να κάνουν με την προστασία του ευρώ μέσα από την προστασία των ιρλανδικών τραπεζών παρά με τη βοήθεια προς την κοινωνία της Ιρλανδίας.

Κατά τη γνώμη σας το κόμμα των Πρασίνων ήθελε πράγματι πρόωρες εκλογές;

Ναι, τις θέλουν, αλλά δεν θα έχουν κανένα εκλογικό όφελος από τη διεξαγωγή τους. Η κυβέρνηση βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση και το πράσινο κόμμα την αισθάνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ο ιρλανδικός λαός θέλει αλλαγή, δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε αυτή την κυβέρνηση, το βασικό κόμμα στην κυβέρνηση, το Φιάνα Φέιλ, βρίσκεται, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στο 17%. Οι ακτιβιστές του περιφρονούνται στους δρόμους, με τα γραφεία ενός στελέχους του να γίνονται αντικείμενο βανδαλισμού, με τη λέξη "προδότης" να γράφεται με σπρέι στους τοίχους. Αυτή η κυβέρνηση είναι πάρα πολύ μισητή και τούτη η κατάσταση ισχύει πριν από τη δημοσιοποίηση των λεπτομερειών του προϋπολογισμού.

Αν τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης έλθουν στην εξουσία, μετά τις πρόωρες εκλογές, τι πιθανότητα αλλαγής πολιτικής υπάρχει;

Δεν υπάρχει καμία τέτοια πιθανότητα. Η επόμενη κυβέρνηση θα αποτελείται από το Εργατικό Κόμμα (που είναι σοσιαλδημοκρατικό) και το Φάιν Γκέιλ (συντηρητικό, δεξιό). Δεν έχουν παρουσιάσει κάποια εναλλακτική λύση στην πολιτική της παρούσας κυβέρνησης. Το Εργατικό Κόμμα θα προσπαθήσει να χειριστεί τον καπιταλισμό περισσότερο "ανθρώπινα" και θα είναι πιο ευάλωτο στην οργή της εργατικής τάξης. Ωστόσο εδώ και αρκετό καιρό έχει πάψει να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον καπιταλισμό και να προτάσσει μια σοσιαλιστική εναλλακτική λύση. Η νέα κυβέρνηση θα είναι άλλη μια κυβέρνηση κρίσης.

Στην Ελλάδα εντυπωσίασε πολύ ο τρόπος που τα ιρλανδικά ΜΜΕ αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση: Τι πιστεύετε για τον ρόλο που έπαιξαν στην κρίση;

Τα έντυπα ΜΜΕ έχουν στραφεί κατά της παρούσας κυβέρνησης βασικά για δύο λόγους. Αισθάνονται ότι πρόκειται για αδύναμη κυβέρνηση της δεξιάς και ότι χρειάζεται μια ισχυρότερη για να επέλθει κάποια πολιτική σταθερότητα. Αισθάνονται επίσης την οργή στην κοινωνία και προσπαθούν να την εκπροσωπήσουν, αλλά με μη πολιτική φωνή.

Εξακολουθούν να εκπροσωπούν το συντηρητικό κατεστημένο στην ιρλανδική κοινωνία και συνεχίζουν να θέλουν να πληρώσει η εργατική τάξη για την κρίση. Ωστόσο φοβούνται την κοινωνική αναταραχή ή ένα κίνημα από τα κάτω, που μπορεί να δημιουργηθεί λόγω των βάρβαρων περικοπών. Τα ίδια ΜΜΕ επί δύο χρόνια διοργάνωναν επιθέσεις κατά των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, των συνθηκών εργασίας και των συντάξεων. Οι δύο βασικές καθημερινές εφημερίδες είναι ιδιοκτησίας ενός Ιρλανδού εκατομμυριούχου, φοροφυγά... Αν αυτό δεν είναι ειρωνεία...

Πώς μπορεί να αντισταθεί ο λαός; Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος των συνδικάτων; Των αριστερών κομμάτων;

Ναι και βέβαια ο λαός μπορεί να αντισταθεί. Πριν από δύο χρόνια η ίδια κυβέρνηση προσπάθησε να εισαγάγει περικοπές στις δωρεάν υπηρεσίες υγείας προς τους συνταξιούχους. Το αποτέλεσμα ήταν μια "γκρίζα" επανάσταση και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κάνει πίσω. Όταν τα συνδικάτα του δημοσίου τομέα αντέδρασαν, η διαφορά είχε να κάνει με την ηγεσία τους.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι πουλήθηκαν από μια εξαιρετικά συντηρητική ηγεσία, διεφθαρμένη και προσκολλημένη στο κατεστημένο. Τον Φεβρουάριο του 2008, 120.000 εργάτες διαδήλωσαν σε όλη την Ιρλανδία κατά της πολιτικής της διάσωσης των τραπεζών και των κτηματομεσιτών. Οι πεπειραμένοι εργάτες μας είναι έτοιμοι να αγωνιστούν, αλλά όχι οι ηγεσίες.

Για την αριστερά στην Ιρλανδία η κατάσταση αυτή αποτελεί μεγάλη ευκαιρία. Η εκλογή του Τζο Χίγκινς στην ευρωβουλή έδειξε τι μπορεί να γίνει και έχει εμπνεύσει πολλούς στην αριστερά. Μια ευρεία προεκλογική συμμαχία έχει δημιουργηθεί μεταξύ του Σοσιαλιστικού Κόμματος και άλλων αριστερών οργανώσεων με παράδοση στους αγώνες για τα εργατικά δικαιώματα. Αν αυτή η συμμαχία επιτύχει εκλογικά, τότε μπορεί να αποτελέσει τη βάση ή να λειτουργήσει ως έμπνευση για ένα νέο εργατικό κόμμα.