(πηγή) |
από την Αυγή
"Μάλιστα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για προϋποθέσεις και όρους υπό τους οποίους θα επιτρέπεται η παραβίαση των συλλογικών συμβάσεων, όπως επιδιώκει να καθιερώσει η κ. Κατσέλη. Στη σχετική ερώτηση μας παραπέμπει στην ακριβή διατύπωση του αναθεωρημένου Μνημονίου, αλλά ξεκαθαρίζει: «Το βασικό θέμα εδώ είναι ότι εμείς περιμένουνε πως οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν». «Ναι, αλλά...» του αντιτείνουμε. «∆εν υπάρχει αλλά», κόβει τη συζήτηση..."
Το απόσπασμα είναι από τη χτεσινή συνέντευξη του ΔΝΤ Τόμσεν στα "Νέα". Και δεν αφήνει όντως περιθώρια παρεξηγήσεων. Όπως δεν αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων και η κίνηση της τρόικας να βγουν τα μέλη της από το ατσαλάκωτο και σιωπηλό τους στυλ και από τις λίγο - πολύ τυπικές συνεντεύξεις Τύπου. Και να εμφανιστούν με μπαράζ συνεντεύξεων «έξω από τα δόντια» σε τηλεοράσεις και εφημερίδες, ως προϊστάμενοι των υπουργών και της κυβέρνησης.
Γιατί όμως πήραν την απόφαση να δικαιώσουν όσους τους θεωρούν υπερκυβέρνηση; Να ταπεινώσουν με τον αέρα του αφεντικού όχι μόνο την Κατσέλη, αλλά και όλο τον κυβερνητικό λόχο - τον χαρούμενο για τις νίκες λοχαγό πρωτίστως; Να διατυπώσουν δημόσια και με απροκάλυπτη αγένεια, έως ιταμότητα, τις εντολές τους, ακόμα και τα οργανωτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την εφαρμογή τους; Και να απαιτήσουν πειθαρχία από τους υπουργούς, από τον κρατικό μηχανισμό και από όλους μας;
Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Τόμσεν: Τώρα είμαστε σε σταυροδρόμι. Πρέπει μέσα στο επόμενο τρίμηνο να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπει το Μνημόνιο. Πρέπει, σε ελεύθερη μετάφραση, να κατεδαφιστούν σε εκατό μέρες όσα χρειάστηκαν εκατό χρόνια να χτιστούν, και τα οποία απαριθμούνται λεπτομερώς στο διάταγμα της τρόικας και επεξηγούνται ακόμα πιο λεπτομερώς στις συνεντεύξεις των μελών της. Πρόκειται για μια κοινωνική επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, που φυσικά χρειάζεται τα στούκας της για να καταστείλουν κάθε διάθεση αντίστασης.
Εξ ου και εφορμούν και μας παγώνουν το αίμα με τις σειρήνες τους. Εξ ου και η προπαγάνδα του τρόμου. Εξ ου και το σταυροδρόμι του Τόμσεν. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα εδώ: Τι σόι σταυροδρόμι είναι αυτό, αφού δεν υπάρχει αλλά, δεν υπάρχει δηλαδή άλλος δρόμος για μας; Ή μήπως υπάρχει και μας σπρώχνουν με τις απειλές και τα στούκας στα υπόγεια για να μην τον δούμε;
"Μάλιστα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για προϋποθέσεις και όρους υπό τους οποίους θα επιτρέπεται η παραβίαση των συλλογικών συμβάσεων, όπως επιδιώκει να καθιερώσει η κ. Κατσέλη. Στη σχετική ερώτηση μας παραπέμπει στην ακριβή διατύπωση του αναθεωρημένου Μνημονίου, αλλά ξεκαθαρίζει: «Το βασικό θέμα εδώ είναι ότι εμείς περιμένουνε πως οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν». «Ναι, αλλά...» του αντιτείνουμε. «∆εν υπάρχει αλλά», κόβει τη συζήτηση..."
Το απόσπασμα είναι από τη χτεσινή συνέντευξη του ΔΝΤ Τόμσεν στα "Νέα". Και δεν αφήνει όντως περιθώρια παρεξηγήσεων. Όπως δεν αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων και η κίνηση της τρόικας να βγουν τα μέλη της από το ατσαλάκωτο και σιωπηλό τους στυλ και από τις λίγο - πολύ τυπικές συνεντεύξεις Τύπου. Και να εμφανιστούν με μπαράζ συνεντεύξεων «έξω από τα δόντια» σε τηλεοράσεις και εφημερίδες, ως προϊστάμενοι των υπουργών και της κυβέρνησης.
Γιατί όμως πήραν την απόφαση να δικαιώσουν όσους τους θεωρούν υπερκυβέρνηση; Να ταπεινώσουν με τον αέρα του αφεντικού όχι μόνο την Κατσέλη, αλλά και όλο τον κυβερνητικό λόχο - τον χαρούμενο για τις νίκες λοχαγό πρωτίστως; Να διατυπώσουν δημόσια και με απροκάλυπτη αγένεια, έως ιταμότητα, τις εντολές τους, ακόμα και τα οργανωτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την εφαρμογή τους; Και να απαιτήσουν πειθαρχία από τους υπουργούς, από τον κρατικό μηχανισμό και από όλους μας;
Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Τόμσεν: Τώρα είμαστε σε σταυροδρόμι. Πρέπει μέσα στο επόμενο τρίμηνο να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπει το Μνημόνιο. Πρέπει, σε ελεύθερη μετάφραση, να κατεδαφιστούν σε εκατό μέρες όσα χρειάστηκαν εκατό χρόνια να χτιστούν, και τα οποία απαριθμούνται λεπτομερώς στο διάταγμα της τρόικας και επεξηγούνται ακόμα πιο λεπτομερώς στις συνεντεύξεις των μελών της. Πρόκειται για μια κοινωνική επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, που φυσικά χρειάζεται τα στούκας της για να καταστείλουν κάθε διάθεση αντίστασης.
Εξ ου και εφορμούν και μας παγώνουν το αίμα με τις σειρήνες τους. Εξ ου και η προπαγάνδα του τρόμου. Εξ ου και το σταυροδρόμι του Τόμσεν. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα εδώ: Τι σόι σταυροδρόμι είναι αυτό, αφού δεν υπάρχει αλλά, δεν υπάρχει δηλαδή άλλος δρόμος για μας; Ή μήπως υπάρχει και μας σπρώχνουν με τις απειλές και τα στούκας στα υπόγεια για να μην τον δούμε;
(πηγή) |
(πηγή) |
Θάθελα να πω στο Θ. Καρτερό (με τον υπέροχο πολύφημο…), πως σίγουρα υπάρχει κι άλλος δρόμος αλλά δεν μας τον κρύβει κανένας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αριστερά δεν θέλει να τον δει με τα καπετανάτα της.
Αν κάποτε αποφασίσει να τον πάρει αυτό το δρόμο, εμείς εδώ είμαστε να ακολουθήσουμε.
Μόνο μην αργήσει γιατί αρχίσαμε να κουραζόμαστε…