Θα τον εμπιστευόσασταν για ασφαλιστή σας;

Σκίτσο του Πάνου (πηγή)

του Θανάση Καρτερού
από την
Κυριακάτικη Αυγή

Τι ακριβώς να υποθέσουμε όταν ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας πιάνεται από τους δημοσιογράφους να μην ξέρει την απόφαση για αύξηση του ΦΠΑ σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης; Όταν πληροφορείται από τους συντάκτες του υπουργείου του μια τόσο σημαντική εξέλιξη, που εμπίπτει στις πιο σοβαρές του αρμοδιότητες και στο κυνήγι του πληθωρισμού με το οποίο είναι επιφορτισμένος; Κι όταν μας καλεί αμήχανος «μην προτρέχετε, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η επεξεργασία των μέτρων» και δεν ξέρει ότι τα μέτρα αναπαύονται ήδη στο στικάκι που παρέδωσε ο Παπακωνσταντίνου στον Πετσάλνικο; Να γελάσουμε με το χάλι τους ή να κλάψουμε με το δικό μας;

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ να υποθέσουμε επίσης όταν μια φιλοκυβερνητική εφημερίδα ζητάει να μπει στα συρτάρια για κάνα δυο χρόνια η απόφαση για πόθεν έσχες στην αγορά πρώτης κατοικίας και η κυβέρνηση πειθαρχεί χωρίς χρονοτριβή; Όταν ο Παπακωνσταντίνου σπεύδει να ακυρώσει τη δική του, πρόσφατη και πολυδιαφημισμένη μάλιστα σχετική ρύθμιση; Η οποία θεσπίστηκε εν ονόματι της ανειρήνευτης πάλης κατά της φοροδιαφυγής και τώρα ακυρώνεται εν ονόματι της τόνωσης της οικοδομικής δραστηριότητας; Και πηγαίνουν στον βρόντο, όπως και με την περαίωση εξάλλου, όλες οι υποσχέσεις, οι λεονταρισμοί, ο ντόρος για την πάταξη της φοροδιαφυγής; Περάστε δηλαδή και αγοράστε έστω και με κλεμμένα από το δημόσιο -είναι σοβαρά πράγματα αυτά;

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ να υποθέσουμε, τέλος, όταν η τρόικα πετάει στα σκουπίδια, μαζί με το υπουργικό laptop μάλιστα, τα αντιστασιακά σχεδιαγράμματα της Λούκας Κατσέλη για κάποιου είδους εκπτώσεις στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για κάποιους περιορισμούς στη μανία της εργοδοσίας να κατεδαφίσει τα πάντα και συνάδελφοι υπουργοί της κακοποιηθείσας όχι μόνο τρίβουν τα χέρια τους, αλλά και διοχετεύουν στον Τύπο και στα παπαγαλάκια ότι «η κυρία κήρυξε αντάρτικο» για τους δικούς της ιδιοτελείς λόγους χωρίς να ρωτήσει κανέναν; Και η άποψη αυτή μάλιστα αναμεταδίδεται με το σχετικό κυβερνητικό και μνημονιακό πάθος από το μεγαλύτερο τηλεοπτικό κανάλι της χώρας;

ΑΥΤΑ δεν είναι σοβαρά πολιτικά θέματα μπορεί να πει κάποιος, είναι απλώς παραπολιτικά. Σύμφωνοι, αλλά αν τα σοβαρά πολιτικά θέματα αποδίδουν το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων από τα νέα σκληρά μέτρα, κάποια παραπολιτικά δεν αποδίδουν την αβάσταχτη ελαφρότητα των αυτουργών αυτών των μέτρων; Δεν έχει σημασία αν ο υπουργός-πολέμιος (λέμε τώρα...) του πληθωρισμού δεν έχει ιδέα ότι η κυβέρνησή του πυροδοτεί νέα έκρηξη τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης με την αύξηση του ΦΠΑ που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός; Ότι όχι μόνο δεν ζήτησε κανείς τη γνώμη του δηλαδή, αλλά ούτε σήκωσε το τηλέφωνο να τον ενημερώσει; Ενώ στο ειδικό υπουργικό συμβούλιο για τον προϋπολογισμό αρκέστηκαν προφανώς όλοι τους στα ηθικοπλαστικά κηρύγματα του Παπανδρέου -πώς θα σώσει την πατρίδα;

ΑΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ την εικόνα με το ύφος και τις παρόλες του πρωθυπουργού, τις εξοργιστικές του αναλύσεις του ότι το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο, τον πόλεμο που κήρυξε εσχάτως στους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ, γιατί βάζουν σε κίνδυνο τις υπέρ πατρίδος θυσίες μας, μπορούμε να βγάλουμε ένα ελάχιστα καθησυχαστικό συμπέρασμα: Η κυβέρνησή μας δεν είναι μόνο μειωμένων αντιστάσεων. Δεν είναι μόνο επιρρεπής να πειθαρχεί σε εντολές έξωθεν και έσωθεν. Είναι και λίγη. Και δεν είναι και σοβαρή. Της ανέθεσαν να μας πάει έναν αιώνα πίσω στα δικαιώματα και στα εισοδήματα κι αυτή έσπευσε να πάει έναν αιώνα πίσω και στον συντονισμό, στη γνώση των θεμάτων, στην αποτελεσματικότητα. Και επίσης έναν αιώνα πίσω στο ύφος και στο παλαιοκομματικό παραμύθιασμα.

ΠΟΙΟΣ να πιστέψει με όλα αυτά ότι είναι σε θέση να προασπίσουν τα συμφέροντά μας; Ότι είναι σε θέση να διαπραγματευτούν με την τρόικα, να συντονιστούν, να πατήσουν πόδι στις απαιτήσεις της; Να σχεδιάσουν κάποιου είδους μέλλον για τον τόπο; Μια πολιτική μακάβρια από μια κυβέρνηση γελοιότητας -αυτό έχουμε στην Ελλάδα του Μνημονίου. Και στον επικεφαλής αυτής της κυβέρνησης αξίζει να αφιερώσει κανείς την ερώτηση που αφιέρωσαν κάποτε οι Αμερικανοί στον Νίξον: Θα τον εμπιστευόσασταν για ασφαλιστή σας;