"Σι-ι-ό, ρε μαλάκα!"

 

από το blog του Γαλαξιάρχη

Σκηνικό: Μικρή καφετέρια σε κεντρική πλατεία Βορείων Προαστίων

Πρωταγωνιστές: Ένας C.E.O., δύο executives, ένας partner κσι τέσσερις φρεντοκαπουτσίνοι

Λίγο η απομάκρυνση από το πρώην επαγγελματικό περιβάλλον, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η ενασχόληση με άκρως πιο ενδιαφέροντα πράγματα, είχα αρχίσει να ξεχνώ την πτωχευμένη βλαχογκλαμουριά της ελληνικής μπίζνας. Αυτής, που οι Πορτοσαλταρισμένοι Πασχοπρετεντέρηδες αποκαλούν "υγιή επιχειρηματικότητα". Σήμερα, δεν μου έφτανε η μεσημεριανή μούχλα (που μετατράπηκε σε υποτροπική καταιγίδα, για να δέσει το γλυκό), έπρεπε να υποστώ και μία βίαιη χρονομεταφορά σε ένα παρελθόν που ήλπιζα -ειδικά αυτήν την περίοδο- ότι δε θα ξαναδιασταυρωθώ ποτέ μαζί του.

Η ελληνική διανόηση δεν έχει σωσμό...

(πηγή)

του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

από Stop Cartel

Οι διανοούμενοι είναι αποκλειστικά άνθρωποι που μελετούν την δραστηριότητα του σκέπτεσθαι. Είναι δηλαδή εκείνοι που εξετάζουν την λειτουργία της νόησης σε διάφορα οντολογικά πεδία. Ετούτοι είναι που αναπτύσσουν επιστημολογικά εργαλεία για την κατανόηση, επεξεργασία και καλλιέργεια του λόγου (όλων των μορφών έκφρασης και δημιουργίας συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογικών εφαρμογών), ο οποίος εμπεριέχει και αντανακλά πάντοτε σχέσεις εξουσίας. Η λογική αναπαράσταση αυτών των σχέσεων σε διάφορα πεδία της καθημερινότητας, της επιστήμης ή των τεχνολογικών εφαρμογών διαμορφώνει την πραγματικότητα εντός της οποίας αναπτύσσεται το εγώ, η ταυτότητα και η έννοια του συμφέροντος.

Ο διανοούμενος μέσω της ενασχόλησής του με την δομή του λόγου, ως μηχανισμού που τείνει να διαμορφώσει μήνυμα για δράση, γνωρίζει ότι μετατρέπεται σε φορέα αναπαράστασης εξουσιαστικών σχέσεων (δομών), οι οποίες μόνον στο βαθμό που κριθούν ψυχαναλυτικά μπορούν να απαλλάξουν το υποκείμενο (ερευνητή) από την καθεστωτική νεύρωση. Η τελευταία είναι το εμπόδιο του επιστήμονα, του καλλιτέχνη και γενικότερα του ανθρώπου που στοχάζεται και δημιουργεί σε ένα περισσότερο ή λιγότερο αφηρημένο και αναλυτικό πλαίσιο να συμβάλει στη κοινωνική πρόοδο, με την έννοια της διαρκούς διαδικασίας απελευθέρωσης του ατόμου, κοινωνικών ομάδων και λαών από την σκλαβιά της «ιδέας», ως αναπαράστασης κάποιας μορφής σωτηρίας.

Ο πατριωτισμός της άρχουσας τάξης

σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία

του Γιώργου Κυρίτση 

από την Αυγή

 

Σύμφωνα με δημοσίευμα της έγκυρης γερμανικής οικονομικής εφημερίδας "Handelsblatt", οι καταθέσεις Ελλήνων στις ελβετικές τράπεζες φτάνουν τα 280 δις ευρώ ή το 120% του ΑΕΠ, τη στιγμή που το δημόσιο χρέος της χώρας αγγίζει τα 350 δισ. ευρώ. Η εφημερίδα αναφέρει ότι μόνο στις δύο μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες υπάρχουν 20 δισ. ευρώ από καταθέσεις Ελλήνων.  

Πόσα από αυτά τα χρήματα είναι μαύρα ουδείς γνωρίζει, πόσα προέρχονται από τις φοροαπαλλαγές και τις μειώσεις φόρου στο ελληνικό κεφάλαιο, πόσα είναι μίζες.

Εάν δεν τα καταφέρουμε θα πεινάσουμε

από TVXS / «Εάν δεν τα καταφέρουμε θα πεινάσουμε»
«Εδώ και ένα χρόνο δεν προωθούμε τις αναγκαίες αλλαγές. Αντιθέτως νοθεύουμε και υπονομεύουμε πολιτικά και ηθικά τις προσπάθειες των πολιτών. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Τα κόμματα δεν έχουν πει την αλήθεια στον κόσμο. Εάν δεν τα καταφέρουμε θα πεινάσουμε. Έχουμε μια ύστατη ευκαιρία για να βγούμε από το αδιέξοδο εάν θέλουμε να αποφύγουμε την ευθύνη της πτώχευσης και της διάλυσης», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος.
«Ο κ. Δασκαλόπουλος ζητάει συναίνεση για να μην πεινάσουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι άνεργοι, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πρέπει να τους λυπηθούν, να δώσουν το επίδομα ανεργίας και το μισθό τους για να μη θιχτούν τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που έχουν αποκτήσει», σχολίασε το ΚΚΕ.
Ο Συνασπισμός επισήμανε σε ανακοίνωσή του πως οι δηλώσεις του κ. Δασκαλόπουλου δείχνουν την υποκρισία και το θράσος των κρατικοδίαιτων Ελλήνων βιομηχάνων. Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσαν την πολιτική έκφραση των αιτημάτων του μεγάλου κεφαλαίου, με τους Έλληνες βιομήχανους να κερδοσκοπούν στην περίοδο της ανάπτυξης μέσα από τις αμαρτωλές σχέσεις διαπλοκής με το κράτος, ενώ την ίδια στιγμή οι εφαρμοζόμενες πολιτικές του μνημονίου έχουν ενσωματώσει τα πάγια αιτήματα της εργοδοσίας, ισοπεδώνοντας τις εργασιακές σχέσεις.

από tsakthan  / κι εσύ Δημητράκη δεν τρως το φαΐ σου 

 «“Επιτέλους”! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;» Κι αν τα πεις λίγο πιο δυνατά θα σε περάσουν γενεές δεκατέσσαρες οι θεματοφύλακες του ελληνικού πολιτικού πολιτισμού που ακούει στο όνομα «εκσυγχρονισμός» (και που απαντώνται σε όλο το γνωστό πολιτικό φάσμα) με πιο ισχυρή τη στάμπα που θα σου κολλήσουν: «λαϊκιστής».

από tsouftsaf

Πρόοδος, συντήρηση, αντίδραση

από AntistaChef

του ΚΙΜΠΙ

Είναι σαν να βρίσκεσαι μπροστά στον καθρέφτη. Ας πούμε πως προβάρεις ένα καινούργιο κουστούμι, και θέλεις να πεις στον ράφτη ότι παρατηρείς μιαν ατέλεια. Το αριστερό πέτο, για παράδειγμα, είναι πιο φαρδύ από το δεξί. «Δίκιο έχετε», λέει ο ράφτης, «αλλά δεν μιλάμε για το αριστερό. Το δεξί πέτο μου βγήκε φαρδύτερο». «Όχι, όχι», επιμένεις εσύ, «το αριστερό έχει το πρόβλημα, δεν είμαι στραβός». Και τότε ο ράφτης, που κοιτάει εσένα κι όχι το είδωλό σου στον καθρέφτη, καταλαβαίνει και κάνει την κρίσιμη ερώτηση: «Το αριστερό όπως το βλέπω εγώ ή όπως το βλέπετε εσείς;» Κι εσύ, αντί απάντησης, απλώς δείχνεις με το χέρι σου το προβληματικό πέτο.

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ συμβαίνει στην κλίμακα αξιών – την πολιτική, την οικονομική, την κοινωνική ή την ιδεολογική. Οι άνθρωποι που είναι απόλυτα απορροφημένοι από το είδωλό τους στον καθρέφτη μπερδεύουν όλες τις κλίμακες: την κλίμακα Δεξιάς - Κέντρου -Αριστεράς κι ακόμη περισσότερο την κλίμακα προόδου – συντήρησης - αντίδρασης. Εξ ου και διαθέτουμε μια κυβέρνηση αντιεξουσιαστών στην εξουσία, κατά τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού στην παρθενική συνεδρίαση του Υπουργικού του Συμβουλίου πριν από ενάμιση χρόνο, που ωστόσο έχει επιβάλει τόση εξουσία όση δεν γνώρισε ποτέ η χώρα στα μεταπολιτευτικά χρόνια. Ο ισχυρισμός εμπεριέχει, ωστόσο, μια ενδιαφέρουσα ομολογία: ότι οι κοινωνίες και η ανθρωπότητα εν γένει καλό θα είναι σταδιακά να απαλλάσσονται από την εξουσία, διότι η τελευταία τούς προσφέρει κυρίως δεινά. Επομένως, στην κλίμακα προόδου και αντίδρασης, οι αντιεξουσιαστές τείνουν προς την πρώτη, ενώ οι εξουσιαστές μας σπρώχνουν προς τη δεύτερη.

ΩΣΤΟΣΟ, ο απορροφημένος από το είδωλό του στον καθρέφτη παρατηρητής τα μπερδεύει, αν υποθέσουμε ότι είναι απλώς αφηρημένος, και νομίζει ότι είναι επίγονος του Μπακούνιν και απόγονος των κομμουνάρων, ενώ απλώς είναι συνεχιστής του έργου τσάρων, αυτοκρατόρων και θλιβερών διοικητών προτεκτοράτων.

Αφορολόγητος ο πλούτος...

σκίτσο του Χρήστου Τολιάδη από το Έθνος

του Γιάννη Παντελάκη

από την Ελευθεροτυπία

Μεγάλο βρετανικό μεσιτικό γραφείο αποκαλύπτει πως αυξάνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Ελληνες οι οποίοι αγοράζουν πολυτελείς κατοικίες ή διαμερίσματα στο Λονδίνο, αξίας μεγαλύτερης του ενός εκατομμυρίου ευρώ το καθένα.

Προφανώς πρόκειται για ανθρώπους υψηλής οικονομικής θέσης, οι οποίοι φοβήθηκαν μήπως χάσουν τα χρήματά τους αν εξακολουθούσαν να τα έχουν σε ελληνικές τράπεζες. Η είδηση έρχεται να προστεθεί σε μια πρόσφατη αποκάλυψη του γερμανικού Spiegel, η οποία ανέβαζε τις καταθέσεις Ελλήνων σε ξένες τράπεζες σε περίπου 600 δισεκατομμύρια ευρώ! Ακόμα και αυτοί που αμφισβήτησαν αυτό το τεράστιο νούμερο καταθέσεων, παραδέχτηκαν πως σίγουρα ξεπερνούν τα 300-400 δισ. ευρώ.

Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν έναν τεράστιο πλούτο ο οποίος βρίσκεται στα χέρια κάποιων ανθρώπων και ο οποίος προφανώς παραμένει αφορολόγητος. Αλλωστε, η μεταφορά αυτών των χρημάτων στο εξωτερικό (για επενδύσεις ή καταθέσεις) δεν οφείλεται μόνο στους φόβους για την πορεία της οικονομίας της χώρας, αλλά κυρίως σε λόγους αποφυγής φορολογίας.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις, σχεδόν διαχρονικά, απέφευγαν ν' αγγίξουν αυτόν το σωρευμένο πλούτο -και όλοι μπορούμε να φανταστούμε γιατί. Η σημερινή κυβέρνηση διατείνεται ότι έχει διαφορετικές προθέσεις. Κατά διαστήματα διοχετεύει πληροφορίες περί προσπάθειας ελέγχου της προέλευσης των χρημάτων αυτών και κυρίως αν έχουν ποτέ φορολογηθεί. Ωστόσο, στον περίπου ενάμιση χρόνο που βρίσκεται στην εξουσία αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Και πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα υπάρξει...

Άρνηση της ίδιας της δηµοκρατίας

(πηγή)

του Ρούσσου Βρανά

από Τα Νέα

Ενας ποιητής. Ενας συγγραφέας. Ενας κινηµατογραφιστής. Οταν ο λαός δεν έχει φωνή, δανείζεται τη δική του. Κι όταν όλα αυτά µαζί, ποιητής, συγγραφέας, κινηµατογραφιστής, συγκεντρώνονται σε ένα και το αυτό πρόσωπο, τότε αυτή η φωνή γίνεται ακόµη πιο δυνατή.

Το πόπολο στη λιτότητα, οι τραπεζίτες στα πούπουλα

(πηγή)

γράφει το Μαρικάκι

στο Ποντίκι

Μπορεί η κρίση χρέους να αποδιαρθρώνει την εργασία σε όλη την Ευρώπη με τους μισθούς να καταρρέουν και την ανεργία να εκτοξεύεται αλλά τα καλόπαιδα των μεγαθηρίων της κερδοσκοπίας που εξαφανίζουν εθνικές οικονομίες για πλάκα, εξακολουθούν ν’ ανοίγουν σαμπάνιες στην υγεία των κορόιδων.

Οι αφεντάδες, οι υπηρέτες τους και τα κορόιδα...

(πηγή)

του Ρούσσου Βρανά 

από Τα Νέα

Ζουν σε τελείως διαφορετικούς κόσµους από τους απλούς ανθρώπους. Σε κόσµους όπου µπορούν να µην πληρώνουν φόρους και να µη δίνουν λογαριασµό σε κανέναν. Αυτοί οι απίστευτα πλούσιοι κερδίζουν αµύθητα πλούτη κάνοντας µπίζνες στη χώρα τους και φυγαδεύοντας τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους. Ετσι, οι δουλειές πηγαίνουν πάντα µια χαρά γι’ αυτούς, αλλά ολοένα και χειρότερα για τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Μεγαλοϊδιοκτήτες και φοροδιαφυγή

σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία

Οι ακριβότερες περιοχές της χώρας αποτελούν και τα μεγαλύτερα κέντρα της φοροδιαφυγής. Κοινότοπη μεν ως εντύπωση, όμως επιβεβαιώνεται ως διαπίστωση και από τα στοιχεία που ανέφερε στην κρατική ραδιοφωνία ο Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων Διομήδης Σπινέλλης. 

Βάσει αυτών, τη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή υπό μορφήν απόκρυψης μεγάλης ακίνητης περιουσίας (υπενθυμίζεται πως πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι 14.000 ακίνητα αξίας άνω του ενός εκατ. ευρώ έκαστο, δηλαδή συνολικής αξίας τουλάχιστον 14 δισ. ευρώ, δεν έχουν δηλωθεί στην εφορία) παρουσιάζεται στις εξής περιοχές:

Κηφισιά (πάνω από 1.000 αδήλωτα ακίνητα), Γλυφάδα (770), Ψυχικό (450), Χαλάνδρι, Π. Φάληρο, Μαρούσι και από την περιφέρεια, Ρόδος, Θεσσαλονίκη και Σαντορίνη.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν πλέον είναι: Θα κινηθεί άμεσα ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός; Θα ενεργοποιηθεί ο διωκτικός εάν δεν υπάρξει συμμόρφωση; Θα πληροφορηθούν οι πολίτες το "ποιοι", "πόσα", "πού";

Θ.Παν. από την Αυγή

Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες! Κάποτε;

 σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη

Η Φορολογία των πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της Ελλάδας

του Άγγελου Κούρου

από την Αυγή

Έχουμε πολλές φορές αναφέρει, από τις στήλες αυτής της εφημερίδας, ότι το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας ευνοεί προκλητικά τις μεγάλες επιχειρήσεις. Έχουμε επίσης τονίσει ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην υποφορολόγηση όλων αυτών που δεν κατατάσσονται στην κατηγορία των μισθωτών (δηλ. Α.Ε, ΕΠΕ, Ο.Ε., Ε.Ε., ατομικές επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες) και όχι στην υπέρβαση των δαπανών του κράτους. Οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης (ναι, σύμφωνοι, οι ανορθολογικές, αναποτελεσματικές και ρουσφετολογικές δαπάνες) βρίσκονται, ως ποσοστό του ΑΕΠ, κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ τα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας, ως ποσοστό του ΑΕΠ, υπολείπονται σχεδόν 6 ολόκληρες μονάδες του ΑΕΠ ετησίως (στοιχεία της Eurostat, περίοδος 1999-2010). Συνεπώς, το ύψος του δημοσίου χρέους είναι αποτέλεσμα της κατάρρευσης των φορολογικών εσόδων και όχι των δαπανών.

Η πολιτική της διαπλοκής βυθίζει τη χώρα

σκίτσο Κώστα Μητρόπουλου από Τα Νέα (πηγή)

Τα περιθώρια αύξησης των εσόδων είναι μεγάλα

του Μανόλη Δρεττάκη

από την Αυγή

Το γεγονός ότι υπάρχει ανάγκη νοικοκυρέματος στις δημόσιες δαπάνες της γενικής κυβέρνησης, δηλαδή του κρατικού προϋπολογισμού, των ΟΤΑ, των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και των ΝΠΔΔ, δεν το αμφισβητεί κανείς. Υπάρχουν πράγματι πολλές υπηρεσίες οι οποίες, αν υπάρξει μηχανοργάνωση και σωστή διοίκηση, είναι δυνατόν να εκτελεστούν με μικρότερο αριθμό υπαλλήλων (αλλά καλύτερα καταρτισμένων από τους υπάρχοντες) και με μικρότερες λειτουργικές δαπάνες. Συνολικά μπορεί να γίνει εξοικονόμηση δαπανών, ιδιαίτερα αν παταχθεί η διαφθορά και η σπατάλη.

Συνεδρίαση του ΣΕΒ...

από tsouftsaf

Επιστολή στον πρώην καθηγητή μου, κύριο Προβόπουλο

(πηγή)

του Νίκου Κουνενή

από τον Δρόμο

Κύριε διοικητά,

Υπήρξα φοιτητής σας στο Οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου, επί σειράν ετών, διδάξατε Δημοσιονομική Θεωρία και Πολιτική. Η συμπεριφορά σας τότε υπήρξε αρκετά διακριτική, γεγονός που σας επέτρεψε να αποφύγετε τους μπελάδες με το φοιτητικό κίνημα. Είχατε, άλλωστε, καλλιεργήσει τη φήμη ακίνδυνου ανθρώπου και η κεϋνσιανή διδασκαλία σας απείχε αρκετά από τα νεοφιλελεύθερα γρυλίσματα του ένδοξου παρόντος σας, τα αφορώντα στους εκδράμοντες γέροντες των ΚΑΠΗ που απομυζούν τη δημόσια περιουσία ή στα αναιδή παιδάρια που πράττουν παρομοίως, απαιτώντας δημόσια μετακίνηση από τα απομακρυσμένα χωριά μέχρι τα σχολεία τους.

Η μεγάλη ευκαιρία του Πλουτιστάν!

Ενδιαφέρον! Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών,
δεν είναι τόσο μεγάλο όσο νομίζαμε! (πηγή)

του Ρούσσου Βρανά 

από ΤΑ ΝΕΑ 

Η οµαλότητα δεν είναι πια αυτό που γνωρίζαµε άλλοτε. Σε οµαλές συνθήκες, κάθε εργαζόµενος θεωρούσε δεδοµένο πως η κυβέρνηση της χώρας του θα έκανε τα πάντα για να του εξασφαλίζει µια δουλειά και µια αξιοπρεπή ζωή. Τώρα, µε όσα συµβαίνουν στην Ευρώπη και την Αµερική, καλούµαστε να συνηθίσουµε σε µια νέα «οµαλότητα».

Κι αυτό ακριβώς είναι που ανησυχεί τον οικονοµολόγο Πολ Κρούγκµαν. «Αρχίζει να µε πιάνει ένα δυσάρεστο συναίσθηµα για τις προοπτικές των αµερικανών εργαζοµένων», έγραφε τις προάλλες στους «Τάιµς της Νέας Υόρκης». «Οµως όχι τόσο για αυτό που ίσως νοµίζετε. Ναι, η ανάπτυξη επιβραδύνεται και πιθανότατα η ανεργία δεν θα µειωθεί αλλά θα αυξηθεί. Οµως, το χειρότερο από όλα είναι πως η κυβέρνησή µας δεν ενδιαφέρεται και πως η οικονοµική απόγνωση έχει γίνει η νέα οµαλότητα».

Οι πρόσκοποι του μνημονίου...

της Νατάσας Κεφαλληνού

από το ΠΡΙΝ

Παλιότερα οι αστοί διοργάνωναν φιλανθρωπικούς χορούς μαζεύοντας μερικά ψίχουλα για τους φτωχούς. Σήμερα αυτός ο τρόπος είναι πλέον ντεμοντέ και η φιλανθρωπία έχει πάρει άλλες μορφές και διαστάσεις, μια από αυτές είναι και η εταιρική φιλανθρωπία. Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να ενταχθούν κάλλιστα και οι πολύ συχνές πλέον επικοινωνιακές καμπάνιες του ΣΚΑΪ. Θυμηθείτε: διοργάνωση αναδασώσεων στα καμένα, καμπάνια για την προστασία των ζώων, και πρόσφατα καμπάνια υπό τον τίτλο «Όλοι μαζί. Η Ελλάδα μπορεί».

Όσο δεν βρίσκουν αντίσταση, κάνουν την αλητεία σημαία!

Σε πρωινή εκπομπή χθες (Πέμπτη) άκουσα έναν επιχειρηματία (δεν θυμάμαι όνομα) να λέει το εξής:

"Στην Τουρκία οι ελληνικές επενδύσεις φτάνουν στα 6 δις, ενώ στην Ελλάδα οι τούρκικες είναι ελάχιστες. Αλλά για να προσελκύσουμε επενδυτές, πρέπει να προχωρήσουμε σε μεγάλες αλλαγές. Πως να έρθουν οι επενδυτές εδώ, όταν στην Τουρκία ο μέσος μισθός είναι γύρω στα 200 ευρώ; Αυτό πρέπει να το διορθώσουμε!"

Το αναφέρω ως ένα ακόμα δείγμα του προς τα που πιέζουν κάποιοι να πάμε... Και μετά τι; Να κατεβάσουμε τους μισθούς στα επίπεδα Κίνας; Μπαγκλαντές; Ρουάντας, Αϊτής ίσως; Που έχουν σκοπό να σταματήσουν άραγε; Και πόση δόση παράνοιας κρύβει αυτός ο δρόμος όταν, σε όλη την Ευρώπη κόβουν συνεχώς αμοιβές και συντάξεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Το σχέδιο  άραγε σταματά στην μη αμοιβόμενη εργασία ή προχωρά και στην δουλεία; Πίσω, πιο πίσω, πόσο πίσω;

Νομίζω πως κάποιοι μεγα-αυνάνες αντιμετωπίζουν τις κοινωνίες όπως και το αποτέλεσμα από την παλινδρομική κίνηση της παλάμης επί του ερωτικού τους μέλους. Άχρηστα σπερματοζωάρια θαρρούν πως είναι οι ανθρώποι, ενοχλητικοί λεκέδες πάνω στα σατέν σεντόνια τους και στα πλακάκια των λουξ λουτροκαμπινέδων τους. Αποθρασυμένοι από τη μη αντίδραση του κόσμου, με όλα τα τηλεπλυντήρια εγκεφάλων να ψεκάζουν τα σαλόνια με αέρια αποβλάκωσης και αλληλοεξόντωσης, ξεχνούν πως η ιστορία έχει τους δικούς της αργούς ρυθμούς αλλά κι απότομα ξεσπάσματα. Βαρδάτε κακομοίρηδες, μη βρεθείτε καβάλα στο κύμα της...

Το χαβιάρι μαύρο, το ροκφόρ μουχλιασμένο…

Ενα από τα βασικά τρικ του προπαγανδιστικού μπαράζ υπέρ της βίαιης αναδιάρθρωσης της ελληνικής κοινωνίας, σε βάρος της μισθωτής εργασίας, είναι η ενοχοποίηση όλου συλλήβδην του «ελληνικού λαού» για τα χρόνια της «πλαστής ευημερίας» που εξέπνευσε. Κάποιες όμως φορές, τα παραδείγματα που επιστρατεύονται μας αποκαλύπτουν τον (πραγματικό) κόσμο μέσα στον οποίο ζουν και κινούνται τα επιτελεία αυτής της «επικοινωνιακής» διαχείρισης.  (από iospress)

Lamogistan tour!

Το είδα προχτές στο "Ράδιο αρβύλα", μου ήρθε σήμερα και στο email, ε, ας το βάλω κι εδώ ως αξιοθέατο του μακρινού κι εξωτικού Λαμογιστάν.

Ανάπηρος πολέμου με CHEVROLET CORVETTE! 
Πόσο κάνει αυτό; 100-200 χιλιάδες ευρώ; Ρε τον δόλιο τον ανάπηρο πολέμου!

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο!

"In a sign that the global economy could be improving, the average net worth of the world's billionaires is now $3.5bn, up $500m from last year." "Σημάδι πως η παγκόσμια οικονομία μπορεί να βελτιωθεί (είναι) το γεγονός πως κατά μέσο όρο η περιουσία των δισεκατομμυριούχων σε όλο τον κόσμο είναι σήμερα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια, μεγαλύτερη κατά μισό δις από πέρυσι"  λέει το BBC παρουσιάζοντας  τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου!