Ο επικήδειος αποχαιρετισμός που είπε η Ελένη Γερασιμίδου εκ μέρους του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, στην κηδεία του Θόδωρου Αγγελόπουλου:
«Αποχαιρετούμε τον ποιητή του Χρόνου και της Ιστορίας, τον ραψωδό της ερημωμένης πατρίδας, της πατρίδας που διαρκώς εξεγείρεται. Αποχαιρετούμε τον διαλεκτικό της επανάστασης και της ήττας, της εξορίας και της επιστροφής, του διωγμού, της προσφυγιάς και της αναζήτησης, της ενσωμάτωσης και της σύγκρουσης. Αποχαιρετούμε τον τραγικό του τέλους του 20ού αιώνα, τον επικό των σπαραγμένων Βαλκανίων, τον λυρικό των ξεριζωμένων λαών. Αποχαιρετούμε τον οραματιστή που ξαναέδειξε γυμνή την Ελλάδα, τον ανατόμο της ιστορικής επιλογής. Αποχαιρετούμε το καθαρό βλέμμα του ριζοσπάστη αισθητικού. Το σώμα του έσβησε εκεί όπου ετάχθη. Η σκέψη και οι εικόνες του ανήκουν στη μνήμη του λαού μας»
«Την Τρίτη το πρόγραμμα έλεγε "αυτοκινητόδρομος". Σήμερα, Παρασκευή, "συμβολική κηδεία". Δε θέλουμε να ακούσουμε το rap»(σ.σ. τέλος γυρίσματος)
Για την κουβέντα του Βασίλη Κολοβού "Είναι μεγάλη απώλεια. Είναι εθνική απώλεια. Κανονικά έπρεπε να κηρυχθεί εθνικό πένθος...", τον σπαραγμό του Αρβανίτη, τα λόγια του Σμαραγδή και του Γλέζου, κρατάω κι αυτό το βιντεάκι παρά την ελαφρότητα της εκφώνησης ...
Αντίο. Κι ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου