Περί βαρβαρότητας (3)...

Αυτής που φοράει την μάσκα του μέσου ανθρωπάκου. Αυτής των νοικοκυραίων! Αυτής που θα κάνει τα πάντα για να προασπίσει την μικροαστική της χυδαιότητα. Τα πάντα! Τα είπε όλα ο Γαβράς στο "Τσεκούρι" κι ο Τρίερ στο "Dogville"... Νόμιζα...

Ισπανία. 2009. Ο 33χρονος Φρανς Ρίλες, παράνομος μετανάστης από την Βολιβία, δούλευε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σε φούρνο στη Βαλένθια, 12 ώρες την ημέρα για μόλις 23 ευρώ μεροκάματο κι ανασφάλιστος.

Δούλευε και την Παρασκευή... Μέχρι που η μηχανή που πλάθει το αλεύρι εγκλωβίζει το χέρι του και το κόβει στο ύψος του μπράτσου...

Τα αφεντικά του τον μεταφέρουν αιμόφυρτο στο νοσοκομείο... Ή, για την ακρίβεια, κοντά στο νοσοκομείο...

Τον αδειάζουν από το αμάξι στο δρόμο, εκατό μέτρα από το νοσοκομείο και φεύγουν αφήνοντάς τον με ακατάσχετη αιμοραγία!

Γυρίζουν πίσω στον φούρνο, παίρνουν το κομμένο χέρι, το πετάνε στον κάδο των απορριμμάτων και εξαφανίζονται...

Οι γιατροί στο νοσοκομείο αναζητούν το ακρωτηριασμένο μέλος για να το συγκολλήσουν, αλλά μάταια...

Το βρίσκουν την άλλη ημέρα οι αστυνομικοί στον σκουπιδοντενεκέ.

Όμως, είναι πολύ αργά για να γίνει η επέμβαση αποκατάστασης...

πηγή: Η ΑΥΓΗ

Παγωνιά...

Θέλω ανάσα...

Ιδιώνυμο, Παραγγελιά και Κατερίνα Γώγου Στο Δρόμο...

Θα 'ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράγματα.

Να το θυμάσαι Μαρία.

Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι

που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη;

Μη βλέπεις εμένα - μην κλαις. Εσύ είσαι η ελπίδα

Ακου, θα 'ρθει καιρός

που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς

δε θα βγαίνουν στην τύχη

δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές

με γερμένους απ' έξω

και τη δουλειά

θα τη διαλέγουμε

δε θα 'μαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.

Οι άνθρωποι - σκέψου! -

θα μιλάνε με χρώματα

κι άλλοι με νότες

Να φυλάξεις μοναχά

σε μια μεγάλη φιάλη με νερό

λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές

απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός

για το μάθημα της ιστορίας.

Είναι Μαρία - δε θέλω να λέω ψέματα -

δύσκολοι καιροί.

Και θάρθουνε κι άλλοι.

Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι από μένα πολλά -

τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω

κι απ' όσα διάβασα ένα κράτησα καλά:

"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".

Θα την αλλάξουμε τη ζωή!

Παρ' όλα αυτά Μαρία.