Οι παπαγάλοι του μονόδρομου...

Η δημοσιογραφία του μονόδρομου! 

(από ΑΥΓΗ)

Η επιβολή των κανόνων του ΔΝΤ σημαίνει και επιβολή ενός καθεστώτος ομοφωνίας στα μεγάλα ΜΜΕ; Ακόμα χειρότερα, την επιβολή ενός καθεστώτος που μετατρέπει την ενημέρωση σε προπαγάνδα και τον διάλογο σε επιστράτευση υπέρ «του εθνικού μονόδρομου και των σκληρών αλλά αναγκαίων μέτρων», από την κρατική τηλεόραση, μονόδρομος της οποίας είναι επίσης να την πληρώνουμε όλοι;


Όποιος αντέχει να παρακολουθεί τα δελτία ειδήσεων θα συμφωνήσει ότι η απορία είναι εύλογη. Πολύς Παπανδρέου και ακόμα περισσότερος μονόδρομος, πολύς μονόδρομος και ακόμα περισσότερος Παπανδρέου. Δημοσιογράφοι που υιοθετούν κάθε κυβερνητική χαζομάρα και θυμούνται τα «υποστήριξε», «ισχυρίστηκε» και «σύμφωνα με» μόνο όταν πρόκειται για την αριστερά. Στρατιές από πρόθυμους καθηγητές, πρόθυμους αναλυτές και πρόθυμους σχολιαστές, οι οποίοι λένε, λένε, λένε και τελικώς όλοι λένε τα ίδια. Που θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε πέντε - έξι λέξεις, για να μην κουράζονται και κουράζουν κιόλας: Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δυστυχώς. Η αντίσταση είναι μάταιη και καταστροφική. Τελεία.

Τα υπόλοιπα είναι όλα fiction, με κακούς μάλιστα ηθοποιούς, είτε πρόκειται για μεταλλαγμένα παιδιά του Ρουσόπουλου είτε για γνήσια παιδιά του Πεταλωτή. Παίρνουν το ανάλογο ύφος για να μας ενημερώσουν ότι δυστυχώς, Πηνελόπη, δεν γίνεται αλλιώς, επιμένουν εκνευριστικά να αποκαλούν «βοήθεια» τα δανεικά από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., να κλαψουρίζουν ότι κάποιοι πρέπει να πάνε φυλακή, να αναλύουν με τον φίλο τους τον πρώτο ψεύτη, ξανά και ξανά, την αριθμητική του τρόμου, που καταλήγει στο πηλίκο για μας και στο γινόμενο για την καημένη την Ελλάδα. Για την οποία γίνονται φυσικά όλα.

Από την εποχή της χούντας έχουμε να δούμε τέτοιο εθνικό νταβατούρι και τέτοια εθνική έξαρση για το παρελθόν της φαυλοκρατίας, που οδήγησε στον γύψο του ΔΝΤ, που θα οδηγήσει σε μια αναγεννημένη πατρίδα. Από τις εποχές του αλήστου μνήμης παλιού ΠΑΣΟΚ (προ εκσυγχρονισμού), έχουμε να υποστούμε τόσο γλείψιμο στην Ηγέτη, στον πιο μικρό, στον πιο πικρό, στον πιο αγαπημένο, που ανέλαβε το σισύφειο έργο κ.λπ. Το κάνουν, αυτοί που το κάνουν, από μόνοι τους, λόγω βλακείας; Το κάνουν γιατί τους έχει επιβληθεί, σιωπηρά ή ρητά, ως καθήκον δημοσιογραφικό και πατριωτικό; Άγνωστο. Πιστοποιεί ένα κάποιο ήθος της εποχής ΔΝΤ πάντως η ενημέρωση - μονόδρομος και ο δημοσιογράφος-τροχονόμος…