 |
| (πηγή) |
Η συστημική προσπάθεια (που ξεκίνησε στις Ευρωεκλογές του 2009) να διοχετεύεται η κοινωνική δυσαρέσκεια στην επωφελή για τον δικομματισμό στάση της αποχής/λευκού περνάει σε νέα ύψη σπεκουλαδόρικης ανοησίας.
Τότε έγινε in και trendy και πολύ must βρε παιδί μου η αποχή και το "πάμε παραλία" (από Λαζόπουλους, Ραδιοαρβυλάδες, μεσημεριανά και το κακό συναπάντημα) και στις δημοτικές/περιφερειακές του 2010 φτάσαμε να βγει δήμαρχος Αθήνας και περιφερειάρχης Αττικής με 18 και 21% για να μπορεί μετά να πει ο ΓΑΠ νενικήκαμεν!
Τώρα οι παπαγάλοι έχουν ξαμοληθεί στο διαδίκτυο -την αντισυστημική ψήφο των νέων φοβούνται, αυτή θέλουν να προλάβουν/ακυρώσουν- και στις σελίδες π.χ. των "αγανακτισμένων" και μαζικά emails, διαβάζουμε περισπούδαστες τερατολογίες που ουρλιάζουν όλες μαζί, "λευκό". Μία εξ αυτών -με εντελώς... σοβαρό ύφος από και καλά γνώστη της εκλογικής νομοθεσίας-, φτάνει να λέει την ηλιθιότητα πως "με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης, της Λαϊκής Κυριαρχίας και την αρχή της Ισότητας της ψήφου, αν τα λευκά ψηφοδέλτια ξεπεράσουν το 50% των ψήφων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας... διαλύει τα υπάρχοντα κόμματα και δίνει εντολή για νέους σχηματισμούς"!!!
Να γελάσει κανείς ή να κλάψει όταν βλέπει μέγα πλήθος ανθρώπων να ασπάζονται και να αναπαράγουν αβασάνιστα την παραπάνω τερατολογία των παπαγάλων του δικομματισμού;
"...οι τιμωρητικές νουθεσίες που ακούει όλη μέρα στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις δεν είναι για να διορθωθεί το κακό, αλλά για να συνεχίσει να εξαπλώνεται ανανεωμένο και πιο βουλιμικό, για να παρθούν όλα πίσω, για να μηδενιστεί το κοντέρ. Νέος εμφύλιος, νέα ερείπια, νέο σχέδιο Μάρσαλ, νέοι κανίβαλοι, νέα κόλαση, νέα εκδίκηση, παντού μίσος.
Αυτή είναι η περιγραφή, η νεοτερικότητα της μετα-μεταπολίτευσης, ο μοντερνισμός της ενάρετης παραγωγής του Προβόπουλου, η επανάσταση του καλβινιστικού παπανδρεϊσμού. Βαθιά μέσα του νομίζει ότι χάνει το πλεόνασμα από τα λύτρα. Γι' αυτό, ενοχικός, φοβισμένος και βλάκας, δεν βγαίνει, δεν εκδηλώνεται. Τάχα μου λυσσασμένος τυφλοπόντικας του youtube, τάχα μου νέες τεχνολογίες (...) έτοιμος για το χειρότερο, κατατονικός και ιντερνετάκιας. Μπαίνει και σε κανένα blog και βρίζει. «Τους τα 'πα».
Οπως παλιά ο τζινάκιας πατέρας του στην καφετέρια κι ο ρεβέρ παππούς του στο καφενείο. Ο καθένας τα 'ριχνε στο ιστορικό blog της γενιάς του. Για να ησυχάζει και να ξαναπείθεται. Πιο επικίνδυνο στη σαββατιάτικη κατάθλιψη είναι ότι κρύβει μια νέα ευπιστία κι όχι μια νέα ευφυΐα. Θα δούμε... (Δημήτρης Α. Σεβαστάκης, Η κατάθλιψη, Ελευθεροτυπία 2/12/2010)
- Τα παραπάνω δεν είναι προσπάθεια απαξίωσης της λευκής ψήφου ή της αποχής όσο κι αν διαφωνώ με αυτή τη στάση. Οι ψηφοφόροι δικαιούνται να απαντήσουν αρνητικά, ουδέτερα ή θετικά στα διλήμματα που τους θέτουν οι πολιτικοί. Ωστόσο, ως τελική σύνθεση των βουλήσεών τους μετριέται μόνο η όποια κατάφασή τους. Η άρνηση ή η ουδετερότητά τους απλώς πετιέται στο καλάθι των αχρήστων.Τους δήθεν νομικούς του διαδικτύου θέλω να μειώσω, που έχουν ξαμοληθεί τον τελευταίο καιρό στις σελίδες που κατά τεκμήριο "συνομιλούν" νέοι και θέλουν να διοχετεύσουν την αντίδρασή τους στο επωφελές για τον δικομματισμό λευκό. Και για να τελειώνουμε με την "νομική" παπαρολογία τους:
Ρύθμιση θεμάτων εθνικών, νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών και διευθέτηση ειδικών θεμάτων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο 1
Λευκά ψηφοδέλτια
Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 4 και των άρθρων 5, 6, 7 και 8 του ν. 3231/2004 (ΦΕΚ 45 Α΄), κατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών, καθώς και για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου,
τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα.
Κωδικοποίηση σ' ενιαίο κείμενο των διατάξεων της νομοθεσίας
για την εκλογή βουλευτών
Άρθρο 98
Άρθρο 98
(Άρθρα 4 και 11 Ν. 3231/2004 και άρθρο 1 Ν. 3434/2006)
Συγκέντρωση αποτελεσμάτων - Λευκά Ψηφοδέλτια
παράγραφος 8. Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων της παρ. 4 του παρόντος άρθρου και των άρθρων 99 και 100, κατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών,
Συγκέντρωση αποτελεσμάτων - Λευκά Ψηφοδέλτια
παράγραφος 8. Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων της παρ. 4 του παρόντος άρθρου και των άρθρων 99 και 100, κατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών,
καθώς και για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου,
τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα
Ρηγα, εγραψα πριν λιγες μερες αυτο εδω
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://celinathens.blogspot.com/2011/07/blog-post_10.html
σαν μια κατα καποιο τροπο απαντηση στον Πιτσιρικο, ο οποιος προτεινε αποχη.
Νομιζω οτι θα συμφωνησεις αν το διαβασεις.
Ανεξαρτητα απο νομικοτεχνικους ορους,
λευκο-αποχη-ακυρο ενισχυουν, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ, τον δικομματισμο. Απαγορευονται για οποιονδηποτε δυσαρεστημενο πολιτη.
Πείτε τα ! έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου με τα κάθε λογής ζώα, που συναντώ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παίζουν έξυπνοι και με πολιτική άποψη τρομάρα τους λέγοντας ότι απέχουν ή ρίχνουν λευκό/άκυρο !
Καλά μας κάνουν και λίγα μας κάνουν, τέτοια ζώα που είμαστε...
KostasL
Εμπεριστατωμένα, απλά, κατανοητά και όλα τα 'επιχειρήματα' των ψευτονομικών στα σκουπίδια. Χίλια μπράβο για την ανάρτηση μόνο που πιστεύω πως το εν λόγω 'νομικό' κείμενο έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά ήδη. Κυκλοφορεί πολλές μέρες και τις προάλλες το είδα ακόμα και στο real democracy. Το κακό είναι πως το έχουν γράψει έτσι που να φαίνεται τελείως πιστευτό. Αναφέρουν και μια περίπτωση στο συμβούλιο της ευρώπης αλλά κάποιος εκεί τους απάντησε πως είναι τελείως άσχετη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το στείλω όπου μπορώ. Και μου άρεσε πολύ και η παράθεση που κάνατε με το κείμενο του Σεβαστάκη που προφητικά έλεγε από τότε πως όλη αυτή η κατάθλιψη 'κρύβει μια νέα ευπιστία κι όχι μια νέα ευφυΐα'.
Δυστυχώς το βλέπουμε να γίνεται τώρα όπου κάτω από την πίεση ενός κακού μέλοντος οι νέοι μην έχοντας και πολιτική παιδεία χαύουν αμάσητα ό,τι τους πουλάει κάθε απατεώνας
Από προέδρους που μπορούν να διαλύουν κόμματα -αν είναι δυνατόν!!!!!!!!!- λες κι είναι δικτάτορας, μέχρι παραμύθια για 150 αμεσοδημοκρατικά κόμματα που βλέπω στο facebook να θέλουν να φτιάξουν με 1-2 φανφάρες!
Και πάλι μπράβο!
Φίλοι ΡΗΓΑ και σχολιαστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έρευνα που παρουσιάζεται στην παρούσα ανάρτηση, εμμέσως μας προτρέπει να μη χαραμίσουμε την ψήφο μας. Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, σαν να λέμε ότι η public issue, ο ΣΚΑΪ και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δουλεύουν για το συμφέρον μας. Δηλαδή, ένα από τα ''σκληρότερα'' εργαλεία της Νέας Τάξης και δύο από το πιο ύπουλα παραρτήματά της στην Ελλάδα, που ομολογουμένως είναι ''ποιοτικά'' και τα λένε ''έξω από τα δόντια'' (μην ξεράσω), αγωνίζονται για την αφύπνιση και τη σωτηρία μας. Γίνεται; Χλωμό το βλέπω...
Κατ' αρχάς, δεν νομίζω να αμφιβάλλετε για το γεγονός ότι, όλοι όσοι υποστηρίζουν την αποχή δεν ενεργούν –συνειδητά– για λογαριασμό του συστήματος. Έπειτα, άλλο αποχή κι άλλο άκυρο-λευκό. Μπορεί στα τελικά νούμερα το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο, αλλά μεταξύ τους υπάρχει τεράστια διαφορά. Φαντάζομαι πως είναι ευνόητη αυτή η διαφορά.
Λοιπόν, δεν έχετε άδικο σε αυτά που λέτε, αλλά ίσως δεν έχετε και απόλυτο δίκιο. Εσείς λέτε όσα λέτε, που είναι λογικά, μπορούν όμως να έχουν αποτέλεσμα; Είναι εφικτά; Διασφαλίζουν τίποτε; Προλαβαίνουμε; Μάλλον όχι. Να γίνω πιο σαφής.
Ο υπάρχων Νόμος, που κατά πάσα πιθανότητα θα ''τεντωθεί'' κι άλλο, ήδη δίνει τη δυνατότητα σχηματισμού ''ισχυρής'' κυβέρνησης με τις ψήφους της μειονότητας (<<50%). Η αποχή είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος συντονισμού όλων ημών που έχουμε σιχαθεί το πολιτικό σύστημα και γενικότερα τη σαπίλα που μας περιβάλλει. Αντί να μας πάρει καμιά δεκαετία μέχρι να ξεφορτωθούμε το αληταριό της Βουλής και όσους καιροφυλακτούν –οπότε δεν θα μας έχει μείνει απολύτως τίποτε– μήπως είναι προτιμότερο να στραφούμε όλοι στην αποχή; Αν η αποχή φτάσει στα επίπεδα του 70 και 80%, δεν θα τεθεί ζήτημα νομιμότητας της κυβέρνησης τού 10% επί του εκλογικού σώματος. Και έχει μεγάλη διαφορά μια κυβέρνηση τού 10%, μετά από εκλογές στις οποίες συμμετείχε το σύνολο του εκλογικού σώματος, από εκείνη τού 10%, που όμως προέκυψε από το πουθενά. Ποιος θα θέσει ζήτημα νομιμότητας; Μα, οι καθ' ύλην αρμόδιοι, τα ανώτατα δικαστήρια. Γιατί δεν το κάνουν σήμερα, είναι το ερώτημα που εγείρεται. Δεν θέλουν κι επιπλέον, σήμερα, οι κυβερνήσεις και το σύστημα που αντιπροσωπεύουν οι ίδιες και τα κόμματα της Βουλής, έχουν την έγκριση του λαού κατά απόλυτη πλειοψηφία. Έτσι δεν είναι; Μην μας πούνε και φασίστες...
2/2
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ''κλειδί'', λοιπόν, για τη σωτηρία μας (τουλάχιστον) δεν βρίσκεται στις αγνές προθέσεις ή τις σοφές αποφάσεις. Βρίσκεται στον έλεγχο των δημοσίων λειτουργών και στην εφαρμογή των Νόμων και του Συντάγματος. Στην εφαρμογή συνταγματικών Νόμων δημοκρατικού Συντάγματος... Όλα αυτά είναι δυνατόν να επιτευχθούν με τη διάκριση και την ανεξαρτητοποίηση των εξουσιών, που η μία θα ελέγχει την άλλη. Επειδή, όμως, τα ''λουλούδια'' μας –ακόμα και να θεσμοθετήσουν στην πράξη τη διάκριση και την ανεξαρτητοποίηση των εξουσιών– θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν ως κλίκα, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά της εις βάρος μας, ίσως η μοναδική λύση είναι ν' αλλάξουμε εμείς ''τροπάριο''. Αλλά να είμαστε εμπράκτως δεδηλωμένοι πολέμιοι του συστήματός τους...
Απ' ότι φαίνεται, με τις συγκεντρώσεις στις πλατείες δεν ιδρώνει το αφτί κανενός. Χώρια οι υποψίες που υπάρχουν, ότι μπορεί να είναι στημένο το σκηνικό – κι αν δεν είναι, σε πολλές μικρές πόλεις ήδη έχει καπελωθεί ή έχει εξασθενίσει. Αντί, λοιπόν, να ''σκοτωνόμαστε'' με τα ΜΑΤ και να ''πνιγόμαστε'' στον καρκίνο ή απλώς να χάνουμε τον χρόνο μας, μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Αφού αποδείξαμε ότι μπορούμε να ''ξεκολλήσουμε'' από τις τηλεοράσεις και τους καναπέδες (έστω και για χαβαλέ, που λένε μερικοί), ας κάνουμε μια βόλτα και έξω από τα ανώτατα δικαστήρια (Άρειο Πάγο, Συμβούλιο της Επικρατείας, Ελεγκτικό Συνέδριο). Δεν χρειάζονται φωνές, βρισίδια, μούντζες κλπ. Και, βέβαια, όποιος διανοηθεί να βιαιοπραγήσει προς οποιονδήποτε, όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να τον απομακρύνουν. Έναν διάδρομο πρέπει να δημιουργήσουμε, ώστε να υποδεχόμαστε και να ξεπροβοδίζουμε τους Δικαστικούς. Και όσο αυτοί θα τον διαβαίνουν, εμείς μπορούμε να κάνουμε ερωτήσεις. Για τους ίδιους, τους συζύγους τους, τα παιδιά τους... Έξυπνοι άνθρωποι είναι, πού θα πάει, θα το πιάσουν το υπονοούμενο. Τα ίδια πρέπει ν' αρχίσουν να γίνονται και με τα ''καμάρια'' μας της Βουλής –όλα– ενδεχομένως έξω από τα σπίτια τους. Κι όποιος αντέξει!...
Παρακαλώ, σκεφτείτε το και διαβάστε τις αναλύσεις του Παναγιώτη Τραϊανού για τα θέματα που έθιξα.
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2010/11/blog-post_11.html
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html
Ευχαριστώ