 |
| σκίτσο του Τάσου Αναστασίου από την Αυγή |
Ο εφιάλτης της "Καθημερινής", μετωπικού φύλλου του ελληνικού μονοπύθμενου αστισμού, έγινε πραγματικότητα.
"Αν γίνει αποδεκτό το μοντέλο της Κερατέας ως θεμιτός τρόπος διαμαρτυρίας, η χώρα θα περάσει σε μια άλλη πολύ χειρότερη φάση. Η απειλή ενός πραγματικού εμφυλίου δεν είναι πλέον ανέκδοτο ούτε καταστροφολογική πρόβλεψη ξένων ειδικών. Υπάρχουν, άλλωστε, έτοιμα γκρουπούσκουλα που θέλουν να κάνουν την Αθήνα και την Ελλάδα μια ατέλειωτη 'Κερατέα', όπου θα δοκιμάζονται νέες μορφές αντάρτικου και με τη συμμετοχή λαθρομεταναστών, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν"
έγραφε στις αρχές του μήνα ο διευθυντής της εφημερίδας κ. Α. Παπαχελάς, ολοφυρόμενος που στην Ελλάδα δεν έχουμε Στρατοχωροφυλακή όπως στην Τουρκία. Είχαμε μέχρι την πτώση της χούντας, αλλά παρασυρμένη από τον ανεύθυνο αριστερισμό η μεταπολίτευση την κατήργησε (ολόκληρο εδώ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_03/04/2011_438015)
Η κυβέρνηση, μπροστά στην αποφασιστικότητα και την αγωνιστικότητα των κατοίκων της Κερατέας, αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν και να αποσύρει τα ΜΑΤ. Το πού θα καταλήξει η υπόθεση και το αν ο διάλογος που αποδέχθηκε επιτέλους η κυβέρνηση θα είναι ειλικρινής ή προσχηματικός μένει να φανεί. Ούτε έχουν σώνει και καλά δίκιο ή 100% δίκιο οι Κερατιώτες -δεν είναι εκεί το θέμα. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχει ο διάλογος για να φανούν οι θέσεις και οι απόψεις που δεν διακρίνονται μέσα στην καταχνιά των δακρυγόνων.
Το βασικό θέμα της υπόθεσης της Κερατέας δεν ήταν η χωματερή αλλά το αν θα ρίξουμε στη χωματερή τη δημοκρατία. Διότι, όταν μια ολόκληρη περιοχή διαφωνεί με μια κυβερνητική απόφαση και υπερασπίζεται τη θέση της μέσα σε έναν ορυμαγδό επιθέσεων και αρνητικής δημοοσιότητας, θα έπρεπε να είναι σαφές ότι δεν νοείται η επιβολή με στρατιωτικό νόμο.
Αν κάνουμε μια σχετικά απλή αναγωγή, όταν ένας ολόκληρος λαός διαφωνεί με μια κυβερνητική πολιτική, δεν μπορεί κανείς να τον υποχρεώσει ούτε με απειλές ούτε με κυβερνήσεις που "δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος" -δηλαδή τη γνώμη των πολιτών- ούτε με "τεχνοκράτες" και ανθρώπους της αγοράς ούτε με αναστολή άρθρων του Συντάγματος α λα Τούρκα, όπως κατά καιρούς έχει προτείνει η "Καθημερινή".
Γ.Κ.
Η κυβέρνηση, μπροστά στην αποφασιστικότητα και την αγωνιστικότητα των κατοίκων της Κερατέας, αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν και να αποσύρει τα ΜΑΤ. Το πού θα καταλήξει η υπόθεση και το αν ο διάλογος που αποδέχθηκε επιτέλους η κυβέρνηση θα είναι ειλικρινής ή προσχηματικός μένει να φανεί. Ούτε έχουν σώνει και καλά δίκιο ή 100% δίκιο οι Κερατιώτες -δεν είναι εκεί το θέμα. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχει ο διάλογος για να φανούν οι θέσεις και οι απόψεις που δεν διακρίνονται μέσα στην καταχνιά των δακρυγόνων.
Το βασικό θέμα της υπόθεσης της Κερατέας δεν ήταν η χωματερή αλλά το αν θα ρίξουμε στη χωματερή τη δημοκρατία. Διότι, όταν μια ολόκληρη περιοχή διαφωνεί με μια κυβερνητική απόφαση και υπερασπίζεται τη θέση της μέσα σε έναν ορυμαγδό επιθέσεων και αρνητικής δημοοσιότητας, θα έπρεπε να είναι σαφές ότι δεν νοείται η επιβολή με στρατιωτικό νόμο.
Αν κάνουμε μια σχετικά απλή αναγωγή, όταν ένας ολόκληρος λαός διαφωνεί με μια κυβερνητική πολιτική, δεν μπορεί κανείς να τον υποχρεώσει ούτε με απειλές ούτε με κυβερνήσεις που "δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος" -δηλαδή τη γνώμη των πολιτών- ούτε με "τεχνοκράτες" και ανθρώπους της αγοράς ούτε με αναστολή άρθρων του Συντάγματος α λα Τούρκα, όπως κατά καιρούς έχει προτείνει η "Καθημερινή".
Γ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου