Ο Τζερόνιμο και η Αλέκα

σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή  

Η αποδοκιμασία της Αλέκας Παπαρήγα για τις συζητήσεις και τη σύγκλιση ανάμεσα στο Μπλόκο και το ΚΚ Πορτογαλίας, υπήρξε κατηγορηματική: Θα περάσουν κι αυτοί -οι Πορτογάλοι κομμουνιστές εννοείται- ετεροχρονισμένα τις δραματικές εμπειρίες που υπήρχαν στην Ελλάδα το 1974 και το 1989. Υπολόγισε μάλιστα η γ.γ. του ΚΚΕ με μαρξιστική ακρίβεια το προσδόκιμο ζωής μιας πορτογαλικής αριστερής συμμαχίας: Ενάμισης χρόνος!!!

Δικαίωμά της φυσικά να λέει ό,τι θέλει, αν και υπάρχει ένα ζητηματάκι ήθους στον τρόπο που δίνει συμβουλές στους Πορτογάλους. Ακόμα κι αν πιστεύει ότι είναι η λευκή του κομμουνισμού, πάλι θα έπρεπε να το σκεφτεί δυο φορές, γιατί επικεφαλής των Πορτογάλων Ινδιάνων είναι ο Τζερόνιμο (ντε Σόουζα). Ο οποίος ασφαλώς θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι γνωρίζει καλύτερα από τα χλωμά πρόσωπα του Περισσού τι χρειάζονται οι ερυθρόδερμοι της χώρας του και τι είναι πιο σωστό για το κόμμα του στις δεδομένες συνθήκες.

Αφού όμως κινούμαστε στον αστερισμό της επαναστατικής εμπειρίας, πώς θα φαινόταν στους καλούς κομμουνιστές του ΚΚΕ η άποψη ότι όντως οι Πορτογάλοι πήραν υπόψη για το δικό τους μέλλον και το μέλλον της χώρας τους τις δραματικές ελληνικές εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος; Του πολύ πρόσφατου μάλιστα και όχι μόνο του 1974 ή του 1989; Και κατάλαβαν αυτό που η κυρία Παπαρήγα αρνείται να καταλάβει, ότι η διάσπαση της αριστεράς σε στιγμές όπως οι σημερινές, καμιά επανάσταση δεν προετοιμάζει και καμιά συνείδηση δεν βοηθάει να αφυπνιστεί; Το αντίθετο μάλιστα, σπέρνει απογοήτευση και καθηλώνει συνειδήσεις;

Αν αλήθεια οι χωριστές απεργίες, οι χωριστές διαδηλώσεις, τα κηρύγματα για αναχώματα της αστικής τάξης, οι εκτός πολιτικού ήθους καταγγελίες για ό,τι κινείται εκτός ΚΚΕ, το κομμουνιστικό νταηλίκι -όλα αυτά να φαίνονται ελεεινά στους Πορτογάλους κομμουνιστές; Αν τους φαίνεται βλακώδες να μη συντονίζονται με όσους αντιστέκονται στο καθεστώς του μνημονίου, έστω κι αν κάποιοι από αυτούς είναι ταλαντευόμενοι, με ανεπαρκή επαναστατική συνείδηση -για να θυμηθούμε τον Λένιν; Αν κατάλαβαν ότι στην Ελλάδα οι τροϊκανοί βολεύονται με την πολιτική Σπιναλόγκα -όλοι οι λεπροί μαζί και το ΚΚΕ υγιές και χώρια;

Αν όλα αυτά, μήπως κακώς κατηγορούνται ότι δεν παίρνουν υπόψη την ελληνική εμπειρία; Και μήπως, ακόμα χειρότερο, έχει δίκιο ο Τζερόνιμο και όχι η Αλέκα;