Τουλάχιστον έχουμε θέαμα

σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή

Ε, δεν έστησε πια κι ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη φέτος, δεν μείναμε όμως και χωρίς πολιτική ψυχαγωγία όσο να 'ναι. Και την άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση της Ν.Δ. για την απογραφή και τον απόβλητο Αλογοσκούφη παρακολουθήσαμε, και τον Παπανδρέου να δηλώνει πασχαλιάτικα ότι επέρχεται η Νέα Ζωή, και τον Παπακωνσταντίνου να δέχεται τον κόλαφο Μπιρμπίλη στην αριστερή παρειά - την ευαίσθητη για το μέγα πρόβλημα των αυθαιρέτων.

Αυτά και πολλά άλλα εαρινά πιστοποιούν ότι μπορεί ο κόσμος να καίγεται, μπορεί τα μέτρα να έρχονται και να μην παρέρχονται, μπορεί ο δημοσιονομικός χειμώνας να αποδεικνύεται ατελείωτος, αλλά όλα κι όλα: το πολιτικό προσωπικό το εντεταλμένο να διοικεί τον τόπο παραμένει αναλλοίωτο και εαρινό. Πόλος αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης για το χειμαζόμενο ποίμνιο των μη προνομιούχων, που με χαρά του βλέπει ότι πολιτικοί ταγοί -και οι λαγοί βεβαίως- επιμένουν στο ίδιο τροπάριο.

Μπορούμε να σοβαρευτούμε; Θα φωνάζει πάλι ο Λαφαζάνης. Πώς να σοβαρευτεί όμως κανείς με το θέαμα των επαγγελματιών της εξουσίας, που αφού όλοι μαζί κι αντάμα μας βύθισαν στο έρεβος και μας παρέδωσαν στις τρόικες και στα ΔΝΤ, εξακολουθούν εντούτοις να παραμένουν πιστοί στο καραγκιοζιλίκι, πιστοί στο παραμύθιασμα, πιστοί, με δυο λόγια, στα όπλα τα ιερά, τα οποία τόσα χρόνια και με τέτοια επιτυχία τούς χαρίζουν την εκλογική πλειοψηφία και την αυτοδύναμη εξουσία όχι μόνο επί των δημοσίων οικονομικών, αλλά και επί των ατομικών και οικογενειακών προϋπολογισμών;

Ως εκ τούτου έχουμε κάθε λόγο χαμογελαστοί να κατεβούμε στις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς και χαμογελαστοί να διαδηλώσουμε. Ο εαρινός Μάης είναι βέβαιο ότι εκτός από τα νέα έκτακτα, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και λοιπά μέτρα, θα μας χαρίσει νέες πολιτικές συγκινήσεις. Ακόμα κι αν ο Πάγκαλος παραμείνει σιωπηλός, πράγμα πολύ αμφίβολο, θα απολαύσουμε την επιθεώρηση για τα υποβρύχια, το σίριαλ δεν περνάς κυρά Μαρία με την αναδιάρθρωση, τα κυβερνητικά μαλλιοτραβήγματα, το Ζάππειο δύο και άλλα που όπως ο ανασχηματισμός δεν προαναγγέλλονται, αλλά υπόσχονται μια ολοκληρωμένη ψυχαγωγία.

Τι καλύτερο από τον ευθυτενή μονίμως μειδιώντα Παπανδρέου, τον Σαμαρά Κάλαχαν, τον εισαγγελέα Μιχελάκη, τον καλλίφωνο Πρωτόπαπα, όλο τον θίασο που έχουμε την τύχη να μας κυβερνά σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς; Δεν έχουμε άρτο, αλλά τουλάχιστον έχουμε θέαμα…