Δημοκρατία του φόβου

(πηγή)

του Κώστα Καναβούρη

από την Αυγή της Κυριακής

Είναι Πέμπτη μεσημέρι 12 Μαΐου του 2011 που γράφονται αυτές οι γραμμές και ειλικρινά εύχομαι, έως την Κυριακή 15 Μαΐου του 2011 που θα δημοσιευτούν, να έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο ο Γιάννης Καυκάς 30 χρόνων. Θυμίζω ότι ο Γιάννης Καυκάς είναι ένα ακόμη θύμα της άγριας καταστολής των κινητοποιήσεων στην οποία κατ' εξακολούθηση, κατά σύστημα και με πασιφανείς στόχους επιδίδεται η κυβέρνηση, ο κρατικός μηχανισμός και ο ιδεολογικός προμαχώνας που συγκροτούν οι διάφορες πνευματικές, λεγόμενες, ελίτ οι οποίες βρίθουν τεράτων, όσο και οι άγριες συμμορίες των ροπαλοφόρων της Αστυνομίας. 

Ο Γιάννης Καυκάς εισήχθη εσπευσμένα την Τετάρτη 11 Μαΐου 2011 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας σε βαριά προθανάτιο κατάσταση, με ανισοκορία και τεράστιο επισκληρίδιο αιμάτωμα (όπως αναφέρει η ανακοίνωση των θεραπόντων ιατρών), υπεβλήθη σε πολύωρη εγχείρηση και αυτή τη στιγμή δίνει κρίσιμη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Ο Γιάννης Καυκάς χτυπήθηκε αλύπητα από την αλητεία, την ανεξέλεγκτη και εγκληματογόνο αλητεία, που δρα ως μονάδες αποκατάστασης της τάξης με μόνο φταίξιμο ότι κατέβηκε -όπως έχει υποχρέωση και καθήκον ο κάθε πολίτης, σύμφωνα με το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος- να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, να υπερασπισθεί την αξιοπρέπεια της ζωής του, να διατυπώσει με έλλογη πράξη έγερσης την καίριά του αντίσταση στη λεηλασία της προσωπικότητάς του, την οποία υφίσταται και εκείνος, και οι οικείοι του, και όλοι μας. Όλοι. Είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι. Και βρέθηκε ετοιμοθάνατος στο νοσοκομείο.  

Άλλος διαδηλωτής βρέθηκε στον Ευαγγελισμό, υπέστη σπληνεκτομή και βρίσκεται -και αυτός- την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές σε κρίσιμη κατάσταση. Και φυσικά συνέβη για μια ακόμη φορά το σύνηθες έγκλημα: πλημμύρισε το κέντρο της Αθήνας από δακρυγόνα τελευταίας μάλιστα εσοδείας και το "επιχείρημα" του άγριου ξυλοδαρμού είχε τον πρώτο λόγο στην ιεράρχηση των συστημικών επιχειρημάτων ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη ζωή μας πέρα από τη χαμερπή υποταγή στα κελεύσματα της τρόικας, του Μνημονίου, του ΔΝΤ, των τραπεζών, των αγορών και του εκτρώματος που ονομάζεται Διεθνείς Οίκοι Αξιολόγησης. 

Χαμερπής υποταγή δε, στην οποία ασμένως προσέτρεξαν η χαμερπής κυβέρνηση, η χαμερπής μεταξωτή τσογλανοπαρέα, που περιστοιχίζει ένα χαμερπή και συνειδητά ανάλγητο πρωθυπουργό και οι υπόλοιπες δύο χαμερπέστατες εξουσίες που διαρκώς βυθίζονται μέσα στον γαλήνιο βούρκο της υποταγής τους, ενώ γύρω ο κόσμος καίγεται. 

Και αλωνίζουν αποχαλινωμένοι οι διάφοροι Παπουτσήδες και Καστανίδηδες και Πάγκαλοι και Παπακωνσταντίνου και Λοβέρδοι και Διαμαντοπούλου και... και... καταστρέφοντας και ξεπουλώντας ως ολετήρες ό,τι βρεθεί μπροστά τους. Από αυτούς, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό -παρά την επιτυχή προσπάθεια να παραμείνει άμωμος και εκτός κάδρου από τα αίσχη της περασμένης Τετάρτης- οδηγήθηκε στο νοσοκομείο ο Γιάννης Καυκάς σε βαριά προθανάτιο κατάσταση. Από αυτούς χτυπήθηκε.

Γράφεται και λέγεται ότι ήταν αναίτια η επίθεση των ΜΑΤ. Ουδέν ψευδέστερο, που υποβιβάζει τον σχεδιασμό των εντολέων σε αποτέλεσμα υπερβολικού ζήλου τρελαμένων μπάτσων. Ποτέ δεν είναι αναίτιες οι επιθέσεις των ΜΑΤ. Σχεδιάζονται με κάθε λεπτομέρεια από ανθρώπους με σκοτεινές σπουδές για τη δημιουργία και διαχείριση τέτοιων καταστάσεων. Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στην ηγεσία της Αστυνομίας και είναι εν γνώσει του σκυλοπνίχτη του "Σαμίνα" και νυν υπουργού Προστασίας του Πολίτη (δηλαδή και του Γιάννη Καυκά) Χρήστου Παπουτσή. Όλοι τους, από την πρώτη στιγμή γνωρίζουν αυτό που θα γίνει, όπως από την πρώτη στιγμή γνωρίζουν και τους δράστες όλων των συγκεκριμένων περιστατικών τα οποία έχουν συμβεί. Και είναι άγρια κοροϊδία όταν σου λένε ότι διατάχθηκε έρευνα εις βάθος για τα γεγονότα της περασμένης Τετάρτης. Τίποτε δεν διατάχθηκε. Απλώς -όπως κάθε φορά- ακολουθήθηκε το τυπικό πρωτόκολλο ρουτίνας για την αποσυμπίεση από τα γεγονότα. 

Αυτό που διατάχθηκε -ως γκαιμπελική ρουτίνα επίσης- ήταν η διαδικασία βαθιάς συγκάλυψης και κοινωνικής εξαέρωσης κάθε συγκινητικού δεδομένου που θα μπορούσε να οδηγήσει στη μετατροπή της έγερσης σε εξέγερση. Σ' αυτό το πλαίσιο ο ευλαβής διαστροφεύς των γεγονότων, κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής εδήλωσε: "Καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται". Τι του λες τώρα του ξεφτιλισμένου άντρα; Τι λες σ' έναν που δεν ντρέπεται να ξεφτιλίζεται μπροστά στα μάτια των παιδιών του, προκειμένου, αυτός ο εκπρόσωπος του κράτους, να δικαιολογήσει την πολιτική συμμετοχή στην κατασκευή συναίνεσης, δηλαδή στην υποταγή των συνειδήσεων σε θέσφατα οικονομίας και ύπερθεν εντολές, αυτού του ιδιότυπου συμμορίτικου συρφετού, που δρα ως παρακράτος υπό τη θηριώδη... καλλιτεχνική ψευδωνυμία της Ελληνικής Αστυνομίας.

Όποιος είδε στο διαδίκτυο τα σχετικά βίντεο -τα οποία ποτέ δεν βλέπει ουδείς εισαγγελέας- των πρόσφατων γεγονότων, θα φρίξει για μια ακόμη φορά. Ειδικά εκείνο όπου ένας άνθρωπος βρίσκεται στο έδαφος χωρίς να προβάλλει αντίσταση και χωρίς να φαίνεται γύρω κάποια ένταση. Ε, αυτόν τον άνθρωπο, το συγκεντρωμένο γύρω του μπατσολόι τον χτυπάει με κλωτσιές ένας - ένας. Με ανατριχιαστική ηρεμία. Με φρικώδη βαριεστημάρα. Σχεδόν pour passer le temps, για να περνάει η ώρα. 

Το πρόβλημα όμως δεν είναι τα εγκληματικά στοιχεία τα οποία βρίθουν στους κόλπους αυτών των δυνάμεων. Το πρόβλημα είναι ότι γι' αυτό ακριβώς προσλαμβάνονται, γι' αυτό κατασκευάζονται: για να είναι ενεργούμενα και δυνάμεις κατοχής ψυχών και συνειδήσεων. Όταν όμως μια δημοκρατία έχει ανάγκη από τέτοιες δυνάμεις, πολύ απλά δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Δεν διαθέτει την αρχή της δεδηλωμένης. Γιατί διαχέει σε τεράστια ποσότητα τον φόβο. Από τον Στρος Καν μέχρι τον τελευταίο μπάτσο που δέρνει με τη σιδερένια λαβή του ρόπαλου, ατιμώρητος. Επομένως; Έλα μου ντε. Επομένως...