Όλα για το χρέος

(πηγή)

από την Αυγή

Tο έλλειμμα, το χρέος, τα ομόλογα και ξανά το έλλειμμα και ξανά το χρέος. Αυτές είναι οι λέξεις που ακούμε κάθε μέρα εδώ και ενάμιση χρόνο. Το εθνικό χρέος, η πατρίς κινδυνεύει, η δημοκρατία μας βρίσκεται υπό αναστολή (ή καταστολή, ανάλογα με την ηλικία σου). Κρίνοντας από το μέγεθος της συζήτησης και των αναφορών που γίνονται από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση, θα έπρεπε ήδη να έχουμε μηδενίσει το έλλειμμα και να έχουμε αρχίσει ήδη να αποπληρώνουμε το χρέος μας.

Παρ' όλ' αυτά μαθαίνουμε τελικά από τη Εurostat πως το έλλειμμα για το 2010 θα κλείσει πάνω από το 10% του ΑΕΠ, δηλαδή πάνω από 24 δισ. ευρώ. Όσο για το χρέος; Αυτό αφήστε το, θα μας ξανα-ειδοποιήσουν όταν φτάσουμε στο 200%.

Μπορώ να σας βάλω στοίχημα το κληρονομικό μου χάρισμα, πως ούτε ο ΓΑΠ ούτε ο Βαν Ρομπόι ούτε ο Ντομινίκ ούτε ο Τρισέ δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πώς θα βγούμε από το μπάχαλο που ονομάζουμε καπιταλιστική κρίση του 2007. Το μόνο που κάνουν είναι να ξαναμοιράζουν την όλο και πιο μικρή πίτα, όσο μπορούν, υπέρ των φίλων τους.

Και συμπεριφέρονται σαν πωλητές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στη μέση της ερήμου, που το μόνο πλεονέκτημα της σακαράκας που πουλάνε είναι το χαλασμένο air condition. Πώληση κρατικής περιουσίας “για να μειώσουμε το χρέος”. Κλείσιμο σχολείων “για να μειώσουμε το χρέος”, διοξινούχα καμίνια σκουπιδιών στην Κερατέα “για να μειώσουμε το χρέος”. Σε λίγο θα αρχίσουν και το εμπόριο οργάνων, τώρα που θα αρχίσει να πέφτει το προσδόκιμο και η αντίστοιχη μπίζνα στο Κόσοβο θα πάει για κλείσιμο, “για να μειώσουν το χρέος”.

Αντί να μπλέκουμε λοιπόν σε διάφορες άσχετες συζητήσεις, καλό θα ήταν να πάψουμε να ανησυχούμε για το χρέος και να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για το τι είδους οργανωμένη κοινωνία θέλουμε ως Ευρώπη. Και μόλις καταφέρουμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, το χρέος, το έλλειμμα, τα ομόλογα και οι μπίζνες, όλα αυτά θα λυθούν από μόνα τους. Διότι στο κάτω - κάτω της γραφής δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από εκφάνσεις του πώς μοιράζουμε τον πλούτο μεταξύ μας.

Σ.Σ.