από το blog του Γαλαξιάρχη
Σκηνικό: Μικρή καφετέρια σε κεντρική πλατεία Βορείων Προαστίων
Πρωταγωνιστές: Ένας C.E.O., δύο executives, ένας partner κσι τέσσερις φρεντοκαπουτσίνοι
Λίγο η απομάκρυνση από το πρώην επαγγελματικό περιβάλλον, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η ενασχόληση με άκρως πιο ενδιαφέροντα πράγματα, είχα αρχίσει να ξεχνώ την πτωχευμένη βλαχογκλαμουριά της ελληνικής μπίζνας. Αυτής, που οι Πορτοσαλταρισμένοι Πασχοπρετεντέρηδες αποκαλούν "υγιή επιχειρηματικότητα". Σήμερα, δεν μου έφτανε η μεσημεριανή μούχλα (που μετατράπηκε σε υποτροπική καταιγίδα, για να δέσει το γλυκό), έπρεπε να υποστώ και μία βίαιη χρονομεταφορά σε ένα παρελθόν που ήλπιζα -ειδικά αυτήν την περίοδο- ότι δε θα ξαναδιασταυρωθώ ποτέ μαζί του.
Σαραντάρης μοσχοσιτευτός με ριγέ γαλαζόλευκη πουκαμισιά, επιμελώς ριγμένη έξω από το παντελόνι, μπας και καλύψει κανένα δύο πόντους τριχωτής σαμπρέλας. Φευ, η αυθάδικη μπάκα ξεπρόβαλε ανάμεσα σε στραγγαλισμενα κουμπιά, κάθε φορά που ο εν λόγω σι-ι-ο τεντωνόταν, θρονιασμένος στην δεινοπαθούσα πολυθρόνα από μπαμπού. Στη συνοδεία του, δύο εξέκιουτιβ ψευτοχιπστεράδες στα mid-thirties όπως θα αυτοχαρακτήριζαν το ηλικιακό τους προφίλ. Απέναντι ένας άοσμος, άχρωμος, άγευστος, τυπάκος, που όπως φάνηκε λίγα λεπτά αργότερα επρόκειτο για υποψήφιο πάρτνερ. Σκοπός της συνάντησης, η διερεύνηση ανοίγματος και συνεργασίας στην αναδυόμενη αγορά της μιντλ-ίστ, με την προσφορά επαγγελματικού πακέτου που θα περιλάμβανε και το βόλεμα της γκόμενας του πάρτνερ σε μία θεσούλα εξέκιουτιβ ασίσταντ (γραμματέας και υπεύθυνη καφέδων στη διάλεκτο των ιθαγενών) μετά από το απαραίτητο τρέινινγκ, για το οποίο υπεύθυνος θα ήταν ο ίδιος ο γκόμενος και υποψήφιος πάρτνερ.
Όλο το πακέτο της ελληνικής "Wall Street" που καταπλάκωσε τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας κατά την περίοδο της αεριτζίδικης ψευδοανάπτυξης των 90s, γύρω από ένα τραπεζάκι συνοικιακής καφετέριας. Απόφοιτοι ιδιωτικού κολεγίου, δηλαδή παραρτήματος παγκοσμίως άγνωστης εταιρείας κατασκευής πτυχίων του εξωτερικού, σε τριάρι πολυκατοικίας του κέντρου, με επωνυμία πολλών μεγατόνων, όπως "University of Middlewestern Imiskoubria" και "European School of Business, Economics & Astrology". Γόνοι και κληρονόμοι κάποιου εργολάβου ή αεριτζή της χρυσής εποχής του "εισαγωγαί-εξαγωγαί" και "εδώδιμων-αποικιακών". Αμερικανοτραφείς με σφραγίδα τρίμηνης παρακολούθησης σεμιναρίου μάρκετινγκ δι' αλληλογραφίας. Δεινοί γνώστες της αγγλικής, οι οποίοι στην επιτυχημένη (τρίτη) προσπάθεια απόκτησης του Lower θυσίασαν τη μισή ελληνική γλώσσα και την άλλη μισή κατά τη διάρκεια του αποτυχημένου εγχειρήματος απόκτησης του Advanced - το Proficiency είναι δηθενιά στον κόσμο των μπίζνες.
Μοιραία, η κάκιστη οπτική αισθητική συνοδεύεται από αφόρητη κακοφωνία. Ένα τεστ για σιδερένια αυτιά και χαλύβδινα στομάχια. Διάλογοι σε άπταιστα greeklish δολοφονούν δύο γλώσσες με τη μαεστρία και την ταχύτητα ψυχρού εκτελεστή: "τζέναρλυ σου μιλάω", "να σου κάνω ένα τρέινιγκ", "αγορές της μιντλίστ, νορθάφρικα και γενικά εκεί", "θα σου μπριφάρω το κόνσεπτ άμα 'ρθεις στο γραφείο", "αυτός ο μαλάκας, την είδε τοπ οφ δε γόρντ(!)".
Μέχρι να το ζήσω από μέσα -σε όλη τη δεκαετία του 2000- πίστευα ότι επρόκειτο για ένα ακόμη στερεότυπο. Σε αυτούς τους μήνες της πτώχευσης ευχόμουν και πάλι να είναι στερεότυπο. Αλίμονο...
Μας έχουν περάσει τον εγκέφαλο από το φούρνο μικροκυμάτων για τις αιτίες της κρίσης που έχουν να κάνουν με το ρουσφετολογικό δημόσιο και τους τεμπελοανίκανους υπαλλήλους του. Μας έχουν ακτινοβολήσει τόσο πολύ το μυαλό, που κοντέψαμε να ξεχάσουμε το υπ' αριθμόν ένα σκηνικό επικείμενης πτώχευσης με τη μορφή σύγκρουσης υπερταχείας σε τσιμεντένιο τοίχο: το βλαχογκλαμουράτο γυφτομπαρόκ ιδιωτικό επιχειρείν. Κρατική εργολαβία, μάνατζμεντ παράγκας, εμπόριο αέρα κοπανιστού, ελλατωματικών πινέζων και μεταχειρισμένων οδοντογλυφίδων. Κι όλα αυτά με εσάνς βικτωριανής αριστοκρατίας από... σκετσάκι των Μόντι Πάιθον.
Αηδία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου