Οι λαπάδες που επιμέναν και οι ροντράνερ της επανάστασης

Διάβασα χθες μια θάλασσα χλευαστικά σχόλια για τον χορό της πλατείας από τους κατόχους -με κοπιράιτ- της επαναστατικής διαδικασίας. Οι ίδιοι τραβάγαν τα μαλλιά τους για το νέο "έγκλημα" όσων μίλησαν για προβοκάτορες ή ηλίθιους. Σωστά! Το να χορεύεις εν μέσω δακρυγόνων γελοιοποιώντας τους μπάτσους που ψεκάζανε τον κόσμο στην πλατεία ενώ οι "επαναστάτες" σπάγανε μάρμαρα στη Μεγάλη Βρετάνια και κάνανε επιθέσεις στο υπουργείο οικονομικών, είναι για χλευασμό. Ενώ το να αμολάς μολότοφ κρυβόμενος πίσω από γέρους και παιδιά αδιαφορώντας για τις συνέπειες σε έναν άμαθο από μπάχαλα κόσμο είναι "επαναστατική μαγκιά"

από eako2008

Όπως για χλευασμό είναι κι ο κόσμος που δέχθηκε τα αντίποινα των ματατζήδων με χημικά στην Ερμού, ενώ τα "παλικάρια της επανάστασης" κάνανε ντου στο υπουργείο οικονομικών και μετά γίνονταν road runner... Και ωωω οι χλευαζόμενοι ως λαπάδες από τους ροντράνερ επαναστάτες, δεν έφευγαν. Επέμεναν. Και στέκονταν εκεί. 5-6 φορές ψεκάστηκαν και μείνανε εκεί. Και φώναζαν στα ΜΑΤ "πίσω" - "πίσω" κι "η χούντα δεν τελείωσε...". Αλλά αυτοί προφανώς δεν ξέρουν το μεγαλείο της επαναστατικής διαδικασίας hit and run με κάλυψη τον άσχετο κόσμο... 

από TZOUKI261155

Τέλος, επειδή αποκάλεσα πάλι χθες τους μπάχαλους προβοκάτορες ή ψυχασθενείς να εξηγηθώ για το δεύτερο. 

Δεν μιλώ ασφαλώς με ψυχιατρικούς όρους -άλλωστε αγνοώ το πως ορίζει η ψυχιατρική επιστήμη την ψυχασθένεια. Μιλάω με το λεξιλόγιο και τον νου ενός μέσου ανθρώπου. 

Και ξεκινάω με την παλιά φράση του Κοροβέση πως "αν θέλουν ντε και καλά να σκοτώσουν κάποιον, ας σκοτώσουν τον μπάτσο που κρύβουν μέσα τους" 

Ωραία. Και μετά τη ρήση (που θεωρώ υπέροχη και απολύτως εύστοχη) ας πω κι εγώ γιατί τους αποκαλώ ψυχασθενείς με το απλοϊκό μου μυαλό όπως τα είπα σε έναν φίλο χθες: 

Τι στα αλήθεια είναι ένας τύπος που -μέσα σε ανήξερο κόσμο από διαδηλώσεις και μπάχαλα- εφορμά με μόνο στόχο να πετάξει μια βόμβα μολότοφ; Ζει ή δεν ζει τη στιγμή μόνο και μόνο για την ηδονή της βίας; Έχει κάποιον έλλογο στόχο η πράξη του; Αδιαφορεί ή όχι για την συνέπεια της πράξης του; Και πόση πνευματική υγεία δείχνει μια πράξη που μόνο σκοπούμενο έχει την παραγωγή βίας στο όνομα -λέμε τώρα- της αντιβίας; Και ποια η απόσταση αυτής της κίνησης από την ψυχασθένεια της τυφλής βίας των χουλιγκάνων; Ή των τυφλωμένων μπάτσων; Ή των φασιστών; Τον σχηματοποιημένο εχθρό στοχεύουν να εξοντώσουν ικανοποιώντας ό,τι κατώτερο (τους ή από μόνοι τους) έχουν καλλιεργήσει μέσα τους. 

Ε, τι να κάνουμε, για μένα είναι αντίπαλοι. Και η ταύτιση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο ένα βολικό παραμύθι για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τα ΜΜΕ που εκμεταλλεύονται τη φετιχοποίηση της βίας κάποιων που χρήζουν θεραπείας, για να πετυχαίνουν από τη μία τον στόχο της ενίσχυσης της καταστολής και της απομαζικοποίησης των κινητοποιήσεων και από την άλλη την συκοφάντηση και απομόνωση του πιο ενεργού πολιτικά και κοινωνικά χώρου. Οι συγκεκριμένοι τύποι δεν έχουν ουδεμία σχέση με το μαχητικό τμήμα του χώρου προηγουμένων δεκαετιών. 

Δεν είμαι κατά της βίας. Είμαι όμως κατά των θρασύδειλων που είδα στις 5 Μάη του 2010 και τους έκραξα στην Πατησίων (δυστυχώς μόνος, και λίγο μετά δολοφονήθηκαν τρεις εργαζόμενοι) και χθες που είδα τα κωλόπαιδα να βάζουν φωτιά σε μια διαδήλωση που,  χέστον τον πολιτικό στόχο... είχε γέρους, κυράτσες και παιδιά που δεν ξέραν τίποτα από μπάχαλα και με το τίποτα θα μπορούσαμε να είχαμε και τρεις και 13 νεκρούς.  


Και τι περίεργο!.. Δεν ασχολούνται ΚΑΘΟΛΟΥ που τα φασιστοειδή που κατοικοεδρεύουν στη γωνία της πλατείας τους κυνήγησαν με κοντάρια, αλλά με την αριστερά που τους είπε προβοκάτορες και ανεγκέφαλους και με τον κόσμο της πλατείας που χόρευε μέσ' στα δακρυγόνα... 




Όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα.