από την Κυριακάτικη Αυγή
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο δεν έχει μεταναστευτική πολιτική. Οι σχετικές συζητήσεις τόσο στα συμβούλια και στις συνόδους κορυφής όσο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιορίζονται σε αποφάσεις αποτροπής της λαθρομετανάστευσης ή στα θέματα του πολιτικού ασύλου, χωρίς να έχει εκτιμηθεί η συμβολή των μεταναστών στην ανάπτυξη όλων των παλαιών-κρατών μελών της. Η συμβολή, όμως, αυτή είναι πολλαπλή δεδομένου ότι στην εκτέλεση πολλών δημόσιων έργων υποδομής που έχουν γίνει στα κράτη αυτά τα τελευταία 50 χρόνια εργάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια μετανάστες. Το ίδιο ισχύει για τις μεγάλες βιομηχανίες και τα ορυχεία των κρατών αυτών, ενώ ανεκτίμητη είναι η προσφορά των γυναικών-μεταναστριών ως οικιακών βοηθών, βοηθών υπερηλίκων και χρόνια ασθενών, καθαριστριών γραφείων και σπιτιών κ.λπ. στα ίδια κράτη Πολύ μεγάλη, όμως, είναι και η συμβολή τους στην αύξηση του πληθυσμού των κρατών αυτών, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτή, ακριβώς, τη συμβολή εξετάζουμε στο άρθρο αυτό.
Στις δύο πρώτες στήλες του Πίνακα που ακολουθεί δίνεται ο μέσος πληθυσμός των κρατών-παλαιών μελών της Ε.Ε. και του συνόλου τους (Ε.Ε.15) τα έτη 1991 και 2009 και στις επόμενες 5 στήλες η συνολική αύξησή του, οι γεννήσεις, οι θάνατοι, η φυσική μεταβολή και η καθαρή εισροή μεταναστών την περίοδο 1992-2009. Στην 8η και 9η στήλη του Πίνακα δίνεται η ποσοστιαία συμβολή της φυσικής αύξησης και της καθαρής εισροής μεταναστών στη συνολική μεταβολή του πληθυσμού των κρατών αυτών.
Από τον Πίνακα αυτόν φαίνεται ότι την περίοδο 1992-2009:
Σε 2 κράτη, στη Γερμανία και στην Ιταλία, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις και η αύξηση του πληθυσμού τους οφείλεται αποκλειστικά στην καθαρή εισροή μεταναστών (σχεδόν 4 εκατομμύρια στην καθεμιά), η οποία υπερκάλυψε τη φυσική μείωση του πληθυσμού τους.
Σε 13 κράτη και στην Ε.Ε.15 ως σύνολο, η αύξηση του πληθυσμού οφείλεται τόσο στη φυσική αύξηση του πληθυσμού όσο και στην εισροή μεταναστών. Τα ποσοστά, όμως, συμβολής τους στη συνολική αύξηση του πληθυσμού τους διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Πιο συγκεκριμένα:
Σε 5 κράτη η συμβολή της φυσικής αύξησης του πληθυσμού, δηλαδή της υπεροχής των γεννήσεων έναντι των θανάτων ξεπερνά το 50% και κυμαίνεται από το 72,3% στη Γαλλία μέχρι το 50,2% στο Ηνωμένο Βασίλειο. Θα πρέπει, όμως, να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι στις γεννήσεις των κρατών αυτών, όπως και των υπολοίπων, περιλαμβάνονται και οι γεννήσεις από αλλοδαπές μητέρες.
Στα υπόλοιπα 8 κράτη η συμβολή της καθαρής εισροής μεταναστών ξεπερνά το 50% και κυμαίνεται από 95,8% στην Ελλάδα μέχρι 62,3% στη Δανία. Ειδικότερα στη χώρα μας, στην οποία η φυσική αύξηση του πληθυσμού τα 18 χρόνια της περιόδου αυτής ήταν μόλις 43.386, η αύξηση του πληθυσμού οφείλεται αποκλειστικά στις γεννήσεις από αλλοδαπές μητέρες οι οποίες ξεπερνούν τις 150.000 την περίοδο αυτή, ενώ οι θάνατοι των μεταναστών είναι πολύ λίγοι, γεγονός που σημαίνει ότι στη διάρκεια ενός μεγάλου τμήματος της περιόδου που εξετάζουμε στο άρθρο αυτό οι θάνατοι των Ελλήνων ξεπερνούσαν τις γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες, είχαμε, δηλαδή, μείωση του ελληνικού πληθυσμού.
Στην Ε.Ε.15 ως σύνολο η συμβολή της καθαρής εισροή μεταναστών στη συνολική αύξηση του πληθυσμού της ανήλθε στο 73,7% και της φυσικής αύξησης μόλις στο 26,3%.
Υποδιαιρώντας την 18ετή περίοδο σε δύο ίσες 9ετείς περιόδους (1992-2000 και 2001-2009) παρατηρήσαμε ότι υπάρχουν διαφορές στα ποσοστά συμβολής της φυσικής μεταβολής και της καθαρής εισροής μεταναστών στη συνολική αύξηση του πληθυσμού των κρατών αυτών. Αν περιοριστούμε στην Ε.Ε.15 ως σύνολο και στη χώρα μας διαπιστώσαμε ότι:
Στην Ε.Ε.15 ως σύνολο η συμβολή της καθαρής εισροής των μεταναστών ανερχόταν στο 68,6% την πρώτη περίοδο και στο 76,6% τη δεύτερη και της φυσικής αύξησης στο 31,4% την πρώτη και στο 23,4% αντίστοιχα.
Στην Ελλάδα η συμβολή της καθαρής εισροής μεταναστών ανερχόταν στο 98,0% την πρώτη περίοδο και στη δεύτερη το 91,8%, ενώ της φυσικής αύξησης μόνο στο 2,0% και στο 8,2% αντίστοιχα. Η φυσική, όμως αυτή αύξηση οφείλεται, όπως προαναφέρθηκε, στις γεννήσεις από αλλοδαπές μητέρες.
Από τη συνοπτική αυτή εξέταση της περιόδου 1991-2009 φαίνεται καθαρά ότι η αύξηση του πληθυσμού των κρατών-μελών της Ε.Ε.15 εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εισροή μεταναστών, τους οποίους έχουν ανάγκη οι χώρες αυτές. Φυσικά ο αριθμός που έχει ανάγκη η κάθε χώρα είναι διαφορετικός. Το πρόβλημα της εισροής μεταναστών και λαθρομεταναστών δεν λύνεται με την ανέγερση φρακτών και τειχών, αλλά με τη χάραξη από την Ε.Ε. μιας συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής που θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της καθεμιάς χώρας υποδοχής και τη χορήγηση ουσιαστικής βοήθειας για την ανάπτυξη των χωρών προέλευσης των μεταναστών και κρατικές συμφωνίες με αυτές και της χώρες διέλευσής τους.
- Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι τέως αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου