Δεν είναι μετανάστες, είναι ανασφάλιστοι εργάτες

από την Αυγή

του Γιώργου Κυρίτση

από την Αυγή

Οι 300 που έχουν καταφύγει στους βοηθητικούς χώρους της Νομικής Σχολής και κάνουν απεργία πείνας δεν είναι κατά κύριο λόγο μετανάστες ή "λαθρομετανάστες", αλλά εργάτες οι οποίοι ζουν στην Ελλάδα, εργάζονται και διεκδικούν επί χρόνια το προφανές: Να εργάζονται ασφαλισμένοι και να έχουν χαρτιά. Πρόκειται για αιτήματα απολύτως νόμιμα και δίκαια και επ' ωφελεία όχι μόνο των ίδιων αλλά και των Ελλήνων συναδέλφων, γειτόνων, φίλων τους.

Και επειδή δεν μπορούν όλοι στη ζωή να είναι ευχαριστημένοι, η ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων όντως θίγει κάποιους: Αυτούς που τους απασχολούν ανασφάλιστους για ένα κομμάτι ψωμί και αυτούς που βασιζόμενοι στην "παρανομία" τούς νοικιάζουν τρώγλες σε τιμές ρετιρέ. Μάλιστα το σωστό θα ήταν να αναλάβουν την εκπροσώπησή τους, τη φιλοξενία τους και την προώθηση των αιτημάτων τους τα ίδια τα συνδικάτα, η ΓΣΕΕ κατά προτίμηση.

Σε κάθε περίπτωση όμως τα ανθρώπινα, δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα και το οξύτατο πρόβλημα με τους χιλιάδες κατατρεγμένους που ζουν στη σκιά στη χώρα μας είναι "διδακτέα ύλη" μιας σχολής η οποία, εκτός από το να παράγει δικηγόρους της Siemens, έχει δώσει αγώνες για τα ιδανικά αυτά.

Αρκετοί στον χώρο της αριστεράς ανησυχούσαν ότι η επιλογή των μεταναστών να καταφύγουν στη Νομική θα επέτρεπε στην ακροδεξιά να βάλει στην ίδια φράση δύο εμβληματικά θέματα της ατζέντας της, δηλαδή το άσυλο και τους μετανάστες. Αυτό που κανείς δεν περίμενε ήταν η Δημοκρατική Αριστερά να βάλει στην ίδια φράση -και στο ίδιο τσουβάλι- τους αλληλέγγυους στους μετανάστες και τη Χρυσή Αυγή. Το να ισαπέχεις από τους πρώην συντρόφους σου και τη Χρυσή Αυγή σε τοποθετεί γεωμετρικά στο κέντρο, ηθικά και πολιτικά όμως...