Κυριακάτικη Αυγή
Αυτή την εβδομάδα τα κανάλια έπαιξαν το ίδιο σίριαλ, αλλά με άλλους πρωταγωνιστές. Στα δελτία των 8, εκεί όπου κάθε βράδυ επιχειρείται η χειραγώγηση της κοινής γνώμης, οι ίδιοι σκηνοθέτες - εισαγγελείς έβαλαν στο εδώλιο τους μετανάστες και το πανεπιστημιακό άσυλο. Τους προηγούμενους μήνες είχαν δικάσει και καταδικάσει πολλές κοινωνικές κατηγορίες που αντιστάθηκαν στη λαίλαπα του Μνημονίου.
Τώρα, βέβαια, υπήρχε η ανθρωπιστική διάσταση της απεργίας πείνας. Δεν επρόκειτο για ξέσπασμα κάποιας "συντεχνίας", αλλά για ειρηνικό αγώνα απελπισμένων ανθρώπων, που με τη στάση τους έδιναν μάθημα αξιοπρέπειας, που σε καιρούς αυξανόμενης βίας μάς πρότειναν την αξία της μη-βίας.
Δεν ήταν εύκολη η καταδίκη τους. Γι' αυτό σχεδιάστηκε η μετατόπιση του θέματος. Οι τηλεαστέρες, μεταμφιεζόμενοι σε συνταγματολόγους για την περίσταση, επιχείρησαν να συρρικνώσουν την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου ή και να το καταργήσουν. Έφθασαν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι το άσυλο δεν προστατεύει ούτε τον περίβολο του Πολυτεχνείου ούτε τα Προπύλαια! Το άσυλο, λέει, αφορά μόνον τις ακαδημαϊκές ελευθερίες. Εκμεταλλευόμενοι καταχρήσεις που σφράγισαν άλλες περιπτώσεις, δημιουργούν υγειονομική ζώνη γύρω από τα αμφιθέατρα. Οι κοινωνικές και πολιτικές εκδηλώσεις, η αναγκαία σύγκρουση ιδεών, το άνοιγμα του Πανεπιστημίου στην κοινωνία, δηλαδή η ουσιαστική συνθήκη της ακαδημαϊκής ελευθερίας, το άσυλο ως δημόσιος χώρος ελευθερίας, θεωρείται... αναχρονισμός!
Έχει επιχειρηθεί η αναίρεση ή και ανατροπή πολλών δικαιωμάτων στην εποχή του Μνημονίου. Η κοινωνική ασφάλιση και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις θεωρούνται τροχοπέδη. Οι κάμερες στους δημόσιους χώρους και τα βιομετρικά δεδομένα στις ταυτότητες θεωρούνται αναγκαία για την ασφάλεια. Η ασφάλεια ιεραρχείται πάνω από τη Δημοκρατία.
Η εκθεμελίωση των δικαιωμάτων επιτυγχάνεται με τον κατακερματισμό των πολιτών. Όλοι εναντίον όλων! Χαρακτηριστικό παράδειγμα και η αντιμετώπιση των μεταναστών ως εξιλαστήριων θυμάτων για να βγούμε από την οικονομική κρίση, η ανακίνηση, δηλαδή, ξενοφοβικών αντανακλαστικών και η καλλιέργεια του ρατσιστικού φθόνου.
Δεν είναι εύκολη η απάντηση. Δεν θα είναι όμως ευθύγραμμη και η αντίδραση. Το απρόβλεπτο, αυτό που κάνει το ποτήρι της αγανάκτησης να ξεχειλίσει, μπορεί να συναντηθεί με ενωτικούς αγώνες. Να γίνει δύναμη αλλαγής. Και τότε το σίριαλ θα αλλάξει! Γιατί οι θεατές θα έχουν γίνει πρωταγωνιστές.
Τώρα, βέβαια, υπήρχε η ανθρωπιστική διάσταση της απεργίας πείνας. Δεν επρόκειτο για ξέσπασμα κάποιας "συντεχνίας", αλλά για ειρηνικό αγώνα απελπισμένων ανθρώπων, που με τη στάση τους έδιναν μάθημα αξιοπρέπειας, που σε καιρούς αυξανόμενης βίας μάς πρότειναν την αξία της μη-βίας.
Δεν ήταν εύκολη η καταδίκη τους. Γι' αυτό σχεδιάστηκε η μετατόπιση του θέματος. Οι τηλεαστέρες, μεταμφιεζόμενοι σε συνταγματολόγους για την περίσταση, επιχείρησαν να συρρικνώσουν την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου ή και να το καταργήσουν. Έφθασαν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι το άσυλο δεν προστατεύει ούτε τον περίβολο του Πολυτεχνείου ούτε τα Προπύλαια! Το άσυλο, λέει, αφορά μόνον τις ακαδημαϊκές ελευθερίες. Εκμεταλλευόμενοι καταχρήσεις που σφράγισαν άλλες περιπτώσεις, δημιουργούν υγειονομική ζώνη γύρω από τα αμφιθέατρα. Οι κοινωνικές και πολιτικές εκδηλώσεις, η αναγκαία σύγκρουση ιδεών, το άνοιγμα του Πανεπιστημίου στην κοινωνία, δηλαδή η ουσιαστική συνθήκη της ακαδημαϊκής ελευθερίας, το άσυλο ως δημόσιος χώρος ελευθερίας, θεωρείται... αναχρονισμός!
Έχει επιχειρηθεί η αναίρεση ή και ανατροπή πολλών δικαιωμάτων στην εποχή του Μνημονίου. Η κοινωνική ασφάλιση και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις θεωρούνται τροχοπέδη. Οι κάμερες στους δημόσιους χώρους και τα βιομετρικά δεδομένα στις ταυτότητες θεωρούνται αναγκαία για την ασφάλεια. Η ασφάλεια ιεραρχείται πάνω από τη Δημοκρατία.
Η εκθεμελίωση των δικαιωμάτων επιτυγχάνεται με τον κατακερματισμό των πολιτών. Όλοι εναντίον όλων! Χαρακτηριστικό παράδειγμα και η αντιμετώπιση των μεταναστών ως εξιλαστήριων θυμάτων για να βγούμε από την οικονομική κρίση, η ανακίνηση, δηλαδή, ξενοφοβικών αντανακλαστικών και η καλλιέργεια του ρατσιστικού φθόνου.
Δεν είναι εύκολη η απάντηση. Δεν θα είναι όμως ευθύγραμμη και η αντίδραση. Το απρόβλεπτο, αυτό που κάνει το ποτήρι της αγανάκτησης να ξεχειλίσει, μπορεί να συναντηθεί με ενωτικούς αγώνες. Να γίνει δύναμη αλλαγής. Και τότε το σίριαλ θα αλλάξει! Γιατί οι θεατές θα έχουν γίνει πρωταγωνιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου