σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία |
Λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. βγάλανε τα "σαπάκια" τους στη σέντρα. Πολιτικά στελέχη που για τον ένα ή τον άλλο λόγο θεωρούνται καμένα, παραδίδονται βορά στη διψασμένη για ενόχους κοινή γνώμη. Εικονικά βεβαίως, διότι η παραγραφή των επιμέρους αδικημάτων δεν επιτρέπει την κάθαρση και διαφυλάσσει την ομερτά. Παρ' όλη την ασυλία που τους εξασφαλίζει το σύστημα, πολλοί από τους δακτυλοδεικτούμενους εξεγείρονται. Προβάλλουν το απλούστατο επιχείρημα "ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις εμένα - είσαι καλύτερος;", "όλοι μαζί τα φάγαμε". Δικαίως διαμαρτύρονται. Είναι κι αυτή μια μορφή της κρίσης νομιμοποίησης του συστήματος. Απλώς είναι η εσωτερική όψη.
Ακόμα κι αν η πολιτική που έπρεπε να εφαρμοστεί στην Ελλάδα ήταν σωστή, ακόμα κι αν το Μνημόνιο ήταν όντως μονόδρομος -που, όπως αποδείχθηκε, τίποτα από τα δύο δεν ίσχυε-, και πάλι τα συγκεκριμένα κόμματα και το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό σε επίπεδο φυσικών προσώπων δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία για να τα εφαρμόσουν. Και μάλιστα την έξωθεν καλή μαρτυρία δεν την έχουν κατά κυριολεξία: Το σχήμα της σπάταλης και διεφθαρμένης χώρας που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία αρνητικού κλίματος για την Ελλάδα, στο ποσοστό που έχει ψήγματα αλήθειας, αφορά πρωτίστως τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και τις επιδόσεις και συμπεριφορές των στελεχών τους.
Το σκάνδαλο της Siemens, στην πραγματικότητα ο αστερισμός σκανδάλων της Siemens (OTE, OΣΕ, C4I), δεν είναι παρά η συντεταγμένη, εγκάρδια και αγαστή συνεργασία του ελληνικού συστήματος πολιτικής και οικονομικής εξουσίας με το αντίστοιχο γερμανικό (εξίσου διεφθαρμένο) τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Στην Ισλανδία, η Βουλή παρέπεμψε σε δίκη τον πρόεδρο της χώρας. Η Ισλανδία εξακολουθεί να επιπλέει. Δεν βυθίστηκε αύτανδρη στον Βόρειο Ατλαντικό. Στις 11 Μαρτίου, στη... γειτονική μας Ιρλανδία θα διεξαχθούν πρόωρες εκλογές, και μάλιστα μετά από ανταρσία των ίδιων των υπουργών του κυβερνώντος κόμματος. Ο πρωθυπουργός Μπράιαν Κόουεν βρέθηκε τόσο απομονωμένος, που δεν μπόρεσε καν να βρει πέντε στελέχη για να αντικαταστήσει τους ισάριθμους υπουργούς του που παραιτήθηκαν. Δεν πα' να 'χουν Μνημόνιο, αναζητούν λύση και αναζητούν και τις δυνάμεις που μπορούν να διεκδικήσουν λύσεις προς όφελος της χώρας τους και όχι των πιστωτών τους.
Εδώ, αντιθέτως, ζούμε στην αυλή του Λουδοβίκου. Οι υπουργοί πάνε στο Υπουργικό Συμβούλιο και ο Παπανδρέου τούς βάζει στο Facebook να βλέπουν βιντεάκια και να απαντούν σε ερωτηματολόγια. Μίλησε κανείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου