 |
| "Διωγμός", της Άννας Κινδύνη |
από την Αυγή
Το μεταναστευτικό δεν έχει εύκολη λύση. Η έλλειψη οργανωμένης αντιμετώπισης της ανθρώπινης μετανάστευσης, που δεν έχει προορισμό την Ελλάδα αλλά τη Δυτική Ευρώπη, άφησε τους μετανάστες ανυπεράσπιστους στην κακομεταχείριση και την πιο άγρια εκμετάλλευση, παράλληλα όμως άφησε ανυπεράσπιστη και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Τώρα μάλιστα που εξέλιπαν και οι ευκαιρίες απασχόλησης, χάθηκαν και τα "μαύρα" μεροκάματα, τα πράγματα χειροτέρεψαν πολύ.
Η Ε.Ε. με τη συνθήκη του Δουβλίνου II θέλει να κάνει την Ελλάδα έναν απέραντο φράχτη για να σταματήσει τα τεράστια μεταναστευτικά ανθρώπινα ρεύματα, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει ποτέ. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό είναι εκτός πραγματικότητας. Στην Ελλάδα απλά μεταφέρεται η πείνα και η ελπίδα χιλιάδων ανθρώπων μακριά από την πηγή της. Το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό ζήτημα, είναι πάνω απ' όλα θέμα της Ε.Ε. και όλων των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών που το δημιούργησαν.
Η μαζική και διαρκής μετακίνηση φτωχών ανθρώπων από τον Τρίτο Κόσμο στον Πρώτο δεν πρόκειται να σταματήσει παρά μόνο όταν δοθούν λύσεις και αρθούν τα αίτια της δυστυχίας και της άνισης ανάπτυξης επιτόπου στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, θα έχουμε τη φτώχεια του μετανάστη να προσκρούει στην απειλή της φτώχειας του νεοέλληνα και τα εγχώρια φασιστοειδή και ξενοφοβικά φίδια να σπεκουλάρουν πολιτικά. Σίγουρα θα προσπαθήσει το σάπιο δικομματικό σύστημα να συκοφαντήσει όλους όσοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και όχι να το κρύψουν κάτω από το χαλί.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα όμως δεν είναι ένα ζήτημα ξεκομμένο από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και σπέρνει ψευδαισθήσεις όποιος θεωρεί ότι μπορεί να λυθεί οριστικά με μέτρα καταστολής, με φράχτες και στρατόπεδα «υποδοχής». Το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι διαχρονικό και ο ελληνικός λαός, όσο και αν είναι στριμωγμένος σήμερα, δεν μπορεί να λησμονήσει ότι έχει πάνω από δέκα εκατομμύρια αδέλφια του που ζουν σε όλες τις εσχατιές της γης.
Η αριστερά από τη μεριά της για το τεράστιο αυτό ζήτημα δεν μπορεί να λειτουργεί με λογικές φοβικές, μικροκομματικές και να δρα με επιπολαιότητα και καιροσκοπισμό. Ούτε να κλείνει το στόμα της ταμπουρωμένη σε μια καθεστωτική λογική, φοβούμενη μην χάσει ψήφους και πρόσκαιρη λαϊκή συγκατάθεση. Το πρόβλημα του μεταναστευτικού ρεύματος έχει να κάνει με ανθρώπινες ζωές και είναι πιο σημαντικό από τα πανεπιστημιακά άσυλα -μιας και γίνεται μεγάλη αναφορά αυτές τις μέρες με την κατάληψη της Νομικής, με περίσσευμα υποκρισίας από τα ΜΜΕ. Η αριστερά πρέπει να πει όλη την αλήθεια στον λαό και να τον πείσει ότι το θέμα αυτό δεν μπορεί να λυθεί με φοβίες και απάνθρωπες επιλογές, ειδικότερα από μια χώρα που πάντα τροφοδότησε και συνεχίζει, δυστυχώς, να τροφοδοτεί μέχρι σήμερα την ανθρώπινη μετανάστευση.
- O Β. Πριμικήρης, είναι στο Ε.Γ. της ΚΠΕ του ΣΥΝ.
Το μεταναστευτικό δεν έχει εύκολη λύση. Η έλλειψη οργανωμένης αντιμετώπισης της ανθρώπινης μετανάστευσης, που δεν έχει προορισμό την Ελλάδα αλλά τη Δυτική Ευρώπη, άφησε τους μετανάστες ανυπεράσπιστους στην κακομεταχείριση και την πιο άγρια εκμετάλλευση, παράλληλα όμως άφησε ανυπεράσπιστη και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Τώρα μάλιστα που εξέλιπαν και οι ευκαιρίες απασχόλησης, χάθηκαν και τα "μαύρα" μεροκάματα, τα πράγματα χειροτέρεψαν πολύ.
Η Ε.Ε. με τη συνθήκη του Δουβλίνου II θέλει να κάνει την Ελλάδα έναν απέραντο φράχτη για να σταματήσει τα τεράστια μεταναστευτικά ανθρώπινα ρεύματα, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει ποτέ. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό είναι εκτός πραγματικότητας. Στην Ελλάδα απλά μεταφέρεται η πείνα και η ελπίδα χιλιάδων ανθρώπων μακριά από την πηγή της. Το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό ζήτημα, είναι πάνω απ' όλα θέμα της Ε.Ε. και όλων των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών που το δημιούργησαν.
Η μαζική και διαρκής μετακίνηση φτωχών ανθρώπων από τον Τρίτο Κόσμο στον Πρώτο δεν πρόκειται να σταματήσει παρά μόνο όταν δοθούν λύσεις και αρθούν τα αίτια της δυστυχίας και της άνισης ανάπτυξης επιτόπου στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, θα έχουμε τη φτώχεια του μετανάστη να προσκρούει στην απειλή της φτώχειας του νεοέλληνα και τα εγχώρια φασιστοειδή και ξενοφοβικά φίδια να σπεκουλάρουν πολιτικά. Σίγουρα θα προσπαθήσει το σάπιο δικομματικό σύστημα να συκοφαντήσει όλους όσοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και όχι να το κρύψουν κάτω από το χαλί.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα όμως δεν είναι ένα ζήτημα ξεκομμένο από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και σπέρνει ψευδαισθήσεις όποιος θεωρεί ότι μπορεί να λυθεί οριστικά με μέτρα καταστολής, με φράχτες και στρατόπεδα «υποδοχής». Το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι διαχρονικό και ο ελληνικός λαός, όσο και αν είναι στριμωγμένος σήμερα, δεν μπορεί να λησμονήσει ότι έχει πάνω από δέκα εκατομμύρια αδέλφια του που ζουν σε όλες τις εσχατιές της γης.
Η αριστερά από τη μεριά της για το τεράστιο αυτό ζήτημα δεν μπορεί να λειτουργεί με λογικές φοβικές, μικροκομματικές και να δρα με επιπολαιότητα και καιροσκοπισμό. Ούτε να κλείνει το στόμα της ταμπουρωμένη σε μια καθεστωτική λογική, φοβούμενη μην χάσει ψήφους και πρόσκαιρη λαϊκή συγκατάθεση. Το πρόβλημα του μεταναστευτικού ρεύματος έχει να κάνει με ανθρώπινες ζωές και είναι πιο σημαντικό από τα πανεπιστημιακά άσυλα -μιας και γίνεται μεγάλη αναφορά αυτές τις μέρες με την κατάληψη της Νομικής, με περίσσευμα υποκρισίας από τα ΜΜΕ. Η αριστερά πρέπει να πει όλη την αλήθεια στον λαό και να τον πείσει ότι το θέμα αυτό δεν μπορεί να λυθεί με φοβίες και απάνθρωπες επιλογές, ειδικότερα από μια χώρα που πάντα τροφοδότησε και συνεχίζει, δυστυχώς, να τροφοδοτεί μέχρι σήμερα την ανθρώπινη μετανάστευση.
- O Β. Πριμικήρης, είναι στο Ε.Γ. της ΚΠΕ του ΣΥΝ.
Πολύ σωστά! Διότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Με το ζόρι γλιτώσαμε τα χειρότερα χθες.
ΑπάντησηΔιαγραφή