Ο φόβος της εξέγερσης των μεταναστών

(πηγή)

από την Αυγή

Όσοι μεθόδευαν την εκδίωξη των απεργών πείνας μεταναστών από τη Νομική και προωθούσαν την αστυνομική βία ως λύση (ανοιχτά ή συγκαλυμμένα, με τη γνωστή προτροπή "να εφαρμοστεί ο νόμος"), αποδεικνύονται, εκτός των άλλων, επικίνδυνοι για την ασφάλεια της χώρας, για την οποία υποτίθεται ότι κόπτονται με το αντιμεταναστευτικό παραλήρημά τους.

Στην Ελλάδα ζουν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, ανάμεσά τους πολλοί Άραβες, και ειδικότερα προερχόμενοι από τις χώρες του Μαγκρέμπ, όπου άλλωστε ανήκει η πλειοψηφία των 300 απεργών πείνας. Ποιο μήνυμα θα έστελνε στους άλλους μετανάστες, αλλά και στις χώρες καταγωγής τους, η άγρια κρατική καταστολή εις βάρος μεταναστών οι οποίοι διεκδικούσαν με ειρηνικό τρόπο τη νομιμοποίησή τους; Ποιο συνεχές συγκρούσεων θα ενεργοποιούσε η αστυνομική βαναυσότητα, αν μάλιστα προκαλούσε θύματα, σε μια περίοδο που οι αραβικές χώρες καταγωγής συγκλονίζονται από πρωτοφανείς εξεγέρσεις;

Είναι προφανές ότι οι κυβερνητικοί παράγοντες που σχεδίασαν την επίδειξη αστυνομικής βίας, αλλά και η συντηρητική αντιπολίτευση που σιγοντάριζε ή και πλειοδοτούσε, αγνοούν παραμέτρους, όπως η διάχυση ιδεολογικών προτύπων εξέγερσης ως στοιχείο φαντασιακής (ή μήπως και πραγματικής;) ένταξης των μεταναστών στη μητέρα - πατρίδα τους. Σε άλλες περιόδους, που βασίλευε η ηρεμία των απολυταρχικών και θεοκρατικών καθεστώτων στον αραβικό κόσμο, η βελτίωση της ζωής των μεταναστών ήταν κίνητρο για να ενταχθούν στη ζωή των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών κοινωνιών. Τώρα η βαθιά οικονομική κρίση έχει ανατρέψει προσδοκίες και έχει ανασύρει από τον βυθό αρχαϊκότητες που καθιστούν ολοένα και δυσχερέστερη τη συμβίωση, παρ' ότι η παγκοσμιοποίηση "έχει ρίξει τα σύνορα".

Όλα αυτά, βέβαια, είναι ψιλά γράμματα για πολιτικές δυνάμεις οι οποίες ψηφοθηρούν πάνω στην ανασφάλεια που προκαλεί στους πολίτες η οικονομική κρίση και ερεθίζουν τα αντιδραστικά αντανακλαστικά αναζητώντας εξιλαστήρια θύματα. Παίζουν, όμως, με τη φωτιά, γιατί η κρίση που συνταράσσει την αραβική περίμετρο δεν είναι μακριά μας. Μπορεί σύντομα να αποδειχθεί παράγων εξελίξεων. Γι' αυτό επειγόντως χρειάζεται μια ριζικά διαφορετική μεταναστευτική πολιτική, αρχίζοντας από την ανατροπή της ευρωπαϊκής Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ.