 |
| σκίτσο του Soloup από Το Ποντίκι |
του Θανάση Καρτερού
από την
Κυριακάτικη Αυγή
Για εκατοστή φορά χθες ο Παπανδρέου χαρακτήρισε κάθε συζήτηση για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους ανακύκλωση της μιζέριας και καταστροφολογία, ανανεώνοντας μετά τη σφαλιάρα στον Πάγκαλο το γενικό σιωπητήριο. Πράγμα που ή δεν κατάλαβε, επειδή δεν ξέρει ελληνικά, ή αγνόησε, επειδή ξέρει τον her Papandreou, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών (ΒDI) Χανς-Πέτερ Κάιτελ. Που διάλεξε τη μέρα για να μας ενημερώσει με γερμανική αυστηρότητα ότι "μόνο μέσω μιας αναδιάρθρωσης μπορεί η Ελλάδα να απελευθερωθεί από την κρίση χρέους». Ότι επίσης «οι πιστωτές, κάτοχοι ομολόγων της Ελλάδας, το γνωρίζουν αυτό και έχουν ενσωματώσει από καιρό τις απώλειες». Και ότι, τέλος, «είναι αντιπαραγωγικό, να οξύνεται τεχνητά η κατάσταση μέχρι το 2013 για να γίνει μετά τομή στα χρέη».
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ πάρει τα αυτιά, θα πείτε, ο Στίγκλιτς κι ο Κρούγκμαν και οι οικονομολόγοι όλων των σχολών: Αναδιάρθρωση, αναδιάρθρωση, αναδιάρθρωση! Αλλιώς δεν βγαίνει, αλλιώς δεν βγαίνει, αλλιώς δεν βγαίνει! Ναι, αλλά έχει διαφορά. Άλλο πράγμα να μιλούν οι άνθρωποι της θεωρίας και άλλο ο Γερμανός της πράξης. Άλλο τα νόμπελ και άλλο οι κραταιοί Γερμανοί βιομήχανοι, στυλοβάτες της παγκόσμιας νέας τάξης. Οι μεν εκφράζουν μια έγκυρη επιστημονική άποψη, οι δε προαναγγέλλουν αυτό που θα γίνει. Διότι αν το «πρέπει» των Γερμανών βιομηχάνων είχε το ίδιο βάρος με το «πρέπει» του Στίγκλιτς, τότε θα βαδίζαμε προς τον σοσιαλισμό.
ΦΥΣΙΚΑ ο άνθρωπος δεν θέλει να χάσουν οι δανειστές τα λεφτά τους. «Αναδιάρθρωση με μέτρο» είναι η ακριβής διατύπωση που χρησιμοποιεί. Καθώς όμως ανάμεσα στις αγορές του αέρα και στην πραγματική οικονομία υπάρχουν, εκτός από δεσμοί κέρδους, και διαφορές, ο βαρόνος των Γερμανών βιομηχάνων λέει και μερικές αλήθειες παραπάνω. Και πρώτα-πρώτα ότι οι πιστωτές «το γνωρίζουν αυτό» και έχουν από καιρό λάβει τα μέτρα τους και ενσωματώσει τις απώλειες. Δηλαδή όχι μόνο οι οικονομολόγοι, όχι μόνο οι Γερμανοί βιομήχανοι, αλλά ακόμα και οι πιστωτές μας την έχουν σίγουρη την αναδιάρθρωση - πες πως έγινε. Και την έχουν ήδη ενσωματώσει! Κι έτσι καταλήγουμε να αισθανόμαστε εμείς, που εμάς πρωτίστως αφορούν όλα αυτά, σαν εκείνη την κυρία ελαφρών ηθών η οποία μετά από χρόνια στο κουρμπέτι έπαθε κατάθλιψη γιατί πληροφορήθηκε ότι οι άλλες συνάδελφοί της πληρώνονταν.
ΛΕΕΙ και κάτι άλλο όμως ο έγκυρος Γερμανός, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Είναι αντιπαραγωγικό να οξύνεται τεχνητά η κατάσταση μέχρι το 2013 και τότε να γίνει το κούρεμα του χρέους! Δηλαδή, δηλαδή; Σε ελεύθερη αλλά όχι αυθαίρετη μετάφραση, δεν είναι αναγκαίο κακό, φάρμακο για την αρρώστια, σκληρά και άδικα αλλά αναπόφευκτα, όσα παθαίνουμε. Τεχνητά οξύνεται η κατάσταση και την πληρώνουμε εμείς! Και δεν το λέει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΚΕ, αλλά ο στυλοβάτης του συστήματος, που φοβάται ότι το παρατραβάνε με τα κόλπα και την τεχνητή όξυνση και μπορεί να κάνουν ζημιά γενικότερη και τους λέει να τελειώνουν με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και να πάνε παρακάτω.
ΜΕΤΑ απ' όλα αυτά καταλαβαίνει κανείς πόσο πιο σημαντικό κι από το χρέος και τα ελλείμματα είναι το πολιτικό έλλειμμα στη χώρα. Πρώτον ωθούν μια αδύναμη, εν πολλοίς χαζοχαρούμενη και κυρίως εκ των προτέρων υποταγμένη κυβέρνηση να παίρνει όλο και πιο δυσβάσταχτα μέτρα εναντίον του λαού της υπηρετώντας αδιαμαρτύρητα την «τεχνητή όξυνση». Και δεύτερον στον ύπνο θα τον πιάσουν πάλι τον Παπανδρέου και να το θυμηθείτε, όπως και πέρσι το Μάιο με το Μνημόνιο και όσα συνεπάγεται. Όταν φτάσει η ώρα της αναδιάρθρωσης, αυτοί θα τα έχουν ετοιμάσει πάλι τα χαρτιά -αμφιβάλλουμε κι αν θα τα έχουν μεταφράσει...- για να τα υπογράψουν οι δικοί μας. Οι οποίοι τώρα είναι απασχολημένοι να υπηρετούν με συνέπεια και σοβαρότητα, όπως δηλώνει ο πρωθυπουργός, την «τεχνητή όξυνση» και απαγορεύουν ακόμα και τη λέξη αναδιάρθρωση. Και τότε, αντί να διαπραγματευτούν σκληρά, θα θριαμβολογούν ότι οι δανειστές μας επέδειξαν επιείκεια -υπό όρους βεβαίως- επειδή κι εμείς επιδείξαμε πνεύμα και ηθική. Γιατί στο παραμύθιασμα του είδους είναι μανούλες. Τόσο που μόνο από τρελό κι από Γερμανό να μαθαίνεις την αλήθεια στη χώρα του Παπανδρέου…
από την
Κυριακάτικη Αυγή
Για εκατοστή φορά χθες ο Παπανδρέου χαρακτήρισε κάθε συζήτηση για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους ανακύκλωση της μιζέριας και καταστροφολογία, ανανεώνοντας μετά τη σφαλιάρα στον Πάγκαλο το γενικό σιωπητήριο. Πράγμα που ή δεν κατάλαβε, επειδή δεν ξέρει ελληνικά, ή αγνόησε, επειδή ξέρει τον her Papandreou, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών (ΒDI) Χανς-Πέτερ Κάιτελ. Που διάλεξε τη μέρα για να μας ενημερώσει με γερμανική αυστηρότητα ότι "μόνο μέσω μιας αναδιάρθρωσης μπορεί η Ελλάδα να απελευθερωθεί από την κρίση χρέους». Ότι επίσης «οι πιστωτές, κάτοχοι ομολόγων της Ελλάδας, το γνωρίζουν αυτό και έχουν ενσωματώσει από καιρό τις απώλειες». Και ότι, τέλος, «είναι αντιπαραγωγικό, να οξύνεται τεχνητά η κατάσταση μέχρι το 2013 για να γίνει μετά τομή στα χρέη».
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ πάρει τα αυτιά, θα πείτε, ο Στίγκλιτς κι ο Κρούγκμαν και οι οικονομολόγοι όλων των σχολών: Αναδιάρθρωση, αναδιάρθρωση, αναδιάρθρωση! Αλλιώς δεν βγαίνει, αλλιώς δεν βγαίνει, αλλιώς δεν βγαίνει! Ναι, αλλά έχει διαφορά. Άλλο πράγμα να μιλούν οι άνθρωποι της θεωρίας και άλλο ο Γερμανός της πράξης. Άλλο τα νόμπελ και άλλο οι κραταιοί Γερμανοί βιομήχανοι, στυλοβάτες της παγκόσμιας νέας τάξης. Οι μεν εκφράζουν μια έγκυρη επιστημονική άποψη, οι δε προαναγγέλλουν αυτό που θα γίνει. Διότι αν το «πρέπει» των Γερμανών βιομηχάνων είχε το ίδιο βάρος με το «πρέπει» του Στίγκλιτς, τότε θα βαδίζαμε προς τον σοσιαλισμό.
ΦΥΣΙΚΑ ο άνθρωπος δεν θέλει να χάσουν οι δανειστές τα λεφτά τους. «Αναδιάρθρωση με μέτρο» είναι η ακριβής διατύπωση που χρησιμοποιεί. Καθώς όμως ανάμεσα στις αγορές του αέρα και στην πραγματική οικονομία υπάρχουν, εκτός από δεσμοί κέρδους, και διαφορές, ο βαρόνος των Γερμανών βιομηχάνων λέει και μερικές αλήθειες παραπάνω. Και πρώτα-πρώτα ότι οι πιστωτές «το γνωρίζουν αυτό» και έχουν από καιρό λάβει τα μέτρα τους και ενσωματώσει τις απώλειες. Δηλαδή όχι μόνο οι οικονομολόγοι, όχι μόνο οι Γερμανοί βιομήχανοι, αλλά ακόμα και οι πιστωτές μας την έχουν σίγουρη την αναδιάρθρωση - πες πως έγινε. Και την έχουν ήδη ενσωματώσει! Κι έτσι καταλήγουμε να αισθανόμαστε εμείς, που εμάς πρωτίστως αφορούν όλα αυτά, σαν εκείνη την κυρία ελαφρών ηθών η οποία μετά από χρόνια στο κουρμπέτι έπαθε κατάθλιψη γιατί πληροφορήθηκε ότι οι άλλες συνάδελφοί της πληρώνονταν.
ΛΕΕΙ και κάτι άλλο όμως ο έγκυρος Γερμανός, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Είναι αντιπαραγωγικό να οξύνεται τεχνητά η κατάσταση μέχρι το 2013 και τότε να γίνει το κούρεμα του χρέους! Δηλαδή, δηλαδή; Σε ελεύθερη αλλά όχι αυθαίρετη μετάφραση, δεν είναι αναγκαίο κακό, φάρμακο για την αρρώστια, σκληρά και άδικα αλλά αναπόφευκτα, όσα παθαίνουμε. Τεχνητά οξύνεται η κατάσταση και την πληρώνουμε εμείς! Και δεν το λέει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΚΕ, αλλά ο στυλοβάτης του συστήματος, που φοβάται ότι το παρατραβάνε με τα κόλπα και την τεχνητή όξυνση και μπορεί να κάνουν ζημιά γενικότερη και τους λέει να τελειώνουν με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και να πάνε παρακάτω.
ΜΕΤΑ απ' όλα αυτά καταλαβαίνει κανείς πόσο πιο σημαντικό κι από το χρέος και τα ελλείμματα είναι το πολιτικό έλλειμμα στη χώρα. Πρώτον ωθούν μια αδύναμη, εν πολλοίς χαζοχαρούμενη και κυρίως εκ των προτέρων υποταγμένη κυβέρνηση να παίρνει όλο και πιο δυσβάσταχτα μέτρα εναντίον του λαού της υπηρετώντας αδιαμαρτύρητα την «τεχνητή όξυνση». Και δεύτερον στον ύπνο θα τον πιάσουν πάλι τον Παπανδρέου και να το θυμηθείτε, όπως και πέρσι το Μάιο με το Μνημόνιο και όσα συνεπάγεται. Όταν φτάσει η ώρα της αναδιάρθρωσης, αυτοί θα τα έχουν ετοιμάσει πάλι τα χαρτιά -αμφιβάλλουμε κι αν θα τα έχουν μεταφράσει...- για να τα υπογράψουν οι δικοί μας. Οι οποίοι τώρα είναι απασχολημένοι να υπηρετούν με συνέπεια και σοβαρότητα, όπως δηλώνει ο πρωθυπουργός, την «τεχνητή όξυνση» και απαγορεύουν ακόμα και τη λέξη αναδιάρθρωση. Και τότε, αντί να διαπραγματευτούν σκληρά, θα θριαμβολογούν ότι οι δανειστές μας επέδειξαν επιείκεια -υπό όρους βεβαίως- επειδή κι εμείς επιδείξαμε πνεύμα και ηθική. Γιατί στο παραμύθιασμα του είδους είναι μανούλες. Τόσο που μόνο από τρελό κι από Γερμανό να μαθαίνεις την αλήθεια στη χώρα του Παπανδρέου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου