 |
| σκίτσο Πέτρου Ζερβού από την Ελευθεροτυπία |
από την Αυγή
Το σκηνικό στήνεται καρμπόν, όμοιο ακριβώς με το κλίμα πριν από μερικούς μήνες, στις παραμονές του Μνημονίου, όταν, από εκεί που δεν είχαμε ανάγκη κανέναν, βρεθήκαμε ξαφνικά χειροπόδαρα δεμένοι με το Μνημόνιο και με την κυβέρνηση σχεδόν να επαίρεται που δεν διαπραγματεύθηκε.
Σήμερα που το Μνημόνιο, όπως υποδείκνυε η απλή αριθμητική, έχει καταρρεύσει ως προς τους ονομαστικούς του στόχους, η κυβέρνηση και πάλι υποστηρίζει ότι όλα πάνε καλά, ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης αλλά μόνον επιμήκυνσης και ότι πάλι δεν πρέπει να μιλάμε, αλλά να εφαρμόζουμε το Μνημόνιο και ό,τι άλλο μας ζητηθεί, διότι είναι μονόδρομος.
Ό,τι και να αποφασιστεί τελικά, η παρούσα κυβέρνηση δεν δείχνει διατεθειμένη να το διαπραγματευθεί, αλλά να το παρουσιάσει και πάλι ως σωτηρία και μονόδρομο. Ακόμη κι αν επιμηκυνθεί το δάνειο, ή αν μειωθεί το επιτόκιο, ή αν γίνει και κάποιο “κούρεμα”, και πάλι η εξέλιξη δεν θα είναι αναγκαστικά θετική για τη χώρα. Η Γερμανία κυρίως, αλλά και η ΕΚΤ και το ΔΝΤ επιθυμούν να επιβάλουν επαχθείς όρους.
Για αρχή, την ερχόμενη εβδομάδα, έρχεται η τρόικα για την τέταρτη δόση του δανείου και, όπως έχει πει εμμέσως ο Γ. Παπακωνσταντίνου, θα “συγκεκριμενοποιηθούν” και τα πρόσθετα 14 δισ. περικοπών για το 2012-13, που περιλαμβάνουν περαιτέρω διάλυση του κράτους πρόνοιας, μείωση των επιδομάτων ανεργίας, κατάργηση νοσοκομείων, σχολείων, πανεπιστημίων, εκποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας και του δημόσιου πλούτου. Όλα αυτά η κυβέρνηση τα θεωρεί όχι μόνον δεδομένα, αλλά και σωστά. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι έπεται.
Η επίσης χειμαζόμενη Ιρλανδία βρίσκεται μπροστά σε πρόωρες εκλογές, παρά το γεγονός ότι δεν έχει συζητηθεί και ψηφιστεί ακόμη ο προϋπολογισμός της χώρας, ο οποίος συνδέεται άμεσα με το δάνειο από την τρόικα. Ουδείς διανοήθηκε να αμφισβητήσει το κυριαρχικό δικαίωμα της Ιρλανδίας να πάει σε εκλογές. Η τρόικα όχι μόνον περιμένει, αλλά τρώει με αγωνία και τα νύχια της.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν θέλει ή δεν είναι σε θέση να διαπραγματευθεί προς όφελος της χώρας. Η διαπραγμάτευση για το χρέος θα πρέπει να γίνει από μια νέα πλειοψηφία που να λειτουργεί προς όφελος της χώρας και των εργαζομένων και όχι υπέρ των πιστωτών, ντόπιων και ξένων.
Το σκηνικό στήνεται καρμπόν, όμοιο ακριβώς με το κλίμα πριν από μερικούς μήνες, στις παραμονές του Μνημονίου, όταν, από εκεί που δεν είχαμε ανάγκη κανέναν, βρεθήκαμε ξαφνικά χειροπόδαρα δεμένοι με το Μνημόνιο και με την κυβέρνηση σχεδόν να επαίρεται που δεν διαπραγματεύθηκε.
Σήμερα που το Μνημόνιο, όπως υποδείκνυε η απλή αριθμητική, έχει καταρρεύσει ως προς τους ονομαστικούς του στόχους, η κυβέρνηση και πάλι υποστηρίζει ότι όλα πάνε καλά, ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης αλλά μόνον επιμήκυνσης και ότι πάλι δεν πρέπει να μιλάμε, αλλά να εφαρμόζουμε το Μνημόνιο και ό,τι άλλο μας ζητηθεί, διότι είναι μονόδρομος.
Ό,τι και να αποφασιστεί τελικά, η παρούσα κυβέρνηση δεν δείχνει διατεθειμένη να το διαπραγματευθεί, αλλά να το παρουσιάσει και πάλι ως σωτηρία και μονόδρομο. Ακόμη κι αν επιμηκυνθεί το δάνειο, ή αν μειωθεί το επιτόκιο, ή αν γίνει και κάποιο “κούρεμα”, και πάλι η εξέλιξη δεν θα είναι αναγκαστικά θετική για τη χώρα. Η Γερμανία κυρίως, αλλά και η ΕΚΤ και το ΔΝΤ επιθυμούν να επιβάλουν επαχθείς όρους.
Για αρχή, την ερχόμενη εβδομάδα, έρχεται η τρόικα για την τέταρτη δόση του δανείου και, όπως έχει πει εμμέσως ο Γ. Παπακωνσταντίνου, θα “συγκεκριμενοποιηθούν” και τα πρόσθετα 14 δισ. περικοπών για το 2012-13, που περιλαμβάνουν περαιτέρω διάλυση του κράτους πρόνοιας, μείωση των επιδομάτων ανεργίας, κατάργηση νοσοκομείων, σχολείων, πανεπιστημίων, εκποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας και του δημόσιου πλούτου. Όλα αυτά η κυβέρνηση τα θεωρεί όχι μόνον δεδομένα, αλλά και σωστά. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι έπεται.
Η επίσης χειμαζόμενη Ιρλανδία βρίσκεται μπροστά σε πρόωρες εκλογές, παρά το γεγονός ότι δεν έχει συζητηθεί και ψηφιστεί ακόμη ο προϋπολογισμός της χώρας, ο οποίος συνδέεται άμεσα με το δάνειο από την τρόικα. Ουδείς διανοήθηκε να αμφισβητήσει το κυριαρχικό δικαίωμα της Ιρλανδίας να πάει σε εκλογές. Η τρόικα όχι μόνον περιμένει, αλλά τρώει με αγωνία και τα νύχια της.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν θέλει ή δεν είναι σε θέση να διαπραγματευθεί προς όφελος της χώρας. Η διαπραγμάτευση για το χρέος θα πρέπει να γίνει από μια νέα πλειοψηφία που να λειτουργεί προς όφελος της χώρας και των εργαζομένων και όχι υπέρ των πιστωτών, ντόπιων και ξένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου