Δεν έχεις ψωμί; Φάε μίσος που είναι δωρεάν

κείμενο και εικόνες απο AntistaChef

Τι να πει κανείς; Για την προπαγάνδα; Για τα ψέματα; Για τους γκεμπελίσκους των καναλιών; Για την υποκρισία; Για το θάνατο κάθε έννοιας δημοκρατίας και ανθρωπισμού σε μια χώρα που έχει το θράσος να θέλει και το copyright; Είναι να ντρέπεσαι που ζεις σε αυτή τη χώρα. 

146 χρόνια μετά το τέλος του αμερικάνικου εμφυλίου οι οπαδοί της δουλείας επιστρέφουν. Γιατί τι άλλο είναι ένας άνθρωπος χωρίς χαρτιά αν όχι ένας σύγχρονος σκλάβος; Δεν έχει άλλο δικαίωμα από το να εργαστεί, χωρίς καμία δυνατότητα να διεκδικήσει οτιδήποτε, χωρίς κανένας νόμος να τον καλύπτει σε οτιδήποτε, χωρίς καμία υποχρέωση κανενός απέναντι του. Τον βλέπεις μόνο αν θες να τον δεις, αν τον χρειαστείς είτε για να σε υπηρετήσει, είτε για να ξεσπάσεις τον θυμό σου πάνω του.

Γι’ αυτό και είναι 100% σίγουρο ότι ούτε θέλουν να νομιμοποιήσουν μετανάστες, ούτε και να απελάσουν. Πουλάνε απελάσεις και φράχτες στον κόσμο που καταπίνει αμάσητα τα ψέματα και το ρατσισμό ενώ στην πραγματικότητα αυτή η κατάσταση τους βολεύει όσο τίποτα. Αν αύριο ξαφνικά εξαφανίζονταν όλοι οι μετανάστες θα εξαφανίζονταν και τα μαύρα κέρδη τους και ένα βολικό εργαλείο για να κάνουν την κοινωνία αντί να εξεγείρεται για τα προβλήματα της να βρίζει τον διπλανό εξαθλιωμένο. Τι θα ήταν το ΛΑΟΣ και οι Χρυσαυγήτες χωρίς μετανάστες. Μόνο οι Τούρκοι θα τους έμεναν για να πουλάνε την πραμάτεια τους και γι’ αυτό οι εθνικιστές συντηρούν και αυτή τη φάμπρικα μίσους.

Κρύβονται σήμερα διάφοροι “καθωσπρέπει” πίσω από το θέμα του ασύλου της Νομικής. Πολύ βολικό για να πουλήσεις εκδούλευση στην εξουσία χωρίς να καρφωθείς ως ρατσιστής. Αλλά αυτό που θέλουν να ξηλώσουν δεν είναι το άσυλο αλλά κάθε δημοκρατικό δικαίωμα. Θέλουν όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μετανάστες χωρίς χαρτιά. Δηλαδή κανένα. Αυτό είναι το ιδανικό για μια ανταγωνιστική οικονομία.

Αυτοί που ποδοπατήσανε τη ζωή μας και εξαφάνισαν σε λίγους μήνες το μέλλον της κοινωνίας μας για λογαριασμό τραπεζιτών, τοκογλύφων, εργολάβων και κάθε λογής ισχυρών, πουλάνε νταηλίκι και αποφασιστικότητα απέναντι σε αόρατους ανθρώπους. Σε ανθρώπους που δεν έχουν κανένα μέσο να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Και το πουλάνε όχι για να το αγοράσουν οι μετανάστες, αλλά εμείς. Εμείς είμαστε οι πελάτες του μίσους. Θα ψωνίσουμε;

 

Οι Στέρεο Νόβα το 1994, μέσα από τη δική τους μοναδική αισθητική ένιωσαν τον αόρατο άνθρωπο.

Αφιερωμένο στους μετανάστες της Νομικής από κάποιον που νιώθει ξένος στη χώρα του.