Χτίσε, ψήφισε, αλλά μην καπνίζεις...

σκίτσο του Χρήστου Τολιάδη από το Έθνος

του Δημήτρη Χρήστου 

από την Κυριακάτικη Αυγή

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντέδρασαν στο νομοσχέδιο της υπουργού Περιβάλλοντος κ. Μπιρμπίλη, που στο πλαίσιο της πράσινης ανάπτυξης και προστασίας της εξαιρετικής ελληνικής φύσης, έκρινε πως, για να δοθεί άδεια οικοδομής σε προστατευμένες περιοχές Natura, θα έπρεπε η ιδιωτική έκταση να είναι το ολιγότερο 10 στρέμματα. Και γιατί αντέδρασαν οι κύριοι βουλευτές; Δεν είναι υπέρ της πράσινης ανάπτυξης; Δεν ξέρουμε πόσο και πόσοι είναι, μόνο που της πράσινης ανάπτυξης προηγούνται οι ψήφοι του πελατειακού τους συστήματος. Είναι ώρα, σε τόσο δύσκολες εποχές που δεν μπορούν να βγουν στο δρόμο, να χάσουν και τα τελευταία ερείσματα που απομένουν; Δεν ξέρω πώς ακριβώς θα το περιέγραφε αυτό ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αλλά εδώ, υποθέτω, πως οι “διεφθαρμένοι” πολίτες δεν πρόλαβαν να πάνε στα γραφεία των βουλευτών και να τους απειλήσουν πως αν εγκρίνουν τέτοιο νομοσχέδιο, ψήφο δεν πρόκειται να δουν. Φρόντισαν οι αδιάφθοροι πολιτικοί να προβλέψουν τις αντιδράσεις και, αντί των συμφερόντων της πατρίδας μας, να προτάξουν την επανεκλογή τους με τις ψήφους των “διεφθαρμένων”.

ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσαμε όλοι οι Έλληνες να πάμε ένα ταξίδι σε χώρες που σέβονται το φυσικό τους περιβάλλον και πλουτίζουν από αυτόν τον σεβασμό, για να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, πού είμαστε και κυρίως πού πάμε. Η προσωπική μου εμπειρία αφορά την Αυστρία, όπου έχω ταξιδέψει και γυρίσει κυρίως την περιοχή του Σάλτσμπουργκ. Ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα από την καθαριότητα του πλούσιου φυσικού κεφαλαίου αυτής της χώρας. Τα πάντα τακτοποιημένα και ήρεμα. Έμενες, για παράδειγμα, σε ένα ξενοδοχείο τριών αστέρων, αλλά με τον περιβάλλοντα χώρο να είναι απίστευτα γοητευτικός, ούτε καν θυμώσουν αν είχες ή δεν είχες τις πολυτέλειες και τα σέρβις του ξενοδοχείου. Μάλιστα, τόσο η Αυστρία όσο και η Ελβετία, πριν 15 χρόνια διπλασίασαν το κόστος διέλευσης των μεγάλων φορτηγών διεθνών μεταφορών, σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν ως ασύμφορη τη διέλευσή τους από το έδαφός τους για να μην υποβαθμίζουν το φυσικό τους κεφάλαιο.

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ εμπειρία μού την μετέφερε η κόρη μου, όταν το 2002 τελείωσε το εξάμηνό της στο πανεπιστήμιο του Τάμπερε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus. Τελειώνοντας λοιπόν, ήταν μάλιστα αρχές Ιουλίου, πήρε μέρος σε μια οικολογική αποστολή φοιτητών στον βορρά της Φινλανδίας, στον αρκτικό κύκλο. Η αποστολή τους ήταν να διαλύουν τα παλαιά ξύλινα σπίτια των χρυσοθήρων, να τα δεματοποιούν και μετά θα περνούσαν ειδικά φορτηγά για να τα μεταφέρουν. Μιλάμε για παλαιά ξύλινα σπιτάκια, που φαντάζομαι, ελάχιστα επιβάρυναν το φυσικό περιβάλλον. Και όμως, ακόμα και σε αυτή την μακρινή, σχεδόν ακατοίκητη περιοχή, υπήρχε πρόγραμμα εθελοντισμού για τη διατήρηση της καθαριότητας και της φυσικής τάξης!

Μελαγχολία. Μελαγχολία εθνική, πολιτική, πολιτισμική.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του... αντιεξουσιαστή πρωθυπουργού, δεν εξέφρασε ουδεμία ενόχληση για την αντίδραση των κυρίων βουλευτών και ο κύριος Παπανδρέου, που εξάντλησε όλη την αυστηρότητά του στην απαγόρευση του καπνίσματος, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έκανε το κορόιδο! Φυσικά, ούτε το Μνημόνιο θέτει όρους για την προστασία του περιβάλλοντος αυτής της ευρωπαϊκής χώρας. Τα πάντα αφορούν το χρήμα και ειδικότερα το χρήμα που δεν πρέπει να πάρουν οι εργαζόμενοι. Όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Εκτός όμως από τις τρεις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες αναφέρθηκα, αξίζει κανείς να μάθει πώς η μικρή, φτωχή, σεμνή και ταπεινή Κόστα Ρίκα αντιμετώπισε το γεγονός της εξεύρεσης κοιτασμάτων πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή της. Έχοντας καταστρώσει και επενδύσει στην πράσινη ανάπτυξη για οικολογικό και φυσιολατρικό τουρισμό, με απίστευτη ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (πάνω από το 50% της συνολικής παραγωγής), αποφάσισε ότι το μοντέλο στο οποίο επενδύει θα νοθευτεί από τον πετρελαϊκό πειρασμό και αποφάσισε να μην προχωρήσει σε καμία ενέργεια άντλησης πετρελαίου. Άλλωστε, όπως είπε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας της χώρας, τα πετρέλαια εκεί θα είναι, δεν χαλάνε.

ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ πόνος ψυχής από τη ρύπανση των ελληνικών εδαφών, ακόμα και στην πιο ανεπτυγμένη τουριστικά περιοχή. Κανένας έλεγχος δεν ασκείται, καμία πρόνοια δεν λαμβάνεται και οι παρεμβάσεις, όσες τουλάχιστον εξαγγέλλονται, είναι κυρίως για το θεαθήναι. Είναι κλασική κυβερνητική πατέντα παλαιόθεν. Για τους διεφθαρμένους πολιτικούς που έχουν δωροδοκηθεί, δηλώνουν παριστάνοντας τους γενναίους πως, αν είναι να ματώσουμε, ας ματώσουμε, αρκεί να μην είναι μόνο τού δικού μας κόμματος, ώστε να υπάρχει ισοπαλία. Για τη φύση της πατρίδας μας και τις πολιτιστικές κληρονομιές των προγόνων μας, ας ματώσουν οι επόμενοι, αν προλάβουν.