 |
| (πηγή) |
από την Ελευθεροτυπία
Στην αυγή του 21ου αιώνα, η Ευρώπη φαίνεται πως θα ορθώσει ένα ακόμα τείχος. Στον Εβρο, αυτή τη φορά, για ν' αποτρέψει το κύμα μεταναστών. Η ελληνική κυβέρνηση δέχεται να φέρει εις πέρας αυτή την ντροπή. Δωδεκάμισι χιλιόμετρα τείχους για να εμποδίζουν τους απελπισμένους ν' αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Σαν και αυτή που αναζητούσαν κάποια χρόνια πριν απελπισμένοι Ελληνες, οι οποίοι έφταναν με κάθε τρόπο στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά.
Πιστεύουν οι εμπνευστές της ιδέας πως έτσι θα περιορίσουν τον πραγματικά μεγάλο αριθμό μεταναστών που καθημερινά μπαίνουν και εγκλωβίζονται στη χώρα μας διαβιώνοντας σε άθλιες συνθήκες (γιατί δεν τους απελευθερώνει προς τις άλλες χώρες της Ε.Ε., όπως προτείνει και το ΚΚΕ;). Δεν υπολογίζουν ωστόσο οι εμπνευστές πως η απελπισία δεν ανακόπτεται. Οπου και αν μπήκαν τείχη ντροπής (Μεξικό, Ισπανία κ.α.), τα μεταναστευτικά κύματα απελπισμένων δεν περιορίστηκαν ιδιαίτερα. Απλά οι έμποροι ψυχών θ' αναζητούν μεγαλύτερες μίζες για να τους μεταφέρουν στη Δύση.
Οι μετανάστες αυτοί, στη μεγάλη πλειονότητά τους, αναζητούν ζωή. Από αυτή που δεν υπάρχει στις χώρες προέλευσής τους. Κυρίως επειδή η Ευρώπη απομύζησε όσα πλούτη είχαν και μαζί με τις ΗΠΑ δημιουργούν εστίες πολέμων και έντασης. Πώς να ζήσει κανείς στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Σομαλία, την Υεμένη;
Είμαι σίγουρος πως η ιδέα του τείχους θα βρει πολλούς θιασώτες στην κοινωνία. Ενα μέρος της οποίας έως τώρα έδειχνε περίσσια ανοχή στην ύπαρξη παράνομων μεταναστών. Αρκεί να μάζευαν με εξευτελιστικά μεροκάματα φράουλες στην Ηλεία, να έχτιζαν χωρίς καταβολές ενσήμων οικοδομές στα νησιά και να εξυπηρετούσαν φτηνά τους ανήμπορους υπερήλικες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου