Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Παιδικές ασθένειες γερασμένων μυαλών

 Σκίτσο του Νίκου Αργυρόπουλου απο την ΑΥΓΗ

"Το πλεονέκτημα του αριστερισμού είναι ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει, γνωρίζοντας πως δεν θα κληθεί ποτέ να εφαρμόσει όσα εκ του ασφαλούς διακηρύττει. Γι αυτόν ο ρεαλισμός είναι ο προθάλαμος του συμβιβασμού. Μπορεί να μιλάει στο όνομα των εργαζομένων, αλλά στην πράξη αδιαφορεί για το επίπεδο συνειδητότητας τους, για το αν μπορούν δηλαδή να αφομοιώσουν τις μετωπικές πολιτικές που προτείνει.



Για τον αριστερισμό πάντοτε οι κοινωνικές συνθήκες είναι ώριμες για ριζικές αλλαγές και αυτό που λείπει είναι ένα ‘σπρώξιμο’ την κατάλληλη στιγμή από το επαναστατικό υποκείμενο, το οποίο θα ρυμουλκήσει τις υπνώττουσες μάζες από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας.

Παρά το γεγονός ότι δηλώνουν θαυμαστές του Λένιν, μάλλον τον διαβάζουν επιλεκτικά. Στο περίφημο έργο του «Ο Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» ο ηγέτης των μπολσεβίκων ήταν σαφής: «δεν αξίζουν πεντάρα τσακιστή οι πολιτικοί ηγέτες της επαναστατικής τάξης που δεν ξέρουν να κάνουν ελιγμούς, συμφωνίες, συμβιβασμούς’ για να αποφύγουν μια μάχη κατάφωρα ασύμφορη».

H διαφορά του Λένιν από τους ομοιδεάτες του είναι ότι ενώ αυτός δεν δίσταζε να συμμαχήσει και με το διάβολο αν έκρινε ότι θα εξυπηρετηθούν τα σχέδια του, αυτοί τρέφονται από τις ήττες τους και δείχνουν ευτυχισμένοι, βολοδέρνοντας στον μικρόκοσμο τους.

Η διαφορά επίσης είναι ότι αυτός έκανε επανάσταση, οι άλλοι απλώς φλυαρούν για την επανάσταση."
Απόσπασμα κειμένου Τάσου Παππά ( newstime.gr, 17/3/10) που αναδημοσιεύει ολόκληρο η αριστερή στρουθοκάμηλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου