Η αναπάντητη ερώτηση...

Πικρό χθεσινοβραδινό σχόλιο του ANemos για την εκκωφαντική σιωπή

Ούτε να σου γράφω

Ούτε να με διαβάζεις

Τέλος!

Σήμερα περίμενα ολόκληρη την ημέρα μέχρι τώρα, βαθιά μεσάνυχτα, μπας και...

Μπας και κουνηθεί κάποιος. Κάτι...

Περίμενα πρώτα από όλα τους συντρόφους μου.

Αλλά αυτούς μάταια τους περιμένω κοντά 30 χρόνια.

Περίμενα αυτούς που σκέφτονται -υποτίθεται...

Περίμενα τους εργάτες, τους οικοδόμους.

Περίμενα ώρες πολλές.

Περίμενα κάποιον, κάποια, μια μάνα, μια γιαγιά να ψελλίσει τους στίχους

"Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου..."   (...)

Περίμενα τους πιτσιρικάδες να βγουν πάλι οργισμένοι για ένα 15χρονο που τινάχτηκε στον αέρα, χθες το βράδυ.

Τα παιδιά μας όμως είναι κι αυτά νεκρά.

Τα θάψαμε εμείς με τα ίδια μας τα χέρια. (...)

(εδώ όλο το κείμενο)

Τα μαζεύω αυτά τα κείμενα, μπορεί σαν άλλοθι, μπορεί όμως και σαν ανάσες... Η ασφυξία τέτοιας σιωπής δεν αντέχεται... όπως και το κενό που αφήνει σε όλα, η αναπάντητη ερώτηση που έβαλε πάλι ο ANemos στα σχόλια...

Ελληνας 15χρονος-Εξάρχεια-Νεκρός="Εξέγερση" 

Αφγανός 15χρονος-Πατήσια-Νεκρός=Υπνος βαθύς

Γιατί, ερώτηση είναι το παραπάνω!  Προς όλους μας... Και τρομάζω αληθινά στη σκέψη πως -άσε εμάς, εμείς ηττηθήκαμε με συνοπτικές διαδικασίες άνευ μάχης- οι πιτσιρικάδες  που δώσανε τότε φωνή στον Αλέξη, σωπαίνουν σήμερα γιατί  ο 15χρονος που κομμάτιασαν στα Πατήσια ήταν Άλλος... Άλλος στο χρώμα, Άλλος στη γλώσσα, Άλλος... Πως δεν τους αφορά γιατί εκείνος έψαχνε στα σκουπίδια τους...  Ή, το ίδιο αισχρό, πως περιμένουν να αποδειχθεί πως τον σκότωσαν οι μεν κι όχι οι δε... 

 .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

(από Πεντανόστιμη)

"...τι μεσολάβησε και στην περιπτωση του ''Γκρέγκορι-Αλέξη'' ξέσπασε ενα ορμητικο κινημα βγαζοντας στους δρόμους χιλιάδες μαθητες, σπουδαστες, μανάδες, κοσμοπλημμυρα επι μέρες; Τι μεσολάβησε και δεν κουνιέται φύλλο για τη δολοφονια του μικρου πρόσφυγα; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ,ΤΑ ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ;
Ολοι ετοιμάζουν τον οβελία; Χαζεύουν στις καφετέριες; Δουλευουν με το κεφαλι σκυμένο και το μελλον αβέβαιο; Φοβισμένοι,αδιάφοροι, τι; Απογοητευμένοι;
Πέρα και πάνω απο ολες τις πολιτικοοικονομικές αναλύσεις, για την κρίση, για τα κακα και τα μαύρα που μας περιμένουν, δεν εμεινε στάλα διαθεση αντίστασης στην κατρακύλα μας ως κοινωνια;
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΣΗΜΕΡΑ.
Και οχι η καταναλωση πληροφοριών για τa spreads,
(...)
Τα ΜΜΕ, η τρομοκρατία τους επι μήνες για τον Αρμαγεδωνα της κρίσης, πάγωσε τις καρδιες των ανθρωπων; Παγωσε και το αίμα των νέων στις φλέβες τους;;;
(...)
Θελουμε τη ζωή ολόκληρη, οχι μονο το ψωμι που μας κλέβουν απο το χερι, θελουμε και το χερι να μπορει να κρατήσει ενα λουλούδι, ενα άλλο χερι και να γινουν πολλα τα ενωμένα χέρια κατα των τρωκτικών που ροκανισαν την ψυχή μας."