Όχι και ρε στον Ρέππα

(πηγή)

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή

"Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις δημόσιες συγκοινωνίες ταλαιπωρούν τους λιγότερο εύπορους πολίτες. Οι απεργοί στρέφουν τη γροθιά τους κατά των επιβατών που θέλουν να πάνε στη δουλειά τους. Και εν πάση περιπτώσει τα συμφέροντα της κοινωνίας είναι ευρύτερα από τα συμφέροντα ενός κλάδου εργαζομένων."


Τάδε έφη Δημήτρης Ρέππας, ο οποίος αποφάσισε να στείλει σκληρό μήνυμα προς τους προκαταβολικώς (λέει...) απεργούντες και αδικαιολογήτως (λέει...) ταλαιπωρούντες τους συμπολίτες τους. Για να μας βάλει έτσι, κοτζάμ υπουργός του ΠΑΣΟΚ και σαράντα χρόνια φούρναρης του σοσιαλισμού, σε μεγάλη δοκιμασία όλους. Στην προσπάθεια να καταλάβουμε ώς πού μπορεί να φτάσει το θράσος, η αναίδεια και τελικώς η ανυποληψία, που έχει ενσκήψει σοσιαλιστικότατα στην πολιτική μας σκηνή.

Αυξάνεις, άνθρωπέ μου, 40% τα εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς; Μάλιστα! Στρέφεις τη γροθιά σου για εκατοστή φορά τον τελευταίο καιρό εναντίον των «λιγότερο εύπορων»; Μάλιστα! Διαπράττεις έτσι άλλο ένα νταβατζηλίκι (συγνώμη κιόλας, αλλά αυτή είναι για την περίπτωση η πολιτικά ορθή λέξη) εναντίον τους; Μάλιστα! Τι προσπαθείς να βγεις κι από πάνω; Να εμφανιστείς ως προστάτης τους απέναντι στους απεργούς; Ως συνήγορος μιας κοινωνίας που ρημάζεις; Ως κατήγορος άλλων, ενώ είσαι κατηγορούμενος και για όσα έλεγες κι έκανες χτες -ή θαρρείς ότι ξεχάστηκαν;- και όσα λες και κάνεις σήμερα;

Δεν μπορείς τουλάχιστον να είσαι ταπεινός; Πρέπει να συμμετέχεις στο λυντσάρισμα και από πάνω να το παίζεις κλάημενος και δάρμενος υπέρ της κοινωνίας; Δεν σου φτάνει σεμνά και ταπεινά να πεις ό,τι λένε άλλοι της παρέας σου, ακόμα κι ο αρχηγός σου, ότι δυστυχώς, παιδιά, καταλαβαίνουμε ότι σας ταλαιπωρούμε αφάνταστα, αλλά το Μνημόνιο βλέπετε, τα χρέη, η δεξιά, οι αγορές, το κακό το ριζικό μας, επιβάλλουν τα επώδυνα μέτρα; Πρέπει να ταλαιπωρείς και τη λογική και τη μνήμη μας;

Πληροφορήθηκε αλήθεια ο κύριος Ρέππας τι φώναζαν οι άγριοι στον Κακλαμάνη, στον Σιούφα, στον Καραμανλή, στον Χατζηδάκη; Δεν ντρέπεστε ρε; Αυτό φώναζαν! Και όταν ένας κατ’ επάγγελμα σοσιαλιστής και υπουργός ξεχνάει πόσα χρόνια πουλούσε προστασία στον δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ και πουλάει σήμερα προστασία στα «θύματά» τους, τότε δεν αφήνει περιθώρια παρά μόνο για επανάληψη της ερώτησης: Δεν ντρέπεστε, κύριε Ρέππα; Χωρίς ρε φυσικά, ας είμεθα ευγενείς...