Χαμογελαστά φερέφωνα, ανόητοι και ψεύτες

(πηγή)

του Δημήτρη Μυ

από το Ποντίκι

Θα θέλαμε να συμμεριστούμε την αισιοδοξία του πρωτοχρονιάτικου μηνύματος του Πρωθυπουργού και να ζωγραφιστεί αυθόρμητα ένα χαμόγελο αισιοδοξίας για την «νέα πορεία ανάπτυξης» στην οποία εισέρχεται η χώρα. Δεν μας το επιτρέπει, ωστόσο, η πραγματικότητα των αριθμών.

Τους αριθμούς αυτούς μπορούν να τους αντιμετωπίσουν με χαμόγελο είτε οι ψεύτες, είτε τα φερέφωνα, είτε οι ανόητοι. Ας τους ρίξουμε μια ματιά, καθώς με την ακρίβειά τους περιγράφουν με σαφήνεια την (προδιαγεγραμμένη) πορεία της χώρας προς τη «συντεταγμένη» πτώχευση.

◆ Με το ξεκίνημα του 2011 τα spread (το χάσμα του επιτοκίου δανεισμού Ελλάδας και Γερμανίας) για τα ελληνικά ομόλογα σκαρφάλωσαν στις 950 μονάδες. Αυτό, πολύ απλά σημαίνει ότι η Ελλάδα δανείζεται με επιτόκιο πιστωτικής-καταναλωτικής κάρτας. Χαρακτηριστικό είναι ότι το επιτόκιο του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου διαμορφώνεται στο 12,46%!

◆ Την ερχόμενη Τρίτη 11 Ιανουαρίου η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει χρήμα στις αγορές καθώς λήγουν γραμμάτια που πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν ύψους πάνω από 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αξίζει τον κόπο να προσέξουμε τι ακριβώς είναι και τι προορισμό έχουν αυτά τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ που θα δανειστεί η χώρα μέσα στον πρώτο μήνα του νέου χρόνου. Πρόκειται, με πιο απλά λόγια για την αναχρηματοδότηση βραχυπρόθεσμων δανείων του περασμένου χρόνου. Με ακόμη πιο απλά λόγια, η χώρα δανείζεται (με τοκογλυφικό επιτόκιο που αγγίζει το 13%) για να «ξεπληρώσει» αυτά που δανείστηκε τον περασμένο χρόνο ως εξής:

◆ Στις 19 Οκτώβρη του 2010, 1,44 δισ με έκδοση έντοκων γραμματίων τρίμηνης διάρκειας

◆ Στις 13 Ιούλη 2010, 2 δισ με την έκδοση εντόκων γραμματίων εξάμηνης διάρκειας

◆ Στις 12 Γενάρη 2010, 1,04 δισ με την έκδοση εντόκων γραμματίων διάρκειας ενός έτους.

Εκτός από αυτούς τους βραχυπρόθεσμους (και με ασύλητο τοκογλυφικό επιτόκιο) δανεισμούς – οι οποίοι εξασφαλίζουν τη ρευστότητα που είναι απαραίτητη για τη στοιχειώδη λειτουργία του κράτους-- οι δανειακές ανάγκες της χώρας για το 2011 θα καλυφθούν κατά κύριο λόγο μέσω του δανείου του μηχανισμού στήριξης. Από εκεί (με επιτόκιο 5,5%) η Ελλάδα θα αντλήσει 46,5 δισ.. Είναι περιττό να σημειώσουμε ότι το σύνολο σχεδόν αυτών των χρημάτων καταβάλλονται αυτόματα για την εξυπηρέτηση τοκοχρεολυσίων παλαιότερων δανείων.

Το ελληνικό αδιέξοδο περιγράφεται από το γεγονός ότι για το 2012 από το μηχανισμό βοήθειας η χώρα θα λάβει 24 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα που απαιτούνται για την κάλυψη του ελλείμματος και τις πληρωμές χρεολυσίων, θα αντληθούν υποτίθεται από τις αγορές...

Συμπέρασμα; Η χώρα οδηγείται σε «συντεταγμένη» χρεοκοπία και το μόνο πολιτικό επίδικο, για το οποίο μάλιστα δεν έχει καν λόγο η κυβέρνηση της χώρας, είναι ποιος μηχανισμός θα αναλάβει τη διαχείριση.

Υ.Γ θα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με ένα χαμόγελο αισιοδοξίας. Αλλά όπως είπαμε τέτοιες ώρες χαμογελούν οι ανόητοι, τα φερέφωνα και οι ψεύτες

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

(πηγή)

- Διαβάζω τα παραπάνω και φέρνω στο νου μου τις εκπομπές -υποτίθεται ψυχαγωγικές- που πέτυχα κάποιες στιγμές τις περασμένες μέρες. Και καλά στα ιδιωτικά αποβλακωτήρια δεν περιμένεις και τίποτα άλλο με τα ζώα που μαζέψανε... Στις δύο όμως εορταστικές εκπομπές στη ΝΕΤ του αριστερού παρουσιαστή-ηθοποιού, με πλήθος -υποτίθεται- καλλιτεχνών -υποτίθεται- διανοούμενων  και κυρίως -αυτό κι αν καραϋποτίθεται- αριστερών να ακούς και να ξανακούς από 60 (-1) στόματα  άνετων, χαρούμενων κι αισιόδοξων "να έχουμε θετική σκέψη", "με αισιοδοξία", "να πάψουμε να είμαστε μίζεροι", "θετική ενέργεια", "αγάπη", "με χαμόγελο", με δυο παπούτσια πάνινα τραβούσα για τα Γιάννινα  και με ένα Άρλεκιν ξεχνιέσαι... 

Κάτι να πουν στον κόσμο όλοι αυτοί που έχουν την "άνεση του χρόνου της σκέψης"... Τίποτα! Ένας μόνο κάτι ψέλισε κι αυτό κατά της Μέρκελ! Λες και δεν ζουν εδώ... Ε ; Βρε, μήπως στα αλήθεια δεν ζουν εδώ; Τις προάλλες άκουσα τον καλό δημοσιογράφο Δημήτρη Αρβανίτη και μου έφυγε ο καφές από το χέρι... Πήγε λέει στο Εθνικό Θέατρο να δει μια παράσταση και μετά, περνώντας από την Ομόνοια, είδε ανθρώπους να κοιμούνται στην πλατεία στους αεραγωγούς του μετρό χωρίς κουβέρτα! Κι έπαθε σοκ γιατί αυτά είναι καινούργια πράγματα -όπως συμφώνησε και η ολίγον αγαθή και συμπαθεστάτη συμπαρουσιάστριά του!!! 

Τι λέτε ρε παιδιά; Τώρα πρωτοείδατε ανθρώπους να κοιμούνται στην Ομόνοια; Πλάκα κάνετε; 

Αλλά όχι δεν κάνουν πλάκα! Ζουν αλλού! Κι όταν δημοσιογράφος σαν τον Αρβανίτη απέχει τόσο από την καθημερινότητα χρόνων της κεντρικής πλατείας της πρωτεύουσας, σε πιάνει δέος σκεφτόμενος πως οι άλλοι, οι "κακοί", τα φερέφωνα, τελικά μπορεί και να μην είναι όλοι πιόνια και ξεπουλημένοι, αλλά απλά να ζουν αλλού. Πολύ αλλού! Τόσο που να έχουν ξεχάσει πού ζουν, αυτοί στους οποίους απευθύνονται, οπότε ναι, με "θετικές αύρες" και "καλές ενέργειες" σαν αυτές των αριστερών καλλιτεχνών όλα μπορούν να λυθούν! Ακόμα και οι χωρίς λύση εξισώσεις που λέει ο Μυς παραπάνω... Και με κανένα Άρλεκιν βεβαίως-βεβαίως, ει δυνατόν με σφυροδρέπανο ανάμεσα σε άνθη καρδούλες και... θετικές ενέργειες στο εξώφυλλον!

Πως το είχε γράψει ο Δημήτρης Σεβαστάκης; "Το επικίνδυνο στη Σαββατιάτικη κατάθλιψη είναι πως κρύβει μια νέα ευπιστία κι όχι μια νέα ευφυΐα";

Δυστυχώς, έτσι...