 |
| (πηγή) |
του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου
από την Κυριακάτικη Αυγή
Η τέχνη είναι ένα καταφύγιο. Έχει σχέση με το ότι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να μοιραστούν πράγματα, να συνευρεθούν στους ίδιους τόπους, να γίνουν μια παρέα. Και μόνο το γεγονός ότι στον ίδιο χώρο μπορούν να μοιραστούν έστω και τις αναπνοές τους μ' αυτές των υπολοίπων θεατών και των ηθοποιών, συνιστά μια κατάσταση συλλογικότητας. Πόσο μάλλον αν και το έργο έχει να προσθέσει στη σκέψη, τον προβληματισμό και την αισθητική τους.
Έτσι το θέατρο είναι και μια αντίσταση στον ίδιο τον εαυτό σου, μια αντίσταση στην ακινησία του καναπέ σου, όπου παθητικά και μαζοχιστικά ρουφάς τον τρόμο που σου μεταδίδουν τα κανάλια παίζοντας ένα παιχνίδι της εξουσίας.
Στο αναμενόμενο βαρύ 2011, πέρα από το να είμαστε καλά, μια καλή κλασική ευχή, θα ευχόμουν να σηκωθούμε από την αδράνεια του καναπέ μας και να βρεθούμε σε χώρους μαζικούς, είτε είναι ένα θέατρο, είτε μια συντροφιά ή, ακόμα καλύτερα, στους δρόμους διεκδικώντας δυναμικά την αξιοπρέπειά μας.
- Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος είναι σκηνοθέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου