Τζιτζιφιόγκοι και παρθένες

(πηγή)

του Θανάση Καρτερού 

από την Αυγή της Κυριακής 

Έκρηξη γλωσσικού πλούτου τον τελευταίο καιρό στην πολιτική μας ζωή. Ο Ρέππας καταγγέλλει τους τζιτζιφιόγκους της παράταξής του, ο Χρυσοχοΐδης μας διαβεβαιώνει ότι ο Ντομινίκ δεν είναι παρθένα, ο Μεϊμαράκης τολμά δημοσίως εκφράσεις που απειλούν την παρθενία του Κοραντή. Το αποτέλεσμα είναι να έχει χάσει τη λάμψη του μπροστά σε τέτοιο γλωσσικό μπουμ ο Πάγκαλος -πρώτος διδάξας την εγκατάλειψη της ξύλινης γλώσσας και την προσφυγή στις άπειρες αποχρώσεις της λαϊκής διαλέκτου.

ΥΠΑΡΧΕΙ εντούτοις ένα ζήτημα που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Ο Ρέππας τα έχωσε κατά το κοινώς λεγόμενο στους τζιτζιφιόγκους του Παπακωνσταντίνου, αλλά κάνει το παγώνι πάλι κατά το κοινώς λεγόμενο μπροστά στους τζιτζιφιόγκους της τρόικας. Ο Χρυσοχοΐδης θυμήθηκε τον ρόλο της παρθενίας όχι όταν η χώρα παραδινόταν στις ορέξεις της τρόικας, αλλά τώρα που ο Στρος Καν αποκαλύπτει το μυστικό φλερτ με τον Παπανδρέου. Και ο Μεϊμαράκης αποφάσισε τη χρήση λέξεων με αρρενωπό περιεχόμενο όχι όταν η κυβέρνησή του αποδεικνυόταν μοιχαλίς και επιρρεπής στα λούσα με δανεικά, αλλά τώρα που αμφισβητείται η ανδρική του τιμή.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ενώ ο κόσμος καίγεται και η τρόικα περιφέρεται στα υπουργεία με ένα τεράστιο ψαλίδι για να κόψει -πάλι- μισθούς και συντάξεις, δικαιώματα και επιδόματα, δεν βρίσκεται ένας Μεϊμαράκης να τους πει να πάνε να γαμη----ε. Ή ένας Χρυσοχοΐδης να τους αγριέψει ότι δεν είμαστε παρθένες και συνεπώς δε μασάμε και συνεπώς αλλού τις σχεδόν σεξουαλικές παρενοχλήσεις τους. Ή ένας Ρέππας να τους αντιμετωπίσει σαν κομψευόμενους και καλοπληρωμένους φλώρους που ήρθαν εδώ να πουλήσουν μούρη και εντολές ενώ είναι άσχετοι και με τη χώρα και με τις ανάγκες των κατοίκων της -οι τζιτζιφιόγκοι!

ΜΠΑ, επ’ αυτού γαλατική ευγένεια, ή το πολύ-πολύ μνημονιακή σιωπή. Ακόμα και ο Μεϊμαράκης που είναι στην αντιπολίτευση θυμάται τα άπταιστα -και άπιαστα- ελληνικά του μόνο όταν γέρνουν τα υποβρύχια. Μόνο δηλαδή όταν είναι να σκοτωθούν μεταξύ τους περί όνου σκιάς, να υπερασπιστούν, τρομάρα τους, την ανδρική τους τιμή, ή έστω την ανδρική τιμή του αρχηγού, απελευθερώνουν το γλωσσικό τους ένστικτο. Με αποτέλεσμα να θρηνούν οι συγγενείς του πολιτικού συστήματος στα ΜΜΕ -τι ξεπεσμός είναι αυτός!

ΞΕΠΕΣΜΟΣ, αλλά στη γλωσσοπλαστική κομπανία που συνεχώς διευρύνεται προστέθηκε χτες και ο Γιώργος Παπανδρέου. Ντροπαλός γλωσσοπλάστης βέβαια αυτός λόγω κληρονομημένης ευγενείας, δεν παρασύρθηκε σε παρθενίες και εκφράσεις ανδρικής έπαρσης, αλλά περιορίστηκε στην εισαγωγή στην πολιτική γλώσσα της έκφρασης «εύκολες αθλιότητες». Έτσι χαρακτήρισε την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ στα έργα και την πολιτική της κυβέρνησης. Γιατί αθλιότητες όμως; Αυτό δεν το διευκρίνισε επακριβώς, αν και αντέγραψε από το ημερολόγιο καταστρώματος του παλιού ΠΑΣΟΚ τη σύμπραξη της αριστεράς με τη δεξιά -τις γνωστές άθλιες συμμαχίες.

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ «εύκολες αθλιότητες»; Ήθελε να πει ότι υπάρχουν και δύσκολες αθλιότητες, όπως αυτές που διαπράττει ο ίδιος; 

• Ότι είναι δύσκολη η αθλιότητα να βυθίζεις μια χώρα εν ονόματι της σωτηρίας της, και εύκολη η αθλιότητα να καταγγέλλεις αυτή την πολιτική του ναυαγίου; 

• Ότι είναι δύσκολη η αθλιότητα να προετοιμάζεις υπόγεια -η λέξη είναι του κυρίου Στρος Καν- την εισβολή του ΔΝΤ και εύκολη η αθλιότητα να επικρίνεις αυτή την υπόγεια προετοιμασία; 

Επ’ αυτών επίσης δεν διευκρίνισε πλήρως την έννοια των λέξεων που χρησιμοποίησε. Και με δεδομένο ότι έχει κάποιους δικούς του γλωσσικούς κώδικες (να λέει π.χ. ότι υπάρχουν λεφτά όταν δεν υπάρχει σάλιο, ή ότι το όπλο είναι στο τραπέζι γεμάτο όταν το κρατούν άλλοι και όχι ο ίδιος) το μπέρδεμα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.

ΠΑΝΤΩΣ το ζήτημα της πολιτικής γλώσσας έχει μπει για τα καλά στην ημερήσια διάταξη και ασφαλώς είναι ante portes και νέες γλωσσικές πρωτοβουλίες αν κρίνουμε από τα παραπάνω. Δυστυχώς όμως μέχρι στιγμής και με ελάχιστες εξαιρέσεις η γλώσσα ως πολιτικό όπλο δεν αξιοποιείται στην πραγματική πολιτική -στην πολιτική του μνημονίου δηλαδή. Εκεί αντίθετα, ή παραμένει ξύλινη ή, ακόμα χειρότερα, παραμένει απλώς γλώσσα. Και προετοιμάζει με απαλές παλινδρομικές κινήσεις τη βιώσιμη ανάπτυξη…