Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες...

σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία
του Δημήτρη Χρήστου
από την Αυγή της Κυριακής

 
Αισθάνομαι άσχημα που επαναλαμβάνω αυτονόητα εδώ και καιρό πράγματα. Αισθάνομαι άσχημα που αυτοί που μας κυβερνούν λένε διαρκώς ψέματα. ομολογώντας εμμέσως την παθολογική τους εξάρτηση από την εξουσία. Αισθάνομαι άσχημα που αρκετοί διαπρεπείς αξιωματούχοι συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν υποστηρίζοντας πως μπορεί να σηκώσουμε τα βάρη που μας έχουν φορτώσει. Ένας ποδοσφαιριστής με πολλαπλά κατάγματα και αναπνευστική ανεπάρκεια βρίσκεται διασωληνωμένος στο κρεβάτι στην εντατική και τον επισκέπτεται ο κόουτς με τον γιατρό. Του λένε πως τον βλέπουν μια χαρά και περιμένουν την Κυριακή να το βάλουν στην ενδεκάδα για να παίξει!

ΜΑΣ ΕΙΠΕ πολλά ψέματα ο Γιώργος Παπανδρέου. Είπε πως θυσίασε μέρος της ανεξαρτησίας της χώρας για να πληρώνει μισθούς και συντάξεις για να μην χρεωκοπήσουμε. Τώρα ετοιμάζεται να κόψει τον μισθό σε 150.000 δημοσίους υπαλλήλους και να περιορίσει ακόμα περισσότερο τις συντάξεις. Αποδέχτηκε ένα πρόγραμμα, αυθεντική συνταγή των γκουρού του νεοφιλελευθερισμού της “σχολής του Σικάγο”, όχι για να σώσει την πατρίδα του, αλλά για να τη χρεωκοπήσει και να την παραδώσει ολάκερη στο ξένο κεφάλαιο, στο μεγαλύτερο πείραμα κοινωνικών και εργασιακών ανατροπών σε κοινοβουλευτική χώρα. 
“ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ η μέρα, κατά την οποία το κουρασμένο σώμα της ελληνικής οικονομίας δεν θα μπορεί να αποδώσει άλλο. Η ελληνική οικοδομική δραστηριότητα έχει μειωθεί κατά 70%. Ο τζίρος των εμπόρων αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά το ήμισυ. Ημερήσιες εξαγωγές ύψους ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ, σύμφωνα με το παράδειγμα της Γερμανίας, είναι μη ρεαλιστικό για μια μικρή χώρα. Αλλά τα 50 εκατομμύρια, τα οποία επιτυγχάνει το εξωτερικό εμπόριο της Ελλάδας σε ημερήσια βάση, είναι πολύ λίγα. Αν η ελληνική εθνική οικονομία ήταν μάτι, θα δάκρυζε. Αν η ελληνική εθνική οικονομία θα μπορούσε να πει μόνο μια λέξη, αυτή θα ήταν: σταματήστε! Πλησιάζει η μέρα, η οποία θα κάνει τους επενδυτές να βλέπουν εφιάλτες τη νύχτα. Αυτή ωστόσο είναι και η ημέρα, κατά την οποία γεννιέται και μια νέα αλήθεια: Μη μειώνετε τις δαπάνες, αλλά επενδύστε: αυτό θα ήταν το νέο σύνθημα. Προκειμένου η ελληνική εθνική οικονομία να αναπτυχθεί και πάλι. Όχι χρέη στα χρέη, αλλά επιμήκυνση του χρέους, κούρεμα, ίσως και πλήρης αναστολή για ένα διάστημα. Για να ατενίσετε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία.” 
Αυτά έγραψε στις 12 Μαΐου ο διευθυντής της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας “Χάντελσμπλατ” Γκαμπόρ Στάινγκαρτ υπό μορφή ανοιχτής επιστολής στον πρωθυπουργό.

Η ΕΛΛΑΔΑ το 2012 θα χρειαστεί ένα ακόμα δάνειο, το οποίο υπολογίζουν στα 60 δισ. ευρώ. Τότε το χρέος θα έχει εκτοξευτεί στα 200% του ΑΕΠ. Και κούρεμα 50% να γίνει, μια χώρα σε τόσο μεγάλη γενική, απέραντη κρίση, παραγωγικά αποσαθρωμένη και με ύφεση διαρκείας, δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα όταν θα χρειάζεται περί τα 30 δισ. ευρώ ετησίως μόνο για τους τόκους των δανείων της. Ούτε με ρυθμούς ανάπτυξης Κίνας δεν μπορείς να βγεις από αυτήν την παγίδα που στήνει στους αδυνάτους το διεθνές κεφάλαιο. Σαφώς οι δανειστές μας χρειάζονται χρόνο για να προετοιμάσουν το ύψος και το βάθος της αναδιάρθρωσης του χρέους. Πριν από αυτό όμως, όπως είπε κυνικά ο κ. Γιούνκερ, πρέπει να πουληθεί ό,τι μπορεί να ενδιαφέρει τους δανειστές, ώστε να γίνει ο συμψηφισμός. Δεν θα αποφασίσουμε εμείς τι θα πουλήσουμε και σε ποιον θα το δώσουμε. Τα παραμύθια του κ. πρωθυπουργού για μειοψηφικό έλεγχο στις στρατηγικής σημασίας κρατικές επιχειρήσεις δεν άντεξαν ούτε ένα μήνα.

ΔΙΚΟ ΣΟΥ, δικό του, δικό μου, θα πάει το πράγμα και πολύ φοβάμαι πως θα εκχωρηθούν, αν δεν έχει ήδη συμβεί, και όλα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, έναντι των χρεών με τα οποία αιχμαλώτισαν τη χώρα. Με λίγα λόγια, αν δεν υπερασπιστούμε τώρα την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, αν δεν πιέσουμε με κάθε τρόπο φτάνοντας ακόμα και στα άκρα, για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε., σύντομα θα γίνουμε μετανάστες στον ίδιο μας τον τόπο. Η πολιτική ελίτ της Ευρώπης φοβάται να παραδεχτεί μία αλήθεια που οι οικονομικοί αναλυτές γνώριζαν εξαρχής: ότι μία νομισματική ένωση χωρίς πολιτική ένωση είναι απλώς μη βιώσιμη. Η Ευρωζώνη σύντομα θα αντιμετωπίσει την επιλογή ανάμεσα στο αδιανόητο βήμα προς την πολιτική ενοποίηση ή το εξίσου αδιανόητο βήμα προς την διάλυση. Όμως ο χρόνος δουλεύει σε βάρος μας και σύντομα η Ελλάδα δεν θα ανήκει στους Έλληνες και η ειρωνεία της Ιστορίας έφτιαξε το σενάριο. Την απάντηση στον Ανδρέα την έδωσε ο ίδιος του ο γιος.

d.xristou@avgi.gr

1 σχόλιο:

  1. Πολύ καλό το κείμενο του Δημήτρη. Πάρα πολύ καλό. Σύντομο και περιεκτικό. Και πάλι εύγε!

    Αλήθεια πόσα τέτοια κείμενα χρειάζονται για να μαντέψει ο κόσμος το τέλος του έργου χωρίς να χρειαστεί να το δει όλο?
    Η κινηματογραφική ταινία που παίζει η κοινωνία μας είναι interactive(sic). Μέχρι, βέβαια, να πέσουν οι τίτλοι του τέλους. Οταν πέσουν, και αναλόγως της "επιτυχίας" του πρώτου μέρους, θα δούμε το επόμενο έργο της σειράς (που όμως δεν είναι θρίλερ, όπως το προηγούμενο, αλλά τρόμου). Α, και δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι interactive.

    Προσεχώς τίτλοι τέλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή