Η χρονιά των ανθρωποφάγων

(πηγή)

του Ρούσου Βρανά

από την Κυριακάτικη Αυγή

Στα χρηματιστήρια του πλούτου, η νέα χρονιά αναμένεται εξαιρετικά επικερδής. Επειδή, με την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα, έχει εκπέσει η αξία της ανθρώπινης ζωής. Οι επενδυτές θα σπεύσουν λοιπόν να την αγοράσουν φθηνά. 

Πόσο αξίζει άραγε μια ανθρώπινη ζωή; Όσο ένα μεροκάματο προσωρινής εργασίας; Όσο ένα επίδομα ανεργίας; Όσο μια σύνταξη πείνας; 

Ψυχροί λογιστές, οι κυβερνώντες μένουν ασυγκίνητοι από τα πάθη των ανθρώπων. Στη δική τους λογική, ακόμη και οι μετοχές μπορούν να έχουν αυτό που στα οικονομικά λέγεται «εσωτερική αξία», όχι όμως και οι άνθρωποι. 

Πόσο αξίζει η ζωή ενός νέου που δεν έζησε ακόμη, ενός γέρου που εξακολουθεί να ζει, ενός παιδιού που δεν γεννήθηκε ποτέ; Στα χρηματιστήρια της ανθρώπινης δουλείας, η φθήνια ξεκληρίζει νέους, γέρους, παιδιά, απαξιώνει τους ρόλους του πατέρα και της μητέρας. 

Το σύστημα καταβροχθίζει ολόκληρη την οικογένεια, σε μια κοινωνία που αργοπεθαίνει. Αν κρατιέται ακόμη ζωντανό, είναι επειδή επιδίδεται στην ανθρωποφαγία. 

Ο Ηρώδης φοβόταν ένα μόνο παιδί. Οι σύγχρονοι ανθρωποφάγοι τα απειλούν όλα. 

Αν επικρατήσουν, μπορούμε από τώρα να φανταστούμε τη χώρα σαν ένα απέραντο κοιμητήριο με εκατομμύρια σταυρούς, έναν για κάθε παιδί που δεν μπόρεσε να γεννηθεί, έναν για κάθε νέο που γεννήθηκε και δεν έζησε ακόμη.