από την ΕΠΟΧΗ
Οι πράξεις συνιστούν λόγο. Και η κυβέρνηση, πέρα από τα μεγάλα λόγια, οδηγεί σταθερά την ελληνική κοινωνία σε κραχ. Οι ενέργειές της, από την πρώτη στιγμή που εκλέχθηκε, αποβλέπουν, στο όνομα της οικονομικής κρίσης –που ουδείς αμφισβητεί-, στην παράδοση της χώρας σε ιδιώτες ακόμα και μέσα από αντιδημοκρατική και επικίνδυνη λειτουργία (επιστράτευση ιδιοκτητών βυτιοφόρων, ο στρατός θα χρησιμοποιηθεί ως απεργοσπαστικός μηχανισμός). Υιοθετώντας πλήρως τη ρητή εντολή της τρόικας «πουλήστε ό,τι αξίζει και κλείστε τα υπόλοιπα» επισπεύδει κατά, τουλάχιστον, έξι μήνες την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου ενώ, σιωπηλά, προετοιμάζει το έδαφος για ακόμα μεγαλύτερες «ανατροπές» στη ζωής μας.
Το νέο μνημόνιο
Το ΠαΣοΚ έχει ήδη συμφωνήσει για ένα νέο μνημόνιο, ακόμα πιο σκληρό, που αρχίζει να εφαρμόζεται. Στόχος να περάσουν όλες οι «μεταρρυθμίσεις» μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου. Η τρόικα φοβάται τις κοινωνικές αντιδράσεις και εκτιμώντας ότι θα κλιμακωθούν, αρχής γενομένης από τον Σεπτέμβριο, θέλει να τις προλάβει.
Το νέο «αναβαθμισμένο» μνημόνιο –που, πλέον, θα ανανεώνεται κάθε τρίμηνο!- θα περιλαμβάνει την «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας, το άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων», περικοπές των ασφαλιστικών δαπανών, την περικοπή της 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης, καθώς και νέες αλλαγές στο εργασιακό. Ειδικότερα στα εργασιακά, με πρόφαση την ανεργία, θα προωθηθεί η πλήρης φιλελευθεροποίηση της εργασίας (κλιμακωτά ωράρια, μερική απασχόληση, τετραήμερο, υποχρεωτικά ρεπό, κ.λπ.) ενώ στον προϋπολογισμό του 2011 θα περιλαμβάνεται η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ και οι επόμενες «διαρθρωτικές» αλλαγές -«και το 2011 θα είναι μια δύσκολη χρονιά», παραδέχτηκε ο Γ. Παπανδρέου στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο.
Και στο υπάρχον μνημόνιο, όμως, υπάρχει σαφέστατη αναφορά σε «ένα σχέδιο αποκρατικοποιήσεων για την πώληση περιουσιακών στοιχείων και δημοσίων επιχειρήσεων με σκοπό την είσπραξη τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ ανά έτος την περίοδο 2011-2013» (παράρτημα IV, σελ. 10 – από το Ποντίκι) ανεξάρτητα αν το αποκρύπτουν τα κυβερνητικά στελέχη…
Στο σφυρί το 40% της ΔΕΗ
Στο στόχαστρο των ιδιωτών έχει μπει και η ενέργεια και ήδη η τρόικα πιέζει για πώληση του 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ σε ιδιώτες. Το ζήτημα της πώλησης (που διέψευδε το υπουργείο Οικονομικών…) έθεσε επίσημα η τρόικα στη συνάντηση (Παρασκευή) με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Κ. Μαθιουδάκη, ο οποίος, σύμφωνα με το ΑΠΕ, υποστήριξε ότι η πρόταση δεν βρίσκει σύμφωνη την κυβέρνηση καθώς υπάρχουν τεχνικά και ουσιαστικά προβλήματα.
Τι προτείνει η κυβέρνηση; Την είσοδο ιδιωτών στις νέες μονάδες που έχει δρομολογήσει, την εκμετάλλευση λιγνιτικών κοιτασμάτων από ιδιώτες και, κυρίως, την πώληση της ενέργειας που θα παράγει η ΔΕΗ σε ιδιώτες οι οποίοι θα το πουλούν, ως… χονδρέμποροι, πλέον, σε θυγατρική της ΔΕΗ (κατανάλωσης) που θα την πουλά στα νοικοκυριά. Εξυπακούεται ότι θα υπάρξει αύξηση των τιμολογίων, για να μπορούν να κερδίζουν όλοι οι ενδιάμεσοι.
Η αντίδραση της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ήταν άμεση -«δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να ξεπουλήσει την ΔΕΗ»-, ενώ, μέρες νωρίτερα, όταν είχε διαρρεύσει η είδηση για να εκτιμηθούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων οι τελευταίοι είχαν ξεκαθαρίσει ότι «θα γίνει πόλεμος. Θα μπούμε σε απεργία διαρκείας και θα σβήσουν τα φώτα σε όλη τη χώρα».
Κλείνουν ΔΕΚΟ
Η κυβέρνηση, πάντως, στη ζούλα, με τροπολογία παραχώρησε όλη την εξουσία για την περιουσία του δημοσίου στην επιτροπή αποκρατικοποιήσεων, την οποία εποπτεύει ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Η επιτροπή, πλέον, μπορεί να κάνει κάθε «ενέργεια ή πράξη, συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης του περιουσιακού στοιχείου, μέσω της οποίας το Δημόσιο θα μπορεί να αποκομίσει άμεση ή έμμεση ωφέλεια» ενώ η διυπουργική θα μπορεί «να αποφασίζει για την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του κράτους και να εισηγείται την ίδρυση ημεδαπών εταιρειών (είτε ως μόνος μέτοχος, είτε ως εταίρος, είτε από κοινού με οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο), οι οποίες θα μπορούν να προβαίνουν στην απόκτηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου» (Ποντίκι, 29.07.10).
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τεχνοκράτες του ΔΝΤ, θα μπορεί να πουλά ή να κλείνει, απολύοντας τους εργαζόμενους όπως κατ’ επανάληψη έχει τονίσει ο Θ. Πάγκαλος, όποια δημόσια επιχείρηση θέλει στο όνομα του μνημονίου και των «διαρθρωτικών αλλαγών». Ανοίγει, δηλαδή, ο δρόμος για «καθαρές» δημόσιες υπηρεσίες που θα ξεκινούν από τη λειτουργία τους από το μηδέν. Με νέες εργασιακές συμβάσεις, απαλλαγμένες από χρέη, κ.λπ. Σ’ αυτό το καθεστώς θα ενταχθεί ο ΟΣΕ που θα «σπάσει» προκειμένου άλλα κομμάτια του να πωληθούν και άλλα να κλείσουν με τους εργαζόμενους να οδηγούνται στην ανεργία.
[Οι ΔΕΚΟ, όπως και οι περισσότερες υπηρεσίες του δημοσίου και των δήμων, έγιναν προβληματικές για λόγους πολιτικής παθογένειας. Χρησιμοποιήθηκαν, κυρίως με προσλήψεις από το παράθυρο, ως χώρος αποκατάστασης ψηφοφόρων, κομματικών στελεχών, κ.λπ. Μαζί ήρθε και η σπατάλη και η διαφθορά, το «κόμμα – κράτος» φρόντιζε να τα καλύπτει. Καμιά, όμως, μελέτη δεν ήρθε να διευκρινίσει ποια ελλείμματα οφείλονται σε διαφθορά / προσλήψεις και ποια σε κοινωνική πολιτική που εξυπακούεται ότι δημιουργεί ελλείμματα –«δεν θα θέλαμε αστικές συγκοινωνίες με λεωφορεία ερείπια ούτε με εισιτήριο πέντε ευρώ» (Βήμα, 27.07.10)].
Στοίχημα η ΔΕΘ
Το κρίσιμο, πάντως, στοίχημα για εργαζόμενους, αριστερά και κυβέρνηση είναι η ΔΕΘ (11.09.10 τα εγκαίνια) καθώς το Μαξίμου προσπαθεί να συγκροτήσει ένα «κοινωνικό πακέτο» προκειμένου να λειάνει τις αντιδράσεις. Κοινωνική πολιτική, όμως, από αυτή την κυβέρνηση και υπό τη σκέπη του ΔΝΤ είναι αδύνατον να ασκηθεί. Ο Γ. Παπανδρέου θα προσπαθήσει, με επίκεντρο την οικονομία, να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα στη λογική «τα δύσκολα πέρασαν και έχουμε ελπίδα να βγούμε από την κρίση με όχημα την ανάπτυξη». Δεν έχει άλλα περιθώρια.
Ο στόχος του ελλείμματος ήταν από 13,6% να φτάσει στο 8,2% στο τέλος του 2010 και στο 7,1% το 2011. Η φετινή μείωση έγινε κυρίως από τον περιορισμό των δημόσιων δαπανών, των μισθών και συντάξεων. Εκεί στηρίχθηκε, ανεξάρτητα αν ο Γ. Παπανδρέου υποστηρίζει το αντίθετο -«η μεγάλη μείωση του ελλείμματος το α΄ εξάμηνο, δεν είναι από τους μισθούς και τις συντάξεις -αυτή είναι μόλις το 3,6%- είναι κυρίως από τις υπόλοιπες καταναλωτικές δαπάνες που μειώθηκαν κατά 52%», υπουργικό συμβούλιο στις 23.07.10.
Η κυβέρνηση αδυνατεί όχι μόνο να συγκροτήσει ένα αξιόπιστο κοινωνικό πακέτο παροχών για την ΔΕΘ, μήπως και αντιστρέψει το κλίμα ενόψει και δημοτικών εκλογών, αλλά και να περικόψει και άλλο μισθούς, συντάξεις, δαπάνες. Δεν κόβονται, όμως, άλλο! Μοναδική διέξοδο για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το μνημόνιο και την πολιτική που υπηρετεί είναι να ξεπουλήσει το δημόσιο τομέα.
Ο Γ. Στουρνάρας (Free Sunday, 25.07.10) είναι σαφέστατος επισημαίνοντας ότι τα «έσοδα και η προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών είναι πολύ αργή. Αυτά είναι τα δύο αγκάθια», δείχνοντας τον δρόμο που θα ακολουθηθεί: πώληση ακίνητης περιουσίας, αποκρατικοποιήσεις, είσπραξη εσόδων που κινούνται σημαντικά χαμηλότερα του στόχου (7% έναντι 13,5%).
Γι’ αυτό και το Μαξίμου προσανατολίζεται σε διαφορετική αντιμετώπιση της ΔΕΘ, ως «ευκαιρία» για την Β. Ελλάδα -«η παρουσία μας εκεί πρέπει να είναι ουσιαστική, χωρίς τις «φανφάρες» που βλέπαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις (…) να δούμε τις τοπικές συνθήκες, να αναδείξουμε τις δυνατότητες που έχει η Βόρεια Ελλάδα», είπε ο Γ. Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο.
Άλλοθι παρέμβασης
Το άνοιγμα, βέβαια, των «κλειστών επαγγελμάτων» προκαλεί ρήξεις. Οι οξύτατες αντιδράσεις από τους ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων –που δεν τις περίμεναν, σ’ αυτό το βαθμό- δημιουργεί προβλήματα που η κυβέρνηση προσπαθεί να μετακυλήσει και να δημιουργήσει άλλοθι παρέμβασης στον «πόλεμο κατά των συντεχνιών» -«τα κλειστά επαγγέλματα θα ανοίξουν για να πέσουν οι τιμές», δηλώνει ο Γ. Παπακωνσταντίνου (Νέα, 29.07.10). Παράλληλα οι ενέργειές της αποσκοπούν στο να φέρνει την κάθε επαγγελματική ομάδα απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία.
Σ’ αυτή τη λογική εντάσσεται και η επιστράτευση των ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων, που επιχειρείται να βρεθούν πολιτικά και κοινωνικά απομονωμένοι. Αρωγός στο μήνυμα της κυβέρνησης προς τους πολίτες -ότι το Μαξίμου μπορεί να διαχειρίζεται κρίσεις- τα μέσα ενημέρωσης που αναπαρήγαγαν την… πυγμή του –«δεν μπορούμε να αξιώνουμε θυσίες και να είμαστε ελαστικοί σε συντεχνίες που εκβιάζουν (…) να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι σ’ άλλους εργαζόμενους που θα χάσουν τις δουλειές τους λόγω έλλειψης καυσίμων», κ.λπ. Όλα, βέβαια, με πλάνα από ουρές σε βενζινάδικα -για το «δημόσιο συμφέρον, το οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να υπηρετήσουμε» (Γ. Πεταλωτής).
Θα ακολουθήσουν δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, φαρμακοποιοί, μηχανικοί, ορκωτοί λογιστές και άλλοι. Άμεσα, κατά την τρόικα, πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες και μέχρι το τέλος του χρόνου να έχει υπάρξει νομοσχέδιο – σκούπα που θα «ξεκλειδώνει» όλα τα θεωρούμενα ως «κλειστά επαγγέλματα». Τα επόμενα βήματα, σύμφωνα με στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, θα αφορούν τον «Καλλικράτη», την πώληση της ΔΕΗ και του ΟΣΕ, κινήσεις από τις οποίες θα εξαρτηθεί και η δόση του δανείου για τον Δεκέμβριο (9 δισ. ευρώ) ενώ για την δόση στις 13 Σεπτεμβρίου (πάλι ύψους 9 δισ. ευρώ, τα 6,5 από την ΕΕ και τα άλλα 2,5 από ΔΝΤ) περάσαμε τις «εξετάσεις» και απομένει μια τυπική «έκθεση προόδου» που θα αποστείλει η τρόικα σε Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΔΝΤ μέσα στην βδομάδα.
Όλοι μας υποψήφια θύματα
Με τις περικοπές, όμως, συντάξεων, επιδομάτων, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, με το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα, με το «άνοιγμα» των επαγγελμάτων ο κάθε πολίτης, βρίσκεται στο στόχαστρο. Στο φόβο πως θα αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση έρχεται και προστίθεται ο φόβος ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να γίνει ο καθένας μας στόχος, να είμαστε το επόμενο θύμα και ας μην έχουμε σχέση με το δημόσιο, με «κλειστά» ή «ανοιχτά» επαγγέλματα. Η κυβέρνηση ΠαΣοΚ πορεύεται με το σύνθημα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Μόνο που διαφωνούμε και με το σκοπό και με τα μέσα! [Η ανεργία, επίσημα, κινείται στο 11,5%, όμως, σύμφωνα με το ΙΚΑ, οι ασφαλισμένοι του μειώθηκαν κατά 110.000 άτομα τους πρώτους έξι μήνες του 2010. Με δεδομένο ότι «πάγωσαν» οι προσλήψεις υπολογίζεται ότι η ανεργία ήδη κινείται πάνω από 14,1%].Κανείς δεν μπορεί να ζει κάτω από τον διαρκή φόβο ότι θα βρεθεί από τη μια στιγμή στην άλλη άνεργος, να μην γνωρίζει τι του ξημερώνει. Γι αυτό το μνημόνιο πρέπει να πέσει. «Και μαζί να πέσουν αυτοί που το κουβαλάνε, ως μοναδική διέξοδο για τη σωτηρία της χώρας. Το μνημόνιο δεν είναι λύση, δεν είναι διέξοδος. Είναι στυγνή και κυνική λεηλασία της κοινωνίας. Για να μην χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι» (Αλ. Τσίπρας στα Χανιά, 29.07.10).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου