Η σοφία της Σοφίας

(πηγή)

του Θανάση Καρτερού

από την ΑΥΓΗ

"Έχω την άποψη ότι τα πράγματα πρέπει να πάνε ανάποδα. Εννοώ ότι αυτό που έχουν ανάγκη σήμερα η κοινωνία και η ευρύτερη αριστερά δεν είναι άλλη μια συνεργασία εκλογικού χαρακτήρα. Έχουν άλλωστε πονέσει τέτοιες συνεργασίες από εκλογική αναγκαιότητα, σε κλειστά γραφεία που μετά χάθηκαν, παίρνοντας μαζί τους ελπίδες και προσδοκίες. Αυτό που πιστεύω ότι έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, αλλά και ο αριστερός κόσμος, είναι η κοινή δράση, η ανάπτυξη ενός κινήματος που θα δημιουργήσει στέρεες προϋποθέσεις εκλογικών συμμαχιών".


Έτσι απαντάει η Σοφία Σακοράφα στην ερώτηση της Β. Σιούτη ("Ελευθεροτυπία") αν σκέφτεται να τεθεί επικεφαλής κάποιου σχήματος συνεργασίας στις επικείμενες εκλογές. Και χωρίς να το θέλει παραδίδει μαθήματα σοβαρότητας και μετώπων, έστω και εκλογικών, σε κείνους που υποτίθεται ότι είναι, ή έπρεπε να είναι, καθηγητές του είδους. Γιατί μεγάλη συζήτηση άνοιξε τελευταία, μεγάλη συζήτηση έγινε και μεγάλες προσδοκίες καλλιεργήθηκαν (πώς; πόθεν; γιατί;) στην αριστερά για την πιθανότητα, ακόμα και τη βεβαιότητα μιας εκλογικής σύμπραξης που θα είχε στο όνομα της Σοφίας αποκτήσει επιτέλους και τη σοσιαλιστική της συνιστώσα.

Ε, η Σακοράφα λέει το αυτονόητο. Πρώτα το κίνημα, οι ενωτικές διεργασίες από κάτω, η κοινή δράση. Και ύστερα η εκλογική συμμαχία, η ταμπέλα και η φωτογραφία εκείνου, ή εκείνης, ή εκείνων, που εκφράζουν αυτό το κίνημα στις κορυφές. Προσυπογράφει δηλαδή, αν και κατά δήλωσή της σοσιαλίστρια, την παλιά κομμουνιστική αρχή ότι η ενότητα από πάνω έρχεται να επισφραγίσει -και να υποβοηθήσει βέβαια με τη σειρά της- την ενότητα από κάτω. Και χωρίς την κοινή δράση για κοινούς στόχους όλες οι φιλόδοξες κινήσεις κορυφής είναι τελικώς οικοδομές χωρίς θεμέλια. Φυσάει κάποια στιγμή ανάποδα και παρ’ τες κάτω.

Ηθικόν και πολιτικόν δίδαγμα: Καλό είναι να φωνάζεις απ' τη στιγμή που πηδάς το χαντάκι και όχι να διαφημίζεις, έστω και με πίτσι-πίτσι και διαρροές, το άλμα από πριν. Ακόμα καλύτερο να χτίζεις με υπομονή και δουλειά γέφυρες και να αποφεύγεις τα άλματα, γιατί μπορεί να φας τα μούτρα σου. Και κάλλιστο να μην αυταπατάσαι ότι μπορεί μια Σακοράφα να μπαλώσει μπαμ και κάτω τα σκισμένα του κινήματος. Διότι, όπως αποδεικνύεται εν προκειμένω, εκτός από τη σοφία της αριστεράς, υπάρχει και η σοφία της Σοφίας...