Κυβέρνηση κοτσαμπάσηδων!

από KazantzakisNikos

Μανώλης Μητσιάς - Μια φορά κι έναν καιρό 

στίχοι: Μήτσος Ευθυμιάδης

μουσική: Χρήστος Λεοντής

από τον δίσκο: Παραστάσεις (1975)

Μια φορά κι έναν καιρό στον τόπο τούτο το μικρό

ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες

Κοτσαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

κυβερνούσανε τη χώρα... Καλή ώρα...

Τη "δεκάτη" ο τσιφλικάς, δως του κόψιμο ο πασάς

κι υπαγόρευε το ράσο, σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω

Κοτσαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

κυβερνούσανε τη χώρα... Καλή ώρα...

Έτσι τρεις από κοινού πίναν το αίμα του λαού

αφού τότε τσιφλικάδες ήσανε οι μπουρζουάδες

Κοτσαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

κυβερνούσανε τη χώρα... Καλή ώρα...

Καλή ώρα... Οποιοσδήποτε συνειρμός με τους κυβερνώντες, δεν είναι τυχαίος!!!

από ΤΟ ΒΗΜΑ (26/3/2000)

"Ο όρος κοτσάμπασης στο πλαίσιο του οθωμανικού συστήματος της κατάκτησης παραπέμπει σε ένα σύνολο κοινωνικών θέσεων και πολιτικών ρόλων που μεσολαβούν, οργανώνουν και ρυθμίζουν τις σχέσεις των ραγιάδων με την οθωμανική διοίκηση σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα. Πρόκειται για σχέσεις που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο κατανέμεται το φορολογικό βάρος στους κατακτημένους χριστιανούς και διασφαλίζεται η οθωμανική τάξη. Οργανώνονται έτσι οι θεσμοί και οι ιεραρχίες των ραγιάδων, οι κοινότητες και οι ηγεσίες τους, οι κοτσαμπάσηδες. Παρά το γεγονός ότι τα ιστορικά αντικρίσματα αυτού του τρόπου άσκησης της εξουσίας ποικίλλουν ανάλογα με τον χρόνο και τον τόπο, ο τύπος του κοτσάμπαση παραπέμπει στις «κεφαλές» των χριστιανικών κοινοτήτων: στους ανθρώπους που έχουν τον «πρώτο λόγο» στην κοινότητα, που είναι υπεύθυνοι για τον τόπο και το ανθρώπινο δυναμικό του και άρα υπόλογοι απέναντι στην οθωμανική εξουσία (θέτουν δηλαδή το κεφάλι τους εγγύηση) για την τήρηση των όρων της υποταγής. Οι κοινοτικοί θεσμοί και οι ιεραρχίες τους συνδέονται ασφαλώς με τη λειτουργία και την αναπαραγωγή του συστήματος της κατάκτησης."

από Ευρυτανικές Σελίδες:

"Οι κοτσαμπάσηδες γενικά, δεν συμπαθούσαν τους ξεσηκωμούς, ήταν ευχαριστημένοι με την κατάσταση που επικρατούσε, καθώς κατόρθωναν, στο συμβιβασμό τους με την οθωμανική εξουσία, να έχουν προνόμια (διοικητικά, οικονομικά, κοινωνικά) και να διάγουν βίο άνετο. Έβλεπαν με περιφρόνηση το λαό, εκμεταλλεύονταν τη φτώχεια, την αμορφωσιά του και φρόντιζαν με κάθε τρόπο να μεγαλώνουν την περιουσία τους. Συχνά η συμπεριφορά τους προς το λαό ήταν σκληρότερη κι από τη συμπεριφορά των Τούρκων..."

από Ελεύθερη έρευνα:

Χριστιανός προύχων (κοτσάμπασης). Σύμφωνα με τον υπασπιστή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Φωτάκο, η ταύτισή τους με τους Οθωμανούς δεν περιοριζόταν μόνο σε ενδυματολογικά ζητήματα, όπως φαίνεται σε αυτό το σκίτσο της εποχής, αλλά επεκτεινόταν και στον τρόπο ζωής και στη νοοτροπία, πράγμα που φανερώνει και τον μεγάλο βαθμό εκτουρκισμού τους.

Κι όσοι περιμένουν τώρα αντίδραση από στελέχη των κομμάτων των κοτσαμπάσηδων, αυτοπαραμυθιάζονται! Συγγνώμη, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μετά από  μεγάλη και συνεχή λαϊκή κινητοποίηση, όπως και το 1821 που οι κοτσαμπάσηδες άλλαξαν ρότα μόνο υπό την πίεση του γενικού ξεσηκωμού: «…εις τας Νήσους και την Ρούμελην τουναντίον ο λαός και οι καπιτάνοι επαναστατήσαντες υπεχρέωσαν τους προεστώτας να συγκατανεύσωσιν» (Εμμανουήλ Ξάνθου, Απομνημονεύματα περί της Φιλικής Εταιρίας, σ. 55)

Απόλυτα κατανοητό άλλωστε αφού,

"...οι κοτσαμπάσηδες που πρωταγωνιστούν στην επανάσταση ηγούνται μιας κίνησης που αναιρεί τελικά τους ίδιους τους όρους της κυριαρχίας τους ως «κεφαλών» των ραγιάδων. Οι άνθρωποι αυτοί, όπως έχει πει και ο Σπύρος Ασδραχάς, βάλθηκαν να ανατρέψουν τον μοναδικό κόσμο στον οποίο θα μπορούσαν να υπάρξουν και αυτό σημαίνει τη μεγάλη επανάσταση στις συνειδήσεις που προκάλεσε ο πόλεμος του 1821." (από ΤΟ ΒΗΜΑ)

Βλέπετε στα σοβαρά τώρα κάποιον στο ΠαΣοΚιστάν που να θέλει να ανατρέψει τον μοναδικό κόσμο στον οποίο θα μπορούσε να υπάρξει; Εδώ διαβάσαμε την κυρία Αθηνά Δρέττα να λέει πως, δεν κοιμάται τα βράδυα από το άγχος της μην και δεν την πιστέψουν οι δραγουμάνοι της Πύλης... Τόσο ΞΕΦΤΙΛΕΣ!